Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Błogosławieństwa Bożego, aby narodzony tej świętej nocy Zbawiciel świata, obecny w naszym życiu, zawsze napełniał nas radością i nadzieją, a Jego światłość zwyciężała w nas to, co od Boga oddala - życzy administrator
Musze się Wam przyznać, ze jak bardzo często zastanawiam się jak to możliwe, że osoba wierząca nagle niszczy małżeństwo zawarte przed Bogiem i odchodzi a z drugiej strony co niedziela chodzi do kościoła. Wczoraj była msza za dziadków mojego męża na której mój mąż był mimo swoich zajęć. Co wy na to – przecież to straszna obłuda .Wiem powinnam się cieszyć ,że jeszcze chodzi – że jeszcze nie wszystko stracone, ale. Tak po ludzku myślę sobie jak to możliwe być tak obłudnym niszczy malżeństwo a tu idzie na msze i piorun żadny go nie szczeli
Jarosław [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 09:56 Re: obłuda
malizna napisał/a:
osoba wierząca
Czy aby na pewno?
Jest spora liczba rozwodników żyjących w permanentnym grzechu i wybierającym świadomie złego i chodzących do kościoła.
Na tym polega miłosierdzie Pana, że nikogo nie odrzuca, każdy ma czas, a radość w niebie z nawrócenia jest przeogromna.
malizna [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 10:20 Re: obłuda
Jarosław napisał/a:
malizna napisał/a:
osoba wierząca
Czy aby na pewno?
Na tym polega miłosierdzie Pana, że nikogo nie odrzuca, każdy ma czas, a radość w niebie z nawrócenia jest przeogromna.
I to jest to co czasem mnie męczy: zdradzasz część życia żyje w grzechu szczęśliwie- potem nagle nawrócenie i radość wieczna. A my całe życie wiernie staramy się przeżyć i dopiero w wyciu wiecznym radość.
Może należy szukać pocieszenia też na ziemi. To mnie zostawił, samą z bagażem obowiązków a sam wolny ptaszek.
mari [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 10:37
Modlitwa o Cud
Panie Jezu, staję przed Tobą taki jaki jestem.
Przepraszam za moje grzechy, żałuję za nie,
Proszę przebacz mi.
W Twoje Imię przebaczam wszystkim
cokolwiek uczynili przeciwko mnie.
Wyrzekam się szatana, złych duchów i ich dzieł.
Oddaje się Tobie Panie Jezu całkowicie teraz i na wieki.
Zapraszam Cię do mojego życia, przyjmuję Cię
jako mojego Pana, Boga i Odkupiciela.
Uzdrów mnie, odmień mnie, wzmocnij
Na ciele, duszy i umyśle.
Przybądź Panie Jezu,
osłoń mnie Najdroższą Krwią Twoją
i napełnij Swoim Duchem Świętym.
Kocham Ciebie Panie Jezu !
Dzięki Ci składam
Pragnę podążać za tobą każdego dnia w moim życiu.
Amen
Maryjo Matko moja.
Królowo Pokoju,
Święty Peregrynie Patronie chorych na raka,
Wszyscy Aniołowie i Święci,
proszę przyjdźcie mi ku pomocy.
Odmawiaj te modlitwę z wiarą, bez względu na to jak się czujesz.
Kiedy dojdziesz do takiego stanu, że będziesz szczerze pojmował każde słowo całym swoim sercem, doznasz duchowej łaski. Doświadczysz obecności Jezusa i On odmieni całe twoje życie w bardzo szczególny sposób. Przekonasz się. O.Peter Mary Rookey SM
Od Mari po odmawianiu TEJ MODLITWY CUDU:
Potem cieszysz się każdym dniem.
Cieszysz się, gdy ktoś chodzi do kościoła i na Mszę świętą pomimo, że nie przyjmuje do serca Pana Jezusa.
Dziękujesz za to, że jest DZIEŃ DZISIEJSZY - TEN MOMENT.
Istnieje szczególnie TERAZ I TU. Doprawdy - UFAJ I WIERZ.
Aa. rzeczywiście Łotr na Krzyżu... był Łotrem, nie mógł wynagrodzić krzywdę już,
pierwszy Święty kanonizowany przez Pana Jezusa...
Tak to jest
Miłość Naszego Pana Jezusa zaprawdę NIEODGADNIONA,
ale najważniejsze by tę Maleńką Miłośc dostrzec...
Niech Was Boże Dzięciątko przytuli do Swojego Serca.
Agnieszka [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 10:45
Malizna , do Kościola chodzą równiez osoby niewierzące . Co dzieje się w sercu Twojego męża nie wiesz . To , że chodzi ? Dobrze , może kiedyś Go cos dotknie , może któregos dnia spadnie zasłona z Jego oczu i uszu ...
Ty powinnas się modlic o to własnie , a nie zastanawiać się nad karą gdyż " Do Mnie należy pomsta" - mówi Pan " Rzym. 12,19
W wielu psalmach jest mowa , że szczęscie grzeszników jest nietrwałe . Pan mówi , że mamy strzec swojego serca . I nie wolno nam myślec o karze , ze swojego doświadczenia wiem , że swoja mocą i swoimi siłami to się mozna spiąć na krótko ,a takie mysli będa wracać . Jedyny sposób na uśmiercanie takich mysli to większa społecznośc z Bogiem .
mari [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 10:50
Malizna,
napiszę banał...
TAK, uciesz się, że chodzi do kościoła i na Mszę świętą.
Jeśli masz inne myśli niż te powyżej i uważasz, że to obłuda - to pochodzą one od , więc krąży, by Ci troszkę pomieszać w myślach.
Pozdr
malizna [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 12:31
mari napisał/a:
Jeśli masz inne myśli niż te powyżej i uważasz, że to obłuda - to pochodzą one od , więc krąży, by Ci troszkę pomieszać w myślach.
Pozdr
Możliwe, ze krązy- zdaje sobie z tego sprawę. Jestem bliska zamknięcia tego okresu życia, pogodzenia się, że odszedł i życia na własny rachunek. Czy myślę o tym żeby kogoś spotkać, żeby do kogoś się przytulić a nie być sama – tak a za chwile odrzucam te myśli – bo mówię sobie ze chce być z nim że to mój mąż, moja rodzina i Bóg itp. I idę się modlić o łaskę wytrwania.
EL. [Usunięty]
Wysłany: 2009-12-18, 12:46
Malizna, kochaj mimo wszystko !
myśl dobrze o męzu - mimo wszystko!
Wszystkie złe mysli pochodzą od złego i tylko nas niepokoją, wywołują lęk ...z każdą zła myślą ten lęk i niepokój jest większy i większy...a my stajemy sie źli !
to nie nasz droga !
Mimo wszystko - miłość !! Pozdro!! EL.
malizna [Usunięty]
Wysłany: 2010-01-01, 10:55
jak można myśleć dobrze o mężu -staram się Ale dół jest olbrzymi - dopadła mnie świadomość,że to nie ma sensu - przecież on mówi , że nie wróci- . zarzucił mi że wigilie którą mu ofiarowałam ( pisałam w wątku święta) z wielką miłością i staraliśmy się być normalni jak kiedyś my i Pan - zarzucił ,że udawałam. Nie udawałam- panie ty wiesz,że to było szczere . A przecież mógł zostać sam w święta - ta która teraz kocha Go nie zaprosiła... była ze swoją rodziną. Sylwester już razem...
Panie potrzebuje tyle siły aby nieś ten krzyż...
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2010-01-01, 12:23
malizna,
Witaj,
to co piszesz jest smutne, ale El ma rację. Twoja rodzinna Wigilia zrobiła wyłom duchowy i dała szansę na pojednanie. Teraz zrobi wszystko, aby to zniszczyć, a Ty taką postawą mu pomagasz. Nie rób tego. Jeśli Ty zwątpisz kto wyciągnie z duchowego bagienka Twojego męża?
Poczytaj relacje osób, które odprawiają nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca- w tych relacjach doskonale widać jak bardzo postępowanie wg. woli bożej wzmaga działanie Złego w rodzinie.
Byłaś na bardzo dobrej drodze. Przemyśl to i kontynuuj.
Strasznie sie boje rozmowy na ten temat a jednocześnie bardzo jej wyczekuję.Nie wiem czego się spodziewać.
Nie wiem czy dobrze zrobiłam.
malizna [Usunięty]
Wysłany: 2010-01-01, 12:55
kinga2 napisał/a:
doskonale widać jak bardzo postępowanie wg. woli bożej wzmaga działanie Złego w rodzinie.
Kinga chyba masz rację od wczoraj chodzę nabuzowana i takie myśli przychodzą mi do głowy -ze aż mnie przeraża, takie słowa kłębią mi się w głowie , które by mi nigdy przez gardło nie przeszły- ale się powstrzymuję- walczę. Znów na forum znalazłam spokój i siłę. dzięki .
kinga2 [Usunięty]
Wysłany: 2010-01-01, 13:22
malizna,marzena0711,
Dziewczyny mnie czasem też nachodzą niezrozumiałe emocje, czasem strach, czasem złość, a nawet odraza. .Wtedy przypominam sobie, że Zły działa poprzez zmysły po to aby wytrącić z nas Boży Pokój.
Różnie sobie z tym radzę, ale zawsze pomaga mi różaniec, a kiedy naprawdę tracę panowanie nad emocjami używam sakramentaliów. Zawsze pomaga. Tylko potrzeba wiary.
Życzę Wam tego co w dzisiejszych czytaniach:
"24 Niech cię Pan błogosławi i strzeże. 25 Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. 26 Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem."
Liczb 6,24-26
Zostawcie wszystko Świętej Panience, a Ona napewno pomoże. Dziś Jej Swięto.
EL. [Usunięty]
Wysłany: 2010-01-02, 11:55
Dziewczyny, nie dajmy się złemu !!
A tam, gdzie chociaż namiastka miłości i dobra, tam zły będzie mieszał i włączał dodatkowe siły !
Mnie ostatnio bardzo pomaga Koronka do Miłosierdzia Bożego, czytanie Dzienniczka Św. Faustyny ( uspokokaja) i akt strzelisty - Jezu ufam Tobie - prowadź , ochraniaj, ratuj! Pozdro!! EL.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
"Metoda in vitro jest niezgodna z prawem Bożym i naturą człowieka..."
"Pan naprawdę Zmartwychwstał! Alleluja!
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6) "To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia" (1 P 2,20b) "Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33)
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15)
To może być także Twoje zmartwychwstanie - zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!
Jan Paweł II:
Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych.
Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy
W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.
UZASADNIENIE
Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.
Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).
Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.
Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.
Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.
Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.
Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.
List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny
Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>
Wszechświat na miarę człowieka
Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty. Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia i próbować dzielić to, co było dla dwojga. Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić przeciw waszej wolności. Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go, by zobowiązał się z wami... On nie może was "rozwieść".
To zbyt trudne? A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym. Miłość się staje Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem, ale domem do zbudowania i utrzymania, a często do remontu. Nie jest triumfalnym "TAK", ale jest mnóstwem "tak", które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić! Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść. I nie wolno mu odebrać życia, które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.
Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.
Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.
„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".
Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.
Portal
Rejestracja
FAQ
Nagrania
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
, więc 
