[basilicum]

Do wiekszego zaangazowania w życie małżeńskie i rodzinne???

Mój mąż niewiele robi jesli chodzi o zabieganie o nasz związek. Po przyjściu z pracy najchętniej rzuciłby sie do komputera. Tak bylo przez pierwsze lata naszego malzenstwa, teraz az sie dziwie, ze to przetrzymalam. Po przyjsciu z pracy, zjadal obiad i siedal do komputera, gral w gry, albo cos tam czytal. Zero zaangazowania, propozycji, abysmy cos zrobili razem. Jak juz cos robilismy to ja to wymyslalam. W wekendy spal do pozna, czasmi zajezdzalismy na silownie w sobote na pol godziny przed jej zamknieciem, bo maz musial sie wypac do 13-14. Jak pojawilo sie dziecko sytuacja sie zaostrzyla.Maz uwaza, ze to ja powinnam wszystko robic przy dziecku. O niego nie dbam, bo jak uslyszalam wczoraj nie prasuje mu koszul. A ja tych koszul nie prasuje, bo oprocz tego, ze sprzatam, gotuje, zajmuje sie dzieckiem to jeszcze pracuje. O drobne naprawy w domu prosilam pol roku, az w koncu wynajelam "zlota raczke", ktora przyszla i za oplata wykonala to czego moj maz nie mogl przez pol roku. Powoli nie chhce mi sie zyc z kims kto nic z sioebie nie daje. To znaczy przeparzsam On pracuje, jak ciagle podkrtesla, ale na zycie mi pieniadze wydziela, za opiekunke place z wlasnej kieszeni. Na jego wsparcie i czulosc nie moge liczyc, bo jak twierdzi - milosc to nie uczucie i jak chche to mam sie przyjsc i sama przytulic. Caly czas tez mnie krytykuje, ze to robie zle, ze tamto. Od tego wszytkiego chche mi sie tylko plakac, czuje sie stlamszona i zdeptana.

Mam juz dosc zebrania o uczucie, o przytulenie. Chce mi sie juz od tego wymiotowac. Co robic?

[ Dodano: 2010-06-13, 22:06 ]
Nie jadamy ze soba sniadan w weekendy, nie jadamy kolacji, bo moj maz zawsze ma cos "waznego" do zrobienia, kiedy przygotuje kolacje jem ja sama, bo on "juz" konczy gre w szachy z komputerem, to juz trwa zazwyczaj pol godziny.

Do wiekszego zaangazowania w życie małżeńskie i rodzinne???

Mój mąż niewiele robi jesli chodzi o zabieganie o nasz związek. Po przyjściu z pracy najchętniej rzuciłby sie do komputera. Tak bylo przez pierwsze lata naszego malzenstwa, teraz az sie dziwie, ze to przetrzymalam. Po przyjsciu z pracy, zjadal obiad i siedal do komputera, gral w gry, albo cos tam czytal. Zero zaangazowania, propozycji, abysmy cos zrobili razem. Jak juz cos robilismy to ja to wymyslalam. W wekendy spal do pozna, czasmi zajezdzalismy na silownie w sobote na pol godziny przed jej zamknieciem, bo maz musial sie wypac do 13-14. Jak pojawilo sie dziecko sytuacja sie zaostrzyla.Maz uwaza, ze to ja powinnam wszystko robic przy dziecku. O niego nie dbam, bo jak uslyszalam wczoraj nie prasuje mu koszul. A ja tych koszul nie prasuje, bo oprocz tego, ze sprzatam, gotuje, zajmuje sie dzieckiem to jeszcze pracuje. O drobne naprawy w domu prosilam pol roku, az w koncu wynajelam "zlota raczke", ktora przyszla i za oplata wykonala to czego moj maz nie mogl przez pol roku. Powoli nie chhce mi sie zyc z kims kto nic z sioebie nie daje. To znaczy przeparzsam On pracuje, jak ciagle podkrtesla, ale na zycie mi pieniadze wydziela, za opiekunke place z wlasnej kieszeni. Na jego wsparcie i czulosc nie moge liczyc, bo jak twierdzi - milosc to nie uczucie i jak chche to mam sie przyjsc i sama przytulic. Caly czas tez mnie krytykuje, ze to robie zle, ze tamto. Od tego wszytkiego chche mi sie tylko plakac, czuje sie stlamszona i zdeptana.

Mam juz dosc zebrania o uczucie, o przytulenie. Chce mi sie juz od tego wymiotowac. Co robic?

[ Dodano: 2010-06-13, 22:06 ]
Nie jadamy ze soba sniadan w weekendy, nie jadamy kolacji, bo moj maz zawsze ma cos "waznego" do zrobienia, kiedy przygotuje kolacje jem ja sama, bo on "juz" konczy gre w szachy z komputerem, to juz trwa zazwyczaj pol godziny.

[Winny]

Witam Cię basilicum.
Znam takie zachowanie jak Twojego mężą, bo sam jeszcze dwa lata temu podobnie zachowywałem się w stosunku do mojej żony.
Obecnie jestem w trakcie rozwodu, bo żona znalazła sobie kogoś innego.
Nie radzę Ci abyś postąpiła jak moja żona, bo sam fakt, że piszesz tutaj świadczy o tym, że chcesz naprawić Wasze małżeństwo.
To dobrze.
To znaczy, że dużo przed Wami pracy, ale napewno warto.
Zachowanie męża może wynikać z tego jak postępował jego ojciec w stosunku do swojej żony.
Dla Twojego męża jego zachowanie może być zupełnie normalne - bo innego nie zna.

Widzę, że dołączyłaś do tego forum już dawno, więc już trochę wiesz co warto przeczytać, ale ja jako ten, który zachowywał się sam jak Twój mąż, poleciłbym Ci aby Twój mąż przeczytał:
"Mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus".

Oto link do książki: http://chomikuj.pl/artioom229?fid=252498297

Wiem, że męża trudno może być namówić do przeczytania tej książki, ale gdyby udało ci się, to naprawdę mogłoby to pomóc mężowi w zrozumieniu, że małżeństwo polega na czymś innym niż siedzenie na komputerze i spaniu.
Jeżeli sama nie czytałaś tej książki, to koniecznie też przeczytaj - bo nikt nie jest bez wad.

Podejrzewam, że komunikacja małżeńska też międzu Wami szwankuje. Na forum jest mowa o wielu książkach na ten temat, które napewno warto przeczytać.

Myślę, że inne osoby na forum doradzą Ci jeszcze coś więcej i lepiej, ale gdybym ja przeczytał tę książkę wcześniej, to napewno zmieniłbym swoje zachowanie i nie byłbym w tym miejscu mego życia którym jestem.

Pomodlę się za Was.

Witam Cię basilicum.
Znam takie zachowanie jak Twojego mężą, bo sam jeszcze dwa lata temu podobnie zachowywałem się w stosunku do mojej żony.
Obecnie jestem w trakcie rozwodu, bo żona znalazła sobie kogoś innego.
Nie radzę Ci abyś postąpiła jak moja żona, bo sam fakt, że piszesz tutaj świadczy o tym, że chcesz naprawić Wasze małżeństwo.
To dobrze.
To znaczy, że dużo przed Wami pracy, ale napewno warto.
Zachowanie męża może wynikać z tego jak postępował jego ojciec w stosunku do swojej żony.
Dla Twojego męża jego zachowanie może być zupełnie normalne - bo innego nie zna.

Widzę, że dołączyłaś do tego forum już dawno, więc już trochę wiesz co warto przeczytać, ale ja jako ten, który zachowywał się sam jak Twój mąż, poleciłbym Ci aby Twój mąż przeczytał:
"Mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus".

Oto link do książki: http://chomikuj.pl/artioom229?fid=252498297

Wiem, że męża trudno może być namówić do przeczytania tej książki, ale gdyby udało ci się, to naprawdę mogłoby to pomóc mężowi w zrozumieniu, że małżeństwo polega na czymś innym niż siedzenie na komputerze i spaniu.
Jeżeli sama nie czytałaś tej książki, to koniecznie też przeczytaj - bo nikt nie jest bez wad.

Podejrzewam, że komunikacja małżeńska też międzu Wami szwankuje. Na forum jest mowa o wielu książkach na ten temat, które napewno warto przeczytać.

Myślę, że inne osoby na forum doradzą Ci jeszcze coś więcej i lepiej, ale gdybym ja przeczytał tę książkę wcześniej, to napewno zmieniłbym swoje zachowanie i nie byłbym w tym miejscu mego życia którym jestem.

Pomodlę się za Was.

[kinga2]

basilicum,
Witaj,
myslę,że łatwiej Ci będzie rozwiązać ten problem po lekturze na temat komunikacji małżeńskiej-są tu na forum takie pozycje, a także dobre będą warsztaty czy rekolekcje małżeńskie. Samej może być trudno przełamać stereotypy wyniesione z domu rodzinnego męża lub utrwalone w Waszym domu. Uwagi osób trzecich życzliwie nastawionych do Was obojga moga być tym kluczem do sukcesu.
Przejdź się do poradni rodzinnej w Twojej diecezji.

basilicum,
Witaj,
myslę,że łatwiej Ci będzie rozwiązać ten problem po lekturze na temat komunikacji małżeńskiej-są tu na forum takie pozycje, a także dobre będą warsztaty czy rekolekcje małżeńskie. Samej może być trudno przełamać stereotypy wyniesione z domu rodzinnego męża lub utrwalone w Waszym domu. Uwagi osób trzecich życzliwie nastawionych do Was obojga moga być tym kluczem do sukcesu.
Przejdź się do poradni rodzinnej w Twojej diecezji.

[diagoras]

[basilicum]

Chodzimy razem do spowiedzi, do komunii co tydzien. Do poradni mąż namowc sie nie chhce, a ksiazek mam juz sporo i w zasadzie żandej przeczytac nie chcial.

Osttanio obejrzelismy film polecany tu na stronie: Ogniodporny/Fireproof, po kotorym moj maz tylko jeden dzien zachowywal sie cudownie, a potem stwierdzil, po jakiejs utarczce slownej, ze wlasnie zarzucil realizacje planu 40 dni.

Wczoraj poszlismy raczem ja jego impreze firmowa, kolo 18 zle sie poczulam, wiec poprosilam, abysmy wrocili do domu. Stwierdzil, ze moza mnie odwiezc, ale sam wroci. Smutno mi bylo, bo wrocil na impreze, a w domu byl dopiero o 4 nad ranem. ja od rana zajmowalam sie dzieckiem, a on odsypial. I tak wygladaja nasze weekendy, ja od raza z dzieckiem, a on sobie spi do 12-13.

Dzis poprosilam, aby polozyl po poludniu na drzemke dziecko, to powiedzial, ze nie zrobi tego, bo on to umie, a ja nie i mam sie nauczyc. Zdenerwowlaam sie tym, to podszedl do szafy , wyjal torbe podrozna i powiedzial, ze jedzie na urlop do mamy i z jedza go nie spedzi. Jakos tego nie wiedzi, ze ciagle karze w ten sposob dziecko.

Ciagle mnie krytykuje, ja nic nie umiem, wiec dlatego jest zle w naszym malenstwie. Na moje stweirdzenie, ze moze powinien wyciaglac wiecej wnioskow z Ognioodpornego, stweirdzil, ze on wie co jest nie tak i to jest tylko film.


A potem pyta dlaczego placze. ja mu mowie, ze dlatego, ze sie nie mozemy dogadac, ze partnera sie nie zostawia, a on to chche zrobic. A slubowal, ze mnie nie zostawi. Placze, bo nie czuje jego wsparcia, tego, ze jest za mna murem, Nie mam przekonania, ze jak zostawie mu dzieko to sie nim dobrzez zajmie, ze wstanie i ja nakarmi rano, a nie przekreci klamki tak wysoko, aby nie mogla otworzyc...

Czamai mam ochote sie wyprowadzic i wjesc w stan separacji... Jak zyc z kims kto nie ma ochoty dbac o wlasne malzenstwo, kto sprawie wrazenie, ze mu nie zalezy, kto o cokolowiek poproszony, musi byc proszony dziesiatki razy???

Chodzimy razem do spowiedzi, do komunii co tydzien. Do poradni mąż namowc sie nie chhce, a ksiazek mam juz sporo i w zasadzie żandej przeczytac nie chcial.

Osttanio obejrzelismy film polecany tu na stronie: Ogniodporny/Fireproof, po kotorym moj maz tylko jeden dzien zachowywal sie cudownie, a potem stwierdzil, po jakiejs utarczce slownej, ze wlasnie zarzucil realizacje planu 40 dni.

Wczoraj poszlismy raczem ja jego impreze firmowa, kolo 18 zle sie poczulam, wiec poprosilam, abysmy wrocili do domu. Stwierdzil, ze moza mnie odwiezc, ale sam wroci. Smutno mi bylo, bo wrocil na impreze, a w domu byl dopiero o 4 nad ranem. ja od rana zajmowalam sie dzieckiem, a on odsypial. I tak wygladaja nasze weekendy, ja od raza z dzieckiem, a on sobie spi do 12-13.

Dzis poprosilam, aby polozyl po poludniu na drzemke dziecko, to powiedzial, ze nie zrobi tego, bo on to umie, a ja nie i mam sie nauczyc. Zdenerwowlaam sie tym, to podszedl do szafy , wyjal torbe podrozna i powiedzial, ze jedzie na urlop do mamy i z jedza go nie spedzi. Jakos tego nie wiedzi, ze ciagle karze w ten sposob dziecko.

Ciagle mnie krytykuje, ja nic nie umiem, wiec dlatego jest zle w naszym malenstwie. Na moje stweirdzenie, ze moze powinien wyciaglac wiecej wnioskow z Ognioodpornego, stweirdzil, ze on wie co jest nie tak i to jest tylko film.


A potem pyta dlaczego placze. ja mu mowie, ze dlatego, ze sie nie mozemy dogadac, ze partnera sie nie zostawia, a on to chche zrobic. A slubowal, ze mnie nie zostawi. Placze, bo nie czuje jego wsparcia, tego, ze jest za mna murem, Nie mam przekonania, ze jak zostawie mu dzieko to sie nim dobrzez zajmie, ze wstanie i ja nakarmi rano, a nie przekreci klamki tak wysoko, aby nie mogla otworzyc...

Czamai mam ochote sie wyprowadzic i wjesc w stan separacji... Jak zyc z kims kto nie ma ochoty dbac o wlasne malzenstwo, kto sprawie wrazenie, ze mu nie zalezy, kto o cokolowiek poproszony, musi byc proszony dziesiatki razy???

[róża]

Cytat:

Nie mam przekonania, ze jak zostawie mu dzieko to sie nim dobrzez zajmie, ze wstanie i ja nakarmi rano, a nie przekreci klamki tak wysoko, aby nie mogla otworzyc...

A dalej:

Cytat:

Maz uwaza, ze to ja powinnam wszystko robic przy dziecku.

Skoro masz tyle obaw, czy mąż potrafi zrobić cokolwiek przy dziecku poprawnie, to nie dziw się, że on uważa, że to Ty powinnaś robić wszystko... Bo "skoro robisz to najlepiej na świecie , to przecież w imię dobra dziecka - zrób ", może tak myśli młody tata... Kochana, rozumiem Cię - serce matki tak bardzo troskliwe, że nie pozwoli, aby dzieckiem zajmował się człowiek nieumiejętny... Ale powiedz, jak mąż ma nauczyć się tej nowej roli?
Nie martw się, nie zrobi krzywdy swojemu dziecku, a jeśli nie interesuje się zbytnio, to tylko dlatego, że nie musi... Nie wiem, ile m-cy ma Wasze dziecko, ale warto może już częściej zostawiać je z tatą, a samej ... mały odpoczynek poza domem - basen, spotkanie z koleżanką. Odpoczynek w pełni zasłużony i baardzo Ci potrzebny.

Cytat:

Ciagle mnie krytykuje, ja nic nie umiem, wiec dlatego jest zle w naszym malenstwie.

Coś jest na rzeczy z tą krytyką... To może być tylko odpowiedź na Twoje krytyczne uwagi... A tu krytyka nie pomoże, już widzisz, że najchętniej uciekłby do mamy...
Krytykujesz męża, mąż krytykuje Ciebie, nie lubi być dłużnikiem
Młoda mamo, odważ się w końcu - zostaw dziecko z jego ojcem, a kiedy wrócisz nieco zrelaksowana, radosna, powiedz (mimo widoku, jaki zastaniesz ), że całkiem nieźle sobie radzi! To najlepsza zachęta... A potem, z czasem - naprawdę może radzić sobie już nieźle.

Cytat:

O niego nie dbam, bo jak uslyszalam wczoraj nie prasuje mu koszul.

Eh, chyba nie o koszule tu chodzi............. To raczej wołanie "zobacz we mnie swojego męża", "przypomianam Ci, że istnieję - również jako mąż". Tak łatwo, w nadmiarze obowiązków, w poszukiwaniach "taty doskonałego" - zgubić "męża"...
Wiele radości z dzieciątka Wam życzę!

Cytat:

Nie mam przekonania, ze jak zostawie mu dzieko to sie nim dobrzez zajmie, ze wstanie i ja nakarmi rano, a nie przekreci klamki tak wysoko, aby nie mogla otworzyc...

A dalej:

Cytat:

Maz uwaza, ze to ja powinnam wszystko robic przy dziecku.

Skoro masz tyle obaw, czy mąż potrafi zrobić cokolwiek przy dziecku poprawnie, to nie dziw się, że on uważa, że to Ty powinnaś robić wszystko... Bo "skoro robisz to najlepiej na świecie , to przecież w imię dobra dziecka - zrób ", może tak myśli młody tata... Kochana, rozumiem Cię - serce matki tak bardzo troskliwe, że nie pozwoli, aby dzieckiem zajmował się człowiek nieumiejętny... Ale powiedz, jak mąż ma nauczyć się tej nowej roli?
Nie martw się, nie zrobi krzywdy swojemu dziecku, a jeśli nie interesuje się zbytnio, to tylko dlatego, że nie musi... Nie wiem, ile m-cy ma Wasze dziecko, ale warto może już częściej zostawiać je z tatą, a samej ... mały odpoczynek poza domem - basen, spotkanie z koleżanką. Odpoczynek w pełni zasłużony i baardzo Ci potrzebny.

Cytat:

Ciagle mnie krytykuje, ja nic nie umiem, wiec dlatego jest zle w naszym malenstwie.

Coś jest na rzeczy z tą krytyką... To może być tylko odpowiedź na Twoje krytyczne uwagi... A tu krytyka nie pomoże, już widzisz, że najchętniej uciekłby do mamy...
Krytykujesz męża, mąż krytykuje Ciebie, nie lubi być dłużnikiem
Młoda mamo, odważ się w końcu - zostaw dziecko z jego ojcem, a kiedy wrócisz nieco zrelaksowana, radosna, powiedz (mimo widoku, jaki zastaniesz ), że całkiem nieźle sobie radzi! To najlepsza zachęta... A potem, z czasem - naprawdę może radzić sobie już nieźle.

Cytat:

O niego nie dbam, bo jak uslyszalam wczoraj nie prasuje mu koszul.

Eh, chyba nie o koszule tu chodzi............. To raczej wołanie "zobacz we mnie swojego męża", "przypomianam Ci, że istnieję - również jako mąż". Tak łatwo, w nadmiarze obowiązków, w poszukiwaniach "taty doskonałego" - zgubić "męża"...
Wiele radości z dzieciątka Wam życzę!

[basilicum]

róża, to troche inaczej. Mój mąż ma bardzo krytyczny stosunek do świata, krytykuje wszytko i wszytkich, a mnie to juz sobie wrecz upodobal. Twierdzi, ze ja robie wszytko źle. Dziecko juz nie jest takie małe, skonczylo 2 lata. Ale to ja od poczatku glownie sie nim zajmowalam. Ja karmię, ja zabawiam, ja kąpię. Mój mąż sam zsiebie nie wyreczy mnie. Dla niego cos zrobic to jak najbardziej, jak byl chory to go obiegalam do 4 nad ranem mimo, ze nastepnego dnia mialam wazna rozmowe w sprawie pracy, ale jak ja zachorowalam to nie raczyl wstac rano, aby nakarmic dziecko i ja musialam to zrobic, chociaz mialam 40 stopni.

Teraz ma 2 tygodnie wolnego, ale dziecko zawiozlam rano do opiekunki, bo sama musze pracowac, a on nie wastnie wczesniej, aby sie zajac mala. za to uslyszalam, ze zamiast wychowywac dziecko wyreczam sie opiekunka. Ano wyreczam sie, bo nie chche byc uzalezniona finansowo.

Jechac nad jezioro to tez problem, chociaz taka piekna pogoda. lepiej najpierw samemu isc sobie pobiegac do lasu, apotem zasiasc przed komputerem.

Co w takiej sytuacji zrobic. Karac brakiem milosci za brak milosci to nie rozwiaznie? Da sie takie podejscie do zycia zmienic? Myslenie tylko o sobie? Takie sobkostwo?

[ Dodano: 2010-07-12, 12:26 ]
Moj maz twierdzi, ze nie pojedzie po poludniu nad jezioro, "bo trzeba". Niby, mze ja go zmuszam. Najchetniej siedziabby w domu i nic nie robil z wyjatkiem patrzenia w komputer. Caly czas slysze, ze on juz na wakacjach byl, w czerwcu bylismy w Grecji na tydzien. Tym pobytem tak sie zmeczyl, ze juz mu sie nie chche i wysyla mnie na tydzien do rodziny, aby mogl od nas odpoczac. Tak sie zachowuje maz i ojciec? rece mi opadaja. Nawet nie chche odebrac z emna dzis od opiekunki malej.

[ Dodano: 2010-07-12, 12:28 ]
To wieczne zachecanie i proszenie go o cokolwiek mnie meczy.

Robic mamy tylko wtedy kiedy on chce. Liczy sie to co on wymysli, a ze ma bardzo malo pomyslow, totez nie robimy prawie nic. Nikt u nas nie bywa. A jak ja zaproponuje, abysmy jechali do moich rodzicow czy znajomych to slysze: jedz sama. A czy ja jestem osoba samotna?

[ Dodano: 2010-07-12, 12:38 ]
Tyle razy juz mnie zranil, anigdy nie uslyszalam od niego slowa "przepraszam". trudne to wszytko. Zachowuje sie skrajnie. Kilka dni temu powiedzial mi, ze moze bysmy sie zrecydowali na 2 dziecko. Wczoraj zas usuyszalam, ze celowo unika ze mna wspolzycia, aby nie miec 2 dziecka. Czuje sie tym wszytkim zmeczona. Odwiedzam czesto spowiednika, ale zaczynam watpic czy te spowiedzi cos daja. trace wiare, ze to malzenstwo moze przejsc cud uzdrowienia. Ciagle sie modle, chodze do Pana Pulikowskiego oraz do katolickiej poradni psychologicznej, czytam ksiazki, bylismy w Czesctochowie, Lesniowie. Nie mam pojecia co moge jeszcze zrobic.

róża, to troche inaczej. Mój mąż ma bardzo krytyczny stosunek do świata, krytykuje wszytko i wszytkich, a mnie to juz sobie wrecz upodobal. Twierdzi, ze ja robie wszytko źle. Dziecko juz nie jest takie małe, skonczylo 2 lata. Ale to ja od poczatku glownie sie nim zajmowalam. Ja karmię, ja zabawiam, ja kąpię. Mój mąż sam zsiebie nie wyreczy mnie. Dla niego cos zrobic to jak najbardziej, jak byl chory to go obiegalam do 4 nad ranem mimo, ze nastepnego dnia mialam wazna rozmowe w sprawie pracy, ale jak ja zachorowalam to nie raczyl wstac rano, aby nakarmic dziecko i ja musialam to zrobic, chociaz mialam 40 stopni.

Teraz ma 2 tygodnie wolnego, ale dziecko zawiozlam rano do opiekunki, bo sama musze pracowac, a on nie wastnie wczesniej, aby sie zajac mala. za to uslyszalam, ze zamiast wychowywac dziecko wyreczam sie opiekunka. Ano wyreczam sie, bo nie chche byc uzalezniona finansowo.

Jechac nad jezioro to tez problem, chociaz taka piekna pogoda. lepiej najpierw samemu isc sobie pobiegac do lasu, apotem zasiasc przed komputerem.

Co w takiej sytuacji zrobic. Karac brakiem milosci za brak milosci to nie rozwiaznie? Da sie takie podejscie do zycia zmienic? Myslenie tylko o sobie? Takie sobkostwo?

[ Dodano: 2010-07-12, 12:26 ]
Moj maz twierdzi, ze nie pojedzie po poludniu nad jezioro, "bo trzeba". Niby, mze ja go zmuszam. Najchetniej siedziabby w domu i nic nie robil z wyjatkiem patrzenia w komputer. Caly czas slysze, ze on juz na wakacjach byl, w czerwcu bylismy w Grecji na tydzien. Tym pobytem tak sie zmeczyl, ze juz mu sie nie chche i wysyla mnie na tydzien do rodziny, aby mogl od nas odpoczac. Tak sie zachowuje maz i ojciec? rece mi opadaja. Nawet nie chche odebrac z emna dzis od opiekunki malej.

[ Dodano: 2010-07-12, 12:28 ]
To wieczne zachecanie i proszenie go o cokolwiek mnie meczy.

Robic mamy tylko wtedy kiedy on chce. Liczy sie to co on wymysli, a ze ma bardzo malo pomyslow, totez nie robimy prawie nic. Nikt u nas nie bywa. A jak ja zaproponuje, abysmy jechali do moich rodzicow czy znajomych to slysze: jedz sama. A czy ja jestem osoba samotna?

[ Dodano: 2010-07-12, 12:38 ]
Tyle razy juz mnie zranil, anigdy nie uslyszalam od niego slowa "przepraszam". trudne to wszytko. Zachowuje sie skrajnie. Kilka dni temu powiedzial mi, ze moze bysmy sie zrecydowali na 2 dziecko. Wczoraj zas usuyszalam, ze celowo unika ze mna wspolzycia, aby nie miec 2 dziecka. Czuje sie tym wszytkim zmeczona. Odwiedzam czesto spowiednika, ale zaczynam watpic czy te spowiedzi cos daja. trace wiare, ze to malzenstwo moze przejsc cud uzdrowienia. Ciagle sie modle, chodze do Pana Pulikowskiego oraz do katolickiej poradni psychologicznej, czytam ksiazki, bylismy w Czesctochowie, Lesniowie. Nie mam pojecia co moge jeszcze zrobic.

[diagoras]

[Mirakulum]

Basilicum

pozycja polecana przez diagorasa - warta jest przeczytania ,

ja polecam "12 kłamstw , którym dają się uwieść chrześcijanie " T. Riter

Basilicum

pozycja polecana przez diagorasa - warta jest przeczytania ,

ja polecam "12 kłamstw , którym dają się uwieść chrześcijanie " T. Riter

[diagoras]

Cytat:

pozycja polecana przez diagorasa - warta jest przeczytania ,

Skoro tak to polecam jeszcze TO
Pozdrawiam

Cytat:

pozycja polecana przez diagorasa - warta jest przeczytania ,

Skoro tak to polecam jeszcze TO
Pozdrawiam

[kinga2]

[Danka 9]

hej basilicum, zobaczylam Cie i poznalam nick
pisalas juz tutaj kiedys...cos bylo o radzeniu sobie z przemocą..
dobrze pamiętam?
Twoj watek jest jeszcze na forum , problem juz sie przewijł dosc dlugo, polecm Ci wrocic do niego i poczytac co Ci ludzie radzili
podsumowac sobie co zrealizowalas
widze duzo Puikowski, poradnia....
zauwazylam ze ludzie wracaja tutaj po jakims czasie, to jakby poprawilo sie na troche ale problem nie do konca rozwiazany wraca...
tak jak i u mnie... pozdrawiam serdecznie..Pan Bog prowadzi Cie

hej basilicum, zobaczylam Cie i poznalam nick
pisalas juz tutaj kiedys...cos bylo o radzeniu sobie z przemocą..
dobrze pamiętam?
Twoj watek jest jeszcze na forum , problem juz sie przewijł dosc dlugo, polecm Ci wrocic do niego i poczytac co Ci ludzie radzili
podsumowac sobie co zrealizowalas
widze duzo Puikowski, poradnia....
zauwazylam ze ludzie wracaja tutaj po jakims czasie, to jakby poprawilo sie na troche ale problem nie do konca rozwiazany wraca...
tak jak i u mnie... pozdrawiam serdecznie..Pan Bog prowadzi Cie

[basilicum]

Danka 9, tak, powraca temat niestety powraca. Ja tu ciagle coś nawijam na tym forum od ponad roku juz :) Ano mam nadzieję, że spojrze na wszytko z innej perspektywy, że dobrzy ludzie, a przez nich Pan Bóg pokieruje mna, nami.

Odszukałam stare moje watki i mam wrazenie, ze jednak w miejscu nie stoimy, że jest jakby lepiej. No, ale ciagle problemy sa, bo jest ich wiele.

Pozycje polecane - tych nie znam- juz zamowione.diagoras, co do domu rodzinnego mojego meża to byl on w zasadzie w rozsypce. Tesc odszedl od Tesciowej, gdy moj maz mial 10 lat, od tamtego czasu zyli we wzajemnej wrogosci, nie utrzymuja kontaktu, tesc nie byl na weselu, nawet o nim nie wiedzial. Maz jako student walczyl z nim w sadzie o alimenty, od ktorych ten sie migal.

Tesciowa sama wszytsko probowala prowadzic, po 1990 roku stracila prace,wiec w domu sie nie przelewalo, ale jakos obaj synowie studia skonczyli.

Obowiazki w domu z tego co wiem byly dzielone na zasadzie dyzurow - tak twierdzi tesciowa. Ale prawda jest taka, ze ani moj maz, ani brat jego w domu swoim robia niewiele. Tak jakby po tamtym zmuszaniu mieli dosc na zawsze. relacje z tesciowa sa niezbyt dobre. W zasadzie nie utrzymujemy kontaktow. Tesciowa jest osoba uwielbiajaca narzucac swoje zdanie. Kazde swieta po slubie, prawie 6 lat zjezdzala informujac o tym mojego meza. Ja na to sie wkurzylam w kazde swieta i od tej pory swieta to znienawidzony czas dla kazdej ze stron.
Moj maz dla rownowagi nie lubi mojej siostry i szwagra, ktorych ja kocham calym sercem i spedzalam u nich za granica kazde wakacje przed slubem. Jest to dla mnie bardzo wazane, ale maz stwierdzil, ze do Siostry moge sobie jechac sama, bo on nie pojedzie.

Generealnie nie wiem juz jak przemowic do jego serca, jak sprawic, aby Mu sie chcialo, tak, jak mu sie nie chce.

Danka 9, tak, powraca temat niestety powraca. Ja tu ciagle coś nawijam na tym forum od ponad roku juz :) Ano mam nadzieję, że spojrze na wszytko z innej perspektywy, że dobrzy ludzie, a przez nich Pan Bóg pokieruje mna, nami.

Odszukałam stare moje watki i mam wrazenie, ze jednak w miejscu nie stoimy, że jest jakby lepiej. No, ale ciagle problemy sa, bo jest ich wiele.

Pozycje polecane - tych nie znam- juz zamowione.diagoras, co do domu rodzinnego mojego meża to byl on w zasadzie w rozsypce. Tesc odszedl od Tesciowej, gdy moj maz mial 10 lat, od tamtego czasu zyli we wzajemnej wrogosci, nie utrzymuja kontaktu, tesc nie byl na weselu, nawet o nim nie wiedzial. Maz jako student walczyl z nim w sadzie o alimenty, od ktorych ten sie migal.

Tesciowa sama wszytsko probowala prowadzic, po 1990 roku stracila prace,wiec w domu sie nie przelewalo, ale jakos obaj synowie studia skonczyli.

Obowiazki w domu z tego co wiem byly dzielone na zasadzie dyzurow - tak twierdzi tesciowa. Ale prawda jest taka, ze ani moj maz, ani brat jego w domu swoim robia niewiele. Tak jakby po tamtym zmuszaniu mieli dosc na zawsze. relacje z tesciowa sa niezbyt dobre. W zasadzie nie utrzymujemy kontaktow. Tesciowa jest osoba uwielbiajaca narzucac swoje zdanie. Kazde swieta po slubie, prawie 6 lat zjezdzala informujac o tym mojego meza. Ja na to sie wkurzylam w kazde swieta i od tej pory swieta to znienawidzony czas dla kazdej ze stron.
Moj maz dla rownowagi nie lubi mojej siostry i szwagra, ktorych ja kocham calym sercem i spedzalam u nich za granica kazde wakacje przed slubem. Jest to dla mnie bardzo wazane, ale maz stwierdzil, ze do Siostry moge sobie jechac sama, bo on nie pojedzie.

Generealnie nie wiem juz jak przemowic do jego serca, jak sprawic, aby Mu sie chcialo, tak, jak mu sie nie chce.

[Jedna]

Chodzisz do Pulikowskiego, to może jesteś z Poznania lub okolic? Czy dojeżdżasz. Przychodzisz na nasze spotkania sycharowe? Chętnie cię poznam A jeśli nie przychodzisz to zapraszamy.

Chodzisz do Pulikowskiego, to może jesteś z Poznania lub okolic? Czy dojeżdżasz. Przychodzisz na nasze spotkania sycharowe? Chętnie cię poznam A jeśli nie przychodzisz to zapraszamy.