[Nirwanna]

Czyli jeśli jedna strona stoi w miejscu (okopuje się) to trzeba się domagać?
Ja sądzę, że jest na odwrót - czyli ta pierwsza strona się okopuje bo ta druga domaga się, naciska.
Słusznie mówisz kompromis to pół kroku z każdej strony. A to zakłada, że jeśli ja robię pół kroku, to potem czekam na to pół kroku z drugiej strony. Ta druga strona może jeszcze nie być gotowa na swoje pół kroku. Ale kolejne pół kroku, i kolejne z mojej strony (domaganie się) w efekcie daje to, że przeciwna strona, choć wciąż nie jest gotowa na swoje pół kroku, to jest naciskana. A więc aby nie czuć nacisku - okopuje się. Ten nacisk bowiem oznacza ni mniej ni więcej - że "idź na kompromis, bo jak nie to przekroczę twe granice". To i rośnie mur, chroniący - czasem przesadnie - te granice Lub też kompromis - wymuszony jest.
A wszak nie o to w tym chodzi....

Czyli jeśli jedna strona stoi w miejscu (okopuje się) to trzeba się domagać?
Ja sądzę, że jest na odwrót - czyli ta pierwsza strona się okopuje bo ta druga domaga się, naciska.
Słusznie mówisz kompromis to pół kroku z każdej strony. A to zakłada, że jeśli ja robię pół kroku, to potem czekam na to pół kroku z drugiej strony. Ta druga strona może jeszcze nie być gotowa na swoje pół kroku. Ale kolejne pół kroku, i kolejne z mojej strony (domaganie się) w efekcie daje to, że przeciwna strona, choć wciąż nie jest gotowa na swoje pół kroku, to jest naciskana. A więc aby nie czuć nacisku - okopuje się. Ten nacisk bowiem oznacza ni mniej ni więcej - że "idź na kompromis, bo jak nie to przekroczę twe granice". To i rośnie mur, chroniący - czasem przesadnie - te granice Lub też kompromis - wymuszony jest.
A wszak nie o to w tym chodzi....

[nałóg]

Marcopolo????? a gdzie w tym charyzmat małżeństwa?miłości małżeńskiej?
Negocjacje,walka,komromis.................. czyli czyste wyrachowanie i rachunek ............ cos za coś.................. a gdzie w yym wszystkim ma być komunikacja małżeńska?
A co z taka normalną postawa miłości?????

Marcopolo????? a gdzie w tym charyzmat małżeństwa?miłości małżeńskiej?
Negocjacje,walka,komromis.................. czyli czyste wyrachowanie i rachunek ............ cos za coś.................. a gdzie w yym wszystkim ma być komunikacja małżeńska?
A co z taka normalną postawa miłości?????

[marcopolo]

napisałem gdzie - w zdrowym małżeństwie, gdzie ludzie dbaja o swojego partnera jak o siebie.
A jeśli dochodzi do patologii, to niestety i metody muszą byc już naukowe. A kiedy małżeństwo korzysta z pomocy medyka, to znaczy że normalne mechanizmy juz nie działają.

[ Dodano: 2009-12-06, 19:27 ]
Do Nirwanny - czyli kompromis według ciebie jest wtedy, kiedy ktos ma zrobić pierwszy krok, potem drugi, a ja poczekam jak on do mnie dojdzie? A kiedy zastosuje mocniejsze argumenty to wtedy będzie miał grzech naciskania na mnie?

Kompromis jest przeciwieństwem w tym przypadku rozstania. Jeśli tylko jednej osobie ma na tym zależeć, to czarno to widzę.

napisałem gdzie - w zdrowym małżeństwie, gdzie ludzie dbaja o swojego partnera jak o siebie.
A jeśli dochodzi do patologii, to niestety i metody muszą byc już naukowe. A kiedy małżeństwo korzysta z pomocy medyka, to znaczy że normalne mechanizmy juz nie działają.

[ Dodano: 2009-12-06, 19:27 ]
Do Nirwanny - czyli kompromis według ciebie jest wtedy, kiedy ktos ma zrobić pierwszy krok, potem drugi, a ja poczekam jak on do mnie dojdzie? A kiedy zastosuje mocniejsze argumenty to wtedy będzie miał grzech naciskania na mnie?

Kompromis jest przeciwieństwem w tym przypadku rozstania. Jeśli tylko jednej osobie ma na tym zależeć, to czarno to widzę.

[Nirwanna]

Kompromis polega wg mnie na tym, że obie strony robią kroki w swoim kierunku, natomiast jeśli jedna ze stron nie robi tych kroków (nie umie, nie jest gotowa), to ta pierwsza - czeka na nią. I to niezależnie - czy jest to zdrowy związek, patologia, czy też cała gama odcieni pomiędzy.
Kompromis nie jest alternatywą do rozstania. Może być jeszcze stan constans. Taki stan ma za zaletę to, że można bez działania przemyśleć strategię, i podjąć próbę kompromisu zmieniając perspektywę. Czyli jak ktoś nie chce zrobić kroku w naszym kierunku, to można go obejść dookoła, aby partner cofając się - zrobił krok w naszym kierunku. Taki swoisty taniec kompromisowy
Co masz na myśli mówiąc - grzech naciskania?

Kompromis polega wg mnie na tym, że obie strony robią kroki w swoim kierunku, natomiast jeśli jedna ze stron nie robi tych kroków (nie umie, nie jest gotowa), to ta pierwsza - czeka na nią. I to niezależnie - czy jest to zdrowy związek, patologia, czy też cała gama odcieni pomiędzy.
Kompromis nie jest alternatywą do rozstania. Może być jeszcze stan constans. Taki stan ma za zaletę to, że można bez działania przemyśleć strategię, i podjąć próbę kompromisu zmieniając perspektywę. Czyli jak ktoś nie chce zrobić kroku w naszym kierunku, to można go obejść dookoła, aby partner cofając się - zrobił krok w naszym kierunku. Taki swoisty taniec kompromisowy
Co masz na myśli mówiąc - grzech naciskania?

[marcopolo]

constans w tym przypadku oznacza umawianie się z kochankami. Mówiąc o grzechu naciskania, myślałem o tym, że w poprzednim poście uznałaś naciskanie za niedopuszczalne

constans w tym przypadku oznacza umawianie się z kochankami. Mówiąc o grzechu naciskania, myślałem o tym, że w poprzednim poście uznałaś naciskanie za niedopuszczalne

[Nirwanna]

[Ewela_24]

Dzieki za Wasza "rozmowe" ze tak to ujme...

Tak marcopolo jestem zdrowa i normalna, i jak powiedziales nie chce za duzo, chce tego co w malzenstwie po prostu powinno byc... przeczytalam w koncu ksiazke Konotza "Seks jakiego nie znacie" no smutno mi sie robilo w niektorych momentach, bo ciagle przewijal sie watek (wiadomo o Bogu w tym) ale chodzi mi o to jak to mezczyzna powinien docierac do kobiety, zeby ona chciala itp.
Zaczelam chodzic do kosciola czesciej i chetniej, jakosc modlitwy nie jest zbyt dobra, wiem ze liczy sie tez wytrwalosc.. nawet sie wyspowiadalam, no coz ksiadz byl rozlozony.. jakos tak sie nie kleilo... powiedzial ze sie na tym nie zna hehe (no wiadomo hehe).

No ale jeszcze wczesniej spotkalam sie z tzw. "kochankiem" - nie bylo w tym wyglodnialego i odartego seksu... nie rzucilam sie zwierzeco... Zwyczajnie sie zastanawiam czy jest tak jak wspomnial marcopolo czy jest cos takiego jak zwykle niedopasowanie pod tym wzgledem.. No jest pewnie ale jak podejsc do tego problemu... racjonalnie... czy angazowac w to tylko wiare? Przed slubem maz nie mowil ze moj temperament mu przeszkadza.. ze on ma inne do tego podejscie itd. tez nastapilo tu jakies przeklamanie.. bo przeciez teraz dowiaduje sie gdy jest on w trakcie czytania tej ksiazki Konotza - ze wyobrazal sobie ze seks tak po katolicku to "tak ladnie" (pocalunki, przytulanie i pewnetracja, koniec). No ale rozumiem ze przed slubem byl ten pierwszy urok i sie o tym nie myslalo... nie wiem tylko dlaczego on mi mowi, ze przeciez wiedzialam jaki jest i juz.
Konczac watek o tzw. "kochanku" jest miedzy nami cos magicznego, taka tesknota - no wiem ze powiecie ze bredze... bla blaaa chwilowe zauroczenia, zdaje sobie sprawe ze moge sie oczarowac, tylko ze widzielismy sie kilka razy i zaczynam sie bac, bo to nabiera bardziej scisly dla mnie charakter. Potrzebuje kogos takiego jak on... nie chodzi tylko o "to". Boje sie ze jeszcze chwila a sie zakocham, bronie sie przed tym, nie widuje go czesto, nawet nie raz w miesiacu... ale coraz intensywniej mysle. Po spotkaniu z nim, mialam juz plan kiedy nastepnym razem sie zobaczymy, gdzie itd wszystko obmyslane i mowie sobie w glowie: co sie odwlecze to nie uciecze... luzny plan ale jest i czeka na realizacje, a ja zyje czekajac na ten moment raz z tesknota a raz w zwyklej rzeczywistosci. Boje sie tego, jestem swiadoma tego co sie dzieje :(
Ksiadz powiedzial zeby dac mezowi jakis sygnal zeby moze byl zazdrosny hehe... oczywiscie nie powiedzialam mu o tamtym, nie mam prawa go tak ranic, tak sie zachowywac.. ale tez byc dwulicowa. Wybralam, ze mu nie powiem, ale uswiadomilam go ze jest ten drugi w moich myslach i wdziera sie w nasze mazenstwo, ze jestem slaba i bardzo potrzebuje meza, bo chce aby malzenstwo przetrwalo.

Nic sie miedzy mna a mezem nie dzieje... rozmawiamy, do niczego nie dochodzac... teraz znalazl jakies stowazyszenie psychologow katolickich.. sie zobaczy, bo my studenci ze duzo kasy nie mamy :/ Nie radzimy sobie, jestesmy smutni i przytloczeni, ja miewam co jakis dluzszy czas - czas wyladowania - placze tak strasznie caly dzien ze cialo mnie boli i potem jestem spokojniejsza jak sie tak wymecze... ale przeciez to nie sposob :(
Ksiadz uznal tez ze nie moge o tym tyle myslec... ze katuje sie, tak jest, zadaje sobie taki bol tymi ciaglymi myslami, boje sie o swoje zdrowie... ale nie potrafie czerpac z niczego radosci jak moje malzenstwo sie wali a ja sama nie wiem co robic.... Ciezko sie zyje w takiej domowej prozni... nie mam dla kogo tworzyc, a to napedza mnie do dzialania na innych plaszczyznach... Wchodzac w mazenstwo bylo ono dla mnie pierwsze, dlatego satysfakcja ze zwiazku pomagala spelniac sie w innych dziedzinach zycia... a teraz to co robie mnie meczy..
Pozdro Wam przesylam z mokrego Poznania :/ bleeee

Dzieki za Wasza "rozmowe" ze tak to ujme...

Tak marcopolo jestem zdrowa i normalna, i jak powiedziales nie chce za duzo, chce tego co w malzenstwie po prostu powinno byc... przeczytalam w koncu ksiazke Konotza "Seks jakiego nie znacie" no smutno mi sie robilo w niektorych momentach, bo ciagle przewijal sie watek (wiadomo o Bogu w tym) ale chodzi mi o to jak to mezczyzna powinien docierac do kobiety, zeby ona chciala itp.
Zaczelam chodzic do kosciola czesciej i chetniej, jakosc modlitwy nie jest zbyt dobra, wiem ze liczy sie tez wytrwalosc.. nawet sie wyspowiadalam, no coz ksiadz byl rozlozony.. jakos tak sie nie kleilo... powiedzial ze sie na tym nie zna hehe (no wiadomo hehe).

No ale jeszcze wczesniej spotkalam sie z tzw. "kochankiem" - nie bylo w tym wyglodnialego i odartego seksu... nie rzucilam sie zwierzeco... Zwyczajnie sie zastanawiam czy jest tak jak wspomnial marcopolo czy jest cos takiego jak zwykle niedopasowanie pod tym wzgledem.. No jest pewnie ale jak podejsc do tego problemu... racjonalnie... czy angazowac w to tylko wiare? Przed slubem maz nie mowil ze moj temperament mu przeszkadza.. ze on ma inne do tego podejscie itd. tez nastapilo tu jakies przeklamanie.. bo przeciez teraz dowiaduje sie gdy jest on w trakcie czytania tej ksiazki Konotza - ze wyobrazal sobie ze seks tak po katolicku to "tak ladnie" (pocalunki, przytulanie i pewnetracja, koniec). No ale rozumiem ze przed slubem byl ten pierwszy urok i sie o tym nie myslalo... nie wiem tylko dlaczego on mi mowi, ze przeciez wiedzialam jaki jest i juz.
Konczac watek o tzw. "kochanku" jest miedzy nami cos magicznego, taka tesknota - no wiem ze powiecie ze bredze... bla blaaa chwilowe zauroczenia, zdaje sobie sprawe ze moge sie oczarowac, tylko ze widzielismy sie kilka razy i zaczynam sie bac, bo to nabiera bardziej scisly dla mnie charakter. Potrzebuje kogos takiego jak on... nie chodzi tylko o "to". Boje sie ze jeszcze chwila a sie zakocham, bronie sie przed tym, nie widuje go czesto, nawet nie raz w miesiacu... ale coraz intensywniej mysle. Po spotkaniu z nim, mialam juz plan kiedy nastepnym razem sie zobaczymy, gdzie itd wszystko obmyslane i mowie sobie w glowie: co sie odwlecze to nie uciecze... luzny plan ale jest i czeka na realizacje, a ja zyje czekajac na ten moment raz z tesknota a raz w zwyklej rzeczywistosci. Boje sie tego, jestem swiadoma tego co sie dzieje :(
Ksiadz powiedzial zeby dac mezowi jakis sygnal zeby moze byl zazdrosny hehe... oczywiscie nie powiedzialam mu o tamtym, nie mam prawa go tak ranic, tak sie zachowywac.. ale tez byc dwulicowa. Wybralam, ze mu nie powiem, ale uswiadomilam go ze jest ten drugi w moich myslach i wdziera sie w nasze mazenstwo, ze jestem slaba i bardzo potrzebuje meza, bo chce aby malzenstwo przetrwalo.

Nic sie miedzy mna a mezem nie dzieje... rozmawiamy, do niczego nie dochodzac... teraz znalazl jakies stowazyszenie psychologow katolickich.. sie zobaczy, bo my studenci ze duzo kasy nie mamy :/ Nie radzimy sobie, jestesmy smutni i przytloczeni, ja miewam co jakis dluzszy czas - czas wyladowania - placze tak strasznie caly dzien ze cialo mnie boli i potem jestem spokojniejsza jak sie tak wymecze... ale przeciez to nie sposob :(
Ksiadz uznal tez ze nie moge o tym tyle myslec... ze katuje sie, tak jest, zadaje sobie taki bol tymi ciaglymi myslami, boje sie o swoje zdrowie... ale nie potrafie czerpac z niczego radosci jak moje malzenstwo sie wali a ja sama nie wiem co robic.... Ciezko sie zyje w takiej domowej prozni... nie mam dla kogo tworzyc, a to napedza mnie do dzialania na innych plaszczyznach... Wchodzac w mazenstwo bylo ono dla mnie pierwsze, dlatego satysfakcja ze zwiazku pomagala spelniac sie w innych dziedzinach zycia... a teraz to co robie mnie meczy..
Pozdro Wam przesylam z mokrego Poznania :/ bleeee

[ketram]

[nałóg]

Ewela.............. kiedy rządzą mną żądze to ja sobą nie rządzę.
Ty też tak masz..................chyba.
Żądze ,instynkty,potrzeby,zaspokajanie ich............. takie to trochę "zwierzęce" jest.
Twój sposób myślenia nie jest mi obcy,nie jest obcy każdemu kto ma świadomość swoijego uzależnienia,nałogu.....................
Wszystko da się usprawiedliwić,wytłumaczyć,zracjonalizować............ zdrade też.

A tylko albo aż HUĆ.Mam wrażenie że ślinisz się na sama myśl o seksie,że doznania zdominowały Twoje życie,że szukasz tak naprawde tylko potwierdzenia swoich potrzeb by sie uwolnić mentalnie od poczucia winy,by wyprzeć winę,wyprzeć mało miłe wurzuty sumienia.................. no bo jesteś młoda i masz duże potrzeby,duży potencjał erotyczny.
A co niedoaasownia............ wiesz???tak się składa ,że to pod względem fizycznym to każdy facet pasuje do każdej kobiety.
Gdybyś wzieła pod uwagę jeszcze naturalne planowanie rodziny i fizjiologię to by wyszło ,że Ty też nie zawsze mozesz

Ewela.............. kiedy rządzą mną żądze to ja sobą nie rządzę.
Ty też tak masz..................chyba.
Żądze ,instynkty,potrzeby,zaspokajanie ich............. takie to trochę "zwierzęce" jest.
Twój sposób myślenia nie jest mi obcy,nie jest obcy każdemu kto ma świadomość swoijego uzależnienia,nałogu.....................
Wszystko da się usprawiedliwić,wytłumaczyć,zracjonalizować............ zdrade też.

A tylko albo aż HUĆ.Mam wrażenie że ślinisz się na sama myśl o seksie,że doznania zdominowały Twoje życie,że szukasz tak naprawde tylko potwierdzenia swoich potrzeb by sie uwolnić mentalnie od poczucia winy,by wyprzeć winę,wyprzeć mało miłe wurzuty sumienia.................. no bo jesteś młoda i masz duże potrzeby,duży potencjał erotyczny.
A co niedoaasownia............ wiesz???tak się składa ,że to pod względem fizycznym to każdy facet pasuje do każdej kobiety.
Gdybyś wzieła pod uwagę jeszcze naturalne planowanie rodziny i fizjiologię to by wyszło ,że Ty też nie zawsze mozesz

[Ife]

Ewala nie śledzę Twojego wątku od początku i nie wiem czy pisał Ci ktoś o chorobach wanerycznych ,czy wiesz ile takich partnerek do sexu ma jeszcze ten Twój kochanek ,czy jesteś pewna czy Cię nie okłamuje,czy jesteś tą jedyną? Może czas zrobić sobie badania na te choroby by nie zarazić męża. Wiem że zaraz dostanę burę ale mi się wydaje że miejszym złem by było samozaspokajanie się niż zdradzanie.A może zamiast zdradzać byś zaczeła przy mężu pieszczoty siebie jestem pewna że by dołączył. Wiem że to grzech ale jeżeli mąż nie ma ochoty to byś jakoś go rozpaliła. Po za tym widzę że Ty nie panujesz już nad swoim ciałem ,zastanów sie co robisz,narażając siebie i męża na choroby ,i na cierpienia gdy to sie wyda ,bo prawda zawsze wychodzi. Pomyślałaś jak wtedy będziesz się czuć?Więcej pokory dziewczyno.Pogody Ducha.

Ewala nie śledzę Twojego wątku od początku i nie wiem czy pisał Ci ktoś o chorobach wanerycznych ,czy wiesz ile takich partnerek do sexu ma jeszcze ten Twój kochanek ,czy jesteś pewna czy Cię nie okłamuje,czy jesteś tą jedyną? Może czas zrobić sobie badania na te choroby by nie zarazić męża. Wiem że zaraz dostanę burę ale mi się wydaje że miejszym złem by było samozaspokajanie się niż zdradzanie.A może zamiast zdradzać byś zaczeła przy mężu pieszczoty siebie jestem pewna że by dołączył. Wiem że to grzech ale jeżeli mąż nie ma ochoty to byś jakoś go rozpaliła. Po za tym widzę że Ty nie panujesz już nad swoim ciałem ,zastanów sie co robisz,narażając siebie i męża na choroby ,i na cierpienia gdy to sie wyda ,bo prawda zawsze wychodzi. Pomyślałaś jak wtedy będziesz się czuć?Więcej pokory dziewczyno.Pogody Ducha.

[miriam]

Przeniosłam ostatni post Eweli_24 na Forum Moderatorów do konsultacji, ponieważ zawierał "nieregulaminowe" treści w tym wulgaryzmy i wycieczki personalne dotyczące innych użytkowników wypowiadających się w tym temacie.

Bardzo proszę autorkę tematu o wyciszenie emocji i przestrzeganie zasad tego forum.

Miriam.

Przeniosłam ostatni post Eweli_24 na Forum Moderatorów do konsultacji, ponieważ zawierał "nieregulaminowe" treści w tym wulgaryzmy i wycieczki personalne dotyczące innych użytkowników wypowiadających się w tym temacie.

Bardzo proszę autorkę tematu o wyciszenie emocji i przestrzeganie zasad tego forum.

Miriam.

[mari]

[marcopolo]

Zaspakajanie potrzeb jest zwierzęce?? To jedzenie też jest zwierzęce, i posiadanie potomstwa tez jest zwierzece. Nawet bycie w grupie i zachowania społeczne tez są zwierzęce. Nie obrażalibyście zwierząt, nigdy nie widzieliście jak zwierzęta sie kochają i dbaja o siebie?
Kto to wymyślił, że jak ktoś ma ochotę na seks to ma wtedy właśnie odmawiać, jak jest głodny to ma nie jesć , jak mu sie chce spać to ma siedzieć a jak mu się chce pochodzić to ma leżeć. Przecież to szaleństwo. człowiek jest bytem zlozonym i liczne sygnały przetwarzane sa przez jego mózg i podawane jako pragnienia. Jak brakuje pierwiastków to chce sie jeść właśnie to co zawiera je. Jak organizm jest zmęczony to mu się chce wypoczynku, i wiele innych potrzeb, które domagaja sie zaspokojenia dla zdrowia i równowagi ciała i ducha.
Jest czas postu ale i czas radości. Samym postem nie wyżyje, ani nie ma takiej potrzeby ani sensu

Zaspakajanie potrzeb jest zwierzęce?? To jedzenie też jest zwierzęce, i posiadanie potomstwa tez jest zwierzece. Nawet bycie w grupie i zachowania społeczne tez są zwierzęce. Nie obrażalibyście zwierząt, nigdy nie widzieliście jak zwierzęta sie kochają i dbaja o siebie?
Kto to wymyślił, że jak ktoś ma ochotę na seks to ma wtedy właśnie odmawiać, jak jest głodny to ma nie jesć , jak mu sie chce spać to ma siedzieć a jak mu się chce pochodzić to ma leżeć. Przecież to szaleństwo. człowiek jest bytem zlozonym i liczne sygnały przetwarzane sa przez jego mózg i podawane jako pragnienia. Jak brakuje pierwiastków to chce sie jeść właśnie to co zawiera je. Jak organizm jest zmęczony to mu się chce wypoczynku, i wiele innych potrzeb, które domagaja sie zaspokojenia dla zdrowia i równowagi ciała i ducha.
Jest czas postu ale i czas radości. Samym postem nie wyżyje, ani nie ma takiej potrzeby ani sensu

[Ife]

Miriam szkoda że przeniosłaś Eweli post bo mam wrażenie ,jestem pewna że tyczył się mojej wypowiedzi,a bardzo bym chciała poznać to co napisała jeśli chodziło o mnie oczywiście .A może Ewela mi napisze na priva ?Czy takie posty na priva też są usuwane.Nie znam się na tym dlatego pytam. Jeżeli jakoś uraziłam Cię Ewela to bardzo przepraszam ale strasznie razi mnie to że świadomie rujnujesz sobie życie,ja byłam tą zdradzaną i wiem jak to boli gdy prawda wychodzi. Jeszcze raz przepraszam.

Miriam szkoda że przeniosłaś Eweli post bo mam wrażenie ,jestem pewna że tyczył się mojej wypowiedzi,a bardzo bym chciała poznać to co napisała jeśli chodziło o mnie oczywiście .A może Ewela mi napisze na priva ?Czy takie posty na priva też są usuwane.Nie znam się na tym dlatego pytam. Jeżeli jakoś uraziłam Cię Ewela to bardzo przepraszam ale strasznie razi mnie to że świadomie rujnujesz sobie życie,ja byłam tą zdradzaną i wiem jak to boli gdy prawda wychodzi. Jeszcze raz przepraszam.