[Danka 9]

ak, wczoraj ogładalam odcinek Housa z płyty :)
Niezle popapranie...jak czesc z nas, jak ja :),jest tam odcinek o jego pobycie w szpitalu psychiartycznym.
Oczywiscie jest tam duzo niuansow i nie jest to jakis wzorcowy film o uzaleznieniach.

Ale jest taki moment, gdy House jest na odwyku od srodkow preciwbólowych, przestaje wymiotowac...czuje sie troche lepiej i mowi no dobra wypiszcie mnie...zadam wypisania...nie chce tu siedziec z wariatami ( ze niby on o nie ;)
Ale madry lekarz zatrzymuje go na oddziale zeby popracowal jescze nad soba, nad relacjami.
Zmusza go do tego szntazem ze nie odda mi licencji i nie bedzie mogl robic tego co kocha czyli pracowac w szpitalu.
No to jest motywacja.
Bo i w kazdej terapii jak tylko nieco odbijemy sie od dna...znów wracamy do starego, widac nie jestesmy jeszcze gotowii na nowe, jak wspaniale by mialo byc.

A jak nas nikt nie stawia pod sciana...to sie migamy jak mozemy i przędziemy sobie na codzien w bagienku, raz lepiej raz gorzej....az nam sie zaczyna to walić.

Taki jest mechanizm uzaleznienia , bronimy sie jak mozemy przed tym co nieprzyjemne, tak jestesmy skonstruowani....ale tez mamy w sobie poklady wolnosci i do niej nas Pan Bog przeznaczył :)

ak moze jeszcze nie jestes gotowa na nowe, jak i ja....swiadomosc mam ale siedze w tym juz wiele lat. Cos zobaczylas i szybko sie wypisalas :)

ak, wczoraj ogładalam odcinek Housa z płyty :)
Niezle popapranie...jak czesc z nas, jak ja :),jest tam odcinek o jego pobycie w szpitalu psychiartycznym.
Oczywiscie jest tam duzo niuansow i nie jest to jakis wzorcowy film o uzaleznieniach.

Ale jest taki moment, gdy House jest na odwyku od srodkow preciwbólowych, przestaje wymiotowac...czuje sie troche lepiej i mowi no dobra wypiszcie mnie...zadam wypisania...nie chce tu siedziec z wariatami ( ze niby on o nie ;)
Ale madry lekarz zatrzymuje go na oddziale zeby popracowal jescze nad soba, nad relacjami.
Zmusza go do tego szntazem ze nie odda mi licencji i nie bedzie mogl robic tego co kocha czyli pracowac w szpitalu.
No to jest motywacja.
Bo i w kazdej terapii jak tylko nieco odbijemy sie od dna...znów wracamy do starego, widac nie jestesmy jeszcze gotowii na nowe, jak wspaniale by mialo byc.

A jak nas nikt nie stawia pod sciana...to sie migamy jak mozemy i przędziemy sobie na codzien w bagienku, raz lepiej raz gorzej....az nam sie zaczyna to walić.

Taki jest mechanizm uzaleznienia , bronimy sie jak mozemy przed tym co nieprzyjemne, tak jestesmy skonstruowani....ale tez mamy w sobie poklady wolnosci i do niej nas Pan Bog przeznaczył :)

ak moze jeszcze nie jestes gotowa na nowe, jak i ja....swiadomosc mam ale siedze w tym juz wiele lat. Cos zobaczylas i szybko sie wypisalas :)

[kinga2]

[mami]

[NORBERT]

[nałóg]

AWS.....pisałęm Ci ,że nie dostałem od Ciebie posta.
BOB.............. masz odwage aby napisać do AWS iż jej maz nie ma napewno "zieleńszej trawki".

A wybaczyć to wcale niz naczy zapomnieć,wymazać,wytrzec gumka czy udawać amnezję.
Wybaczenie to postawa.
I to wcale niezalezna od tego czy krzywdziciel prosi na kolanach,leżąc krzyżem czy w postawie "ruki pa szwam" albo wcale io nia nie prosi.
Ja uważam że wybaczanie to pogodzenie sie z faktami i brakiem możliwości ich odwrócenia,zawrócenia czy wycofania.
Wczorajszy dzien był wczorajszym................... czy mi sie to podoba czy nie

[ Dodano: 2010-01-11, 17:40 ]
A wybaczenie najbardziej pomaga skrzywdzonemu.
Tylko do wybaczenia też trzeba dorosnąć.
Bo poczucie skrzywdzenia trwające za długo lub permanetnie działa destrukcyjnie.
Bo wybaczyć to wcale nie musi oznaczać że trzeba lubić kogoś ,ż echce sie z nim przebywać.
To tak jak z postawą miłości.
Kocham choć nie lubię.

Pogody Ducha

AWS.....pisałęm Ci ,że nie dostałem od Ciebie posta.
BOB.............. masz odwage aby napisać do AWS iż jej maz nie ma napewno "zieleńszej trawki".

A wybaczyć to wcale niz naczy zapomnieć,wymazać,wytrzec gumka czy udawać amnezję.
Wybaczenie to postawa.
I to wcale niezalezna od tego czy krzywdziciel prosi na kolanach,leżąc krzyżem czy w postawie "ruki pa szwam" albo wcale io nia nie prosi.
Ja uważam że wybaczanie to pogodzenie sie z faktami i brakiem możliwości ich odwrócenia,zawrócenia czy wycofania.
Wczorajszy dzien był wczorajszym................... czy mi sie to podoba czy nie

[ Dodano: 2010-01-11, 17:40 ]
A wybaczenie najbardziej pomaga skrzywdzonemu.
Tylko do wybaczenia też trzeba dorosnąć.
Bo poczucie skrzywdzenia trwające za długo lub permanetnie działa destrukcyjnie.
Bo wybaczyć to wcale nie musi oznaczać że trzeba lubić kogoś ,ż echce sie z nim przebywać.
To tak jak z postawą miłości.
Kocham choć nie lubię.

Pogody Ducha

[AWS]

I znów nie tak się zachowałam, Czytam Was z uwagą i słuchając własnego serca, które miota się między miłością, a gniewem, narozrabiałam. Bob55 przeczytałam Cię i co? Natychmiast włączyły się wyrzuty sumienia: Bóg zna prawdę i pewnie widzi, że mąż niewinny, a ja go oskarżam i dlatego moje modlitwy nie przynoszą mi wyciszenia i pokoju. Pomyślałam może Bob jako facet widzi to mniej emocjonalnie. Spróbuję zrobić, jak radzi. Poszłam do męża, przytuliłam się (żadnej reakcji, ręce wzdłuż tułowia). Odsunęłam się i zaczęłam mówić, że ta sytuacja mnie przerasta, więc miotam się i czasem zachowuje się nie tak, jak powinnam, jak oczekuje, ale przez25 lat zawsze do niego przychodziłam po wsparcie i teraz czasem nadal to robię. On- Ja ci już nie mogę i nie chcę dawać żadnego wsparcia i w końcu w to uwierz. Wyszłam z "jego" pokoju, a naprawdę córki. Po dwóch godzinach, gdy już wszyscy byli u siebie, poszłam do męża, bt prosić o odsnieżenie rano podjazdu do garażu. Naciskam klamkę i czuję opór, z drugiej strony stoi krzesło! Niech mnie ktoś przekona, że nie poczułby upokorzenia? Usłyszałam: Co znowu? Nic nie odpowiedziałam, poszłam do siebie i pół nocy myślałam, czemu sobie na to pozwalam?
Rano nie chciało mi się wstać do pracy, pomyślałam, że nie zalęzy mi już na niczym. Słyszałam jak na dole mąż przygotowuje się do wyjścia. Poczułam , że mogłabym tu umrzeć i wtedy nie wiem dlaczego zaczęłam się modlić - Panie Boże daj mi znak, że Jesteś ze mną, że worto walczyć! Spraw, aby on tu przyszedł na górę. A póżniej do Anioła Stróża. Jednocześnie słyszę, że mąż wychodzi i zamyka drzwi na klucz. Cisza, a ja dalej się modlę i po chwili słyszę znów klucz w zamku, pożniej kroki na schodach i widzę męża przed sobą. Przyszedłem powiedzieć cześć!
Wieczorem zadzwoniłam do teściowej z prośbą o modlitwę. Powidziała, że może się pomodlić, ale nie wierzy, że to coś da. Mam nie przesadzać rozwód to jeszcze nie koniec świata i ja nie pierwsza i nie ostatnia, którą to spotyka. Poza tym z własnego doświadczenia wie, że nie warto walczyć o faceta, który mówi, że nie kocha!!!!

I znów nie tak się zachowałam, Czytam Was z uwagą i słuchając własnego serca, które miota się między miłością, a gniewem, narozrabiałam. Bob55 przeczytałam Cię i co? Natychmiast włączyły się wyrzuty sumienia: Bóg zna prawdę i pewnie widzi, że mąż niewinny, a ja go oskarżam i dlatego moje modlitwy nie przynoszą mi wyciszenia i pokoju. Pomyślałam może Bob jako facet widzi to mniej emocjonalnie. Spróbuję zrobić, jak radzi. Poszłam do męża, przytuliłam się (żadnej reakcji, ręce wzdłuż tułowia). Odsunęłam się i zaczęłam mówić, że ta sytuacja mnie przerasta, więc miotam się i czasem zachowuje się nie tak, jak powinnam, jak oczekuje, ale przez25 lat zawsze do niego przychodziłam po wsparcie i teraz czasem nadal to robię. On- Ja ci już nie mogę i nie chcę dawać żadnego wsparcia i w końcu w to uwierz. Wyszłam z "jego" pokoju, a naprawdę córki. Po dwóch godzinach, gdy już wszyscy byli u siebie, poszłam do męża, bt prosić o odsnieżenie rano podjazdu do garażu. Naciskam klamkę i czuję opór, z drugiej strony stoi krzesło! Niech mnie ktoś przekona, że nie poczułby upokorzenia? Usłyszałam: Co znowu? Nic nie odpowiedziałam, poszłam do siebie i pół nocy myślałam, czemu sobie na to pozwalam?
Rano nie chciało mi się wstać do pracy, pomyślałam, że nie zalęzy mi już na niczym. Słyszałam jak na dole mąż przygotowuje się do wyjścia. Poczułam , że mogłabym tu umrzeć i wtedy nie wiem dlaczego zaczęłam się modlić - Panie Boże daj mi znak, że Jesteś ze mną, że worto walczyć! Spraw, aby on tu przyszedł na górę. A póżniej do Anioła Stróża. Jednocześnie słyszę, że mąż wychodzi i zamyka drzwi na klucz. Cisza, a ja dalej się modlę i po chwili słyszę znów klucz w zamku, pożniej kroki na schodach i widzę męża przed sobą. Przyszedłem powiedzieć cześć!
Wieczorem zadzwoniłam do teściowej z prośbą o modlitwę. Powidziała, że może się pomodlić, ale nie wierzy, że to coś da. Mam nie przesadzać rozwód to jeszcze nie koniec świata i ja nie pierwsza i nie ostatnia, którą to spotyka. Poza tym z własnego doświadczenia wie, że nie warto walczyć o faceta, który mówi, że nie kocha!!!!

[marek12b7]

AWS
My nie zmienimy serca drugiego człowieka.
daj sobie przyzwolenie na pogodzenie się z faktami i przyznanie się – nie wiem co dalej , wzbudź nadzieję że jest Ktoś kto WIE. Ja staram się iść za Nim.
Wspieram Cię w modlitwie
Jeszcze słońce zaświeci

AWS
My nie zmienimy serca drugiego człowieka.
daj sobie przyzwolenie na pogodzenie się z faktami i przyznanie się – nie wiem co dalej , wzbudź nadzieję że jest Ktoś kto WIE. Ja staram się iść za Nim.
Wspieram Cię w modlitwie
Jeszcze słońce zaświeci

[kinga2]

[bob55]

AWS w moim małżeństwie było kilka kryzysów, nie było zdrady, wynikały z powodu różnicy charakterów. Wybuchały gwałtowne niespodziewane emocje, odrzucenia, słowa które raniły, płacz, milczenie, upór, ciche dni, zamykanie się w sobie. Ciche dni były zawsze dla mnie największą karą. Nie potrafiłem żyć obok siebie nie rozmawiając. Nie należę do łatwych mężczyzn, żona tez ma silny charakter, dlatego dwa razy w naszym małżeństwie działo się bardzo źle. Dzięki Bogu w porę opamiętaliśmy się i wszystko udało się nam naprawić, znowu sobie zaufać. Wiem jedno, chociaż było gorąco, a nasze małżeństwo staczało się w głębiny z których już nie ma powrotu do normalności – w głębi serca kochałem żonę, myślę, ze ona mnie tez (dziwne… prawda?) Pisałem, jak walczyć o miłość o normalność - podawać pierwszy rękę, upokarzać się, bo u mnie to zdawało egzamin. Później były ciepłe rozmowy do rana… AWS myślisz, ze jak ktoś pierwszy poda rękę, przytuli sie i zostanie odrzucony to został upokorzony? Wcale nie… jest górą. Osoba która odrzuciła poczuje się z tym źle!!! Podobnie jest, jak kogoś obwiniamy (w małżeństwie) obwiniamy i sami stajemy się ofiarą, czujemy się z tym podle. Zawsze pierwsza przeprasza osoba o wyższym poczuciu wartości :) Ale się nawy mądrzałem, nie jestem psychologiem mam wykształcenie ściśle techniczne dlatego mogę się mylić – to są tylko moje odczucia jakich doświadczyłem w moim długim burzliwym małżeństwie:) AWS myślę, ze powinnaś teraz przeczekać, zostawić męża samemu sobie, niech zostanie sam ze swoimi myślami. Już bardzo dużo zrobiłaś. Na pewno teraz on pierwszy przytuli Cie, przeprosi, znowu będzie Wam cudownie. Życzę Ci tego bardzo!!!
„Jeżeli człowiek kocha i chce być kochany, nie wolno mu zapomnieć, ze miłość jest krucha niczym motyl i trzeba obchodzić się z nią nadzwyczaj delikatnie” – niestety zapominamy o tym :(
Pozdrawiam Wszystkich, pięknie piszecie tu, podoba mi się, cały czas się od Was czegoś uczę…

AWS w moim małżeństwie było kilka kryzysów, nie było zdrady, wynikały z powodu różnicy charakterów. Wybuchały gwałtowne niespodziewane emocje, odrzucenia, słowa które raniły, płacz, milczenie, upór, ciche dni, zamykanie się w sobie. Ciche dni były zawsze dla mnie największą karą. Nie potrafiłem żyć obok siebie nie rozmawiając. Nie należę do łatwych mężczyzn, żona tez ma silny charakter, dlatego dwa razy w naszym małżeństwie działo się bardzo źle. Dzięki Bogu w porę opamiętaliśmy się i wszystko udało się nam naprawić, znowu sobie zaufać. Wiem jedno, chociaż było gorąco, a nasze małżeństwo staczało się w głębiny z których już nie ma powrotu do normalności – w głębi serca kochałem żonę, myślę, ze ona mnie tez (dziwne… prawda?) Pisałem, jak walczyć o miłość o normalność - podawać pierwszy rękę, upokarzać się, bo u mnie to zdawało egzamin. Później były ciepłe rozmowy do rana… AWS myślisz, ze jak ktoś pierwszy poda rękę, przytuli sie i zostanie odrzucony to został upokorzony? Wcale nie… jest górą. Osoba która odrzuciła poczuje się z tym źle!!! Podobnie jest, jak kogoś obwiniamy (w małżeństwie) obwiniamy i sami stajemy się ofiarą, czujemy się z tym podle. Zawsze pierwsza przeprasza osoba o wyższym poczuciu wartości :) Ale się nawy mądrzałem, nie jestem psychologiem mam wykształcenie ściśle techniczne dlatego mogę się mylić – to są tylko moje odczucia jakich doświadczyłem w moim długim burzliwym małżeństwie:) AWS myślę, ze powinnaś teraz przeczekać, zostawić męża samemu sobie, niech zostanie sam ze swoimi myślami. Już bardzo dużo zrobiłaś. Na pewno teraz on pierwszy przytuli Cie, przeprosi, znowu będzie Wam cudownie. Życzę Ci tego bardzo!!!
„Jeżeli człowiek kocha i chce być kochany, nie wolno mu zapomnieć, ze miłość jest krucha niczym motyl i trzeba obchodzić się z nią nadzwyczaj delikatnie” – niestety zapominamy o tym :(
Pozdrawiam Wszystkich, pięknie piszecie tu, podoba mi się, cały czas się od Was czegoś uczę…

[nałóg]

Bob............ plissss ,nie pisz tak do zranonej i odrzuconej AWS :

Bob............ plissss ,nie pisz tak do zranonej i odrzuconej AWS :

[Ada]

AWS a ja gdybym była na Twoim miejscu, zwróciłabym uwagę na wyjścia męża. Poprosiłabym kogoś zaufanego aby ten ktoś poszedł za nim. ( Jeżeli jesteś silna psychicznie to nawet możesz sama to zrobić). Takie zachowanie męża w stosunku do Ciebie jak opisujesz świadczy, że jego myśli i jego serce skierowane jest już na inną kobietę. Myślę, że zanim doszło do ochłodzenia jego uczuć do Ciebie, romans jego już znacznie się rozwinął. Kobieca intuicja jest tak mocna, ze powinnaś już wcześniej się zaniepokoić jego zachowaniem. Na pewno pierwsze symptomy przegapiłaś. Teraz musisz być mocna. Nie płacz przy nim, nie proś tylko mądrze obserwuj, milcz i bądź nadzwyczaj spokojna. Im bardziej Ty będziesz wyciszona tym bardziej Twój mąż będzie niespokojny. Jeżeli go naprawdę chcesz odzyskać musisz wiedzieć na czym stoisz. Od niego się nie dowiesz.
Zdrajca zawsze bardzo chroni kochankę przed żoną. A to, że chce rozwodu to normalka. Każdy zdrajca dużo mówi o rozwodzie bo wie, że w ten sposób najbardziej rani. Nawet jeżeli tak jest jak piszesz, że złożył papiery w sądzie Ty musisz wiedzieć dlaczego to zrobił ( nieraz warto wynająć detektywa). Nie zostawia się RODZINY przez odkochanie. Zostawia się tylko wtedy kiedy pojawia się ta trzecia. Zapamiętaj zdrajca-mężczyzna zanim podejmie ostateczne kroki zawsze sobie dobrze przygotowuje grunt pod nogami natomiast zdrajca-kobieta przede wszystkim kieruje się emocjami i nieraz przez to zostaje na lodzie. Pisze to wszystko w przenośni ale mam nadzieje, że zrozumiałaś. Teraz musisz zająć się swoją teraźniejszością i przyszłością. Jeżeli mądrze rozegrasz życiowe sprawy nie musi się Twoje małżeństwo skończyć rozwodem i odejściem.
Dopóki jesteście razem wszystko może się wydarzyć.
Po takim przeżyciu wraca uczucie bo ono naprawdę w Was drzemie tylko nie wolno pozwolić obcym wykorzystać kryzysu w jakim teraz jesteście (myślę tu o kochance). Musisz poznać prawdę co odciąga Twojego męża nie tylko od Ciebie ale i od Waszej Rodziny. Niech Bóg Cię chroni i Twoją Rodzinę.

AWS a ja gdybym była na Twoim miejscu, zwróciłabym uwagę na wyjścia męża. Poprosiłabym kogoś zaufanego aby ten ktoś poszedł za nim. ( Jeżeli jesteś silna psychicznie to nawet możesz sama to zrobić). Takie zachowanie męża w stosunku do Ciebie jak opisujesz świadczy, że jego myśli i jego serce skierowane jest już na inną kobietę. Myślę, że zanim doszło do ochłodzenia jego uczuć do Ciebie, romans jego już znacznie się rozwinął. Kobieca intuicja jest tak mocna, ze powinnaś już wcześniej się zaniepokoić jego zachowaniem. Na pewno pierwsze symptomy przegapiłaś. Teraz musisz być mocna. Nie płacz przy nim, nie proś tylko mądrze obserwuj, milcz i bądź nadzwyczaj spokojna. Im bardziej Ty będziesz wyciszona tym bardziej Twój mąż będzie niespokojny. Jeżeli go naprawdę chcesz odzyskać musisz wiedzieć na czym stoisz. Od niego się nie dowiesz.
Zdrajca zawsze bardzo chroni kochankę przed żoną. A to, że chce rozwodu to normalka. Każdy zdrajca dużo mówi o rozwodzie bo wie, że w ten sposób najbardziej rani. Nawet jeżeli tak jest jak piszesz, że złożył papiery w sądzie Ty musisz wiedzieć dlaczego to zrobił ( nieraz warto wynająć detektywa). Nie zostawia się RODZINY przez odkochanie. Zostawia się tylko wtedy kiedy pojawia się ta trzecia. Zapamiętaj zdrajca-mężczyzna zanim podejmie ostateczne kroki zawsze sobie dobrze przygotowuje grunt pod nogami natomiast zdrajca-kobieta przede wszystkim kieruje się emocjami i nieraz przez to zostaje na lodzie. Pisze to wszystko w przenośni ale mam nadzieje, że zrozumiałaś. Teraz musisz zająć się swoją teraźniejszością i przyszłością. Jeżeli mądrze rozegrasz życiowe sprawy nie musi się Twoje małżeństwo skończyć rozwodem i odejściem.
Dopóki jesteście razem wszystko może się wydarzyć.
Po takim przeżyciu wraca uczucie bo ono naprawdę w Was drzemie tylko nie wolno pozwolić obcym wykorzystać kryzysu w jakim teraz jesteście (myślę tu o kochance). Musisz poznać prawdę co odciąga Twojego męża nie tylko od Ciebie ale i od Waszej Rodziny. Niech Bóg Cię chroni i Twoją Rodzinę.

[ak70]

[Jarosław]

[ak70]