Gloria in excelsis Deo!

Celem tego forum jest niesienie pomocy małżonkom przeżywającym kryzys na każdym jego etapie, którzy chcą ratować
swoje sakramentalne małżeństwa, także po rozwodzie i gdy ich współmałżonkowie są uwikłani w niesakramentalne związki
Portal  KanałyKanały  BłogosławieństwaBłogosławieństwa  RekolekcjeRekolekcje  Ruch Wiernych SercRuch Wiernych Serc  12 kroków12 kroków  StowarzyszenieStowarzyszenie  NewsNews
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  FAQFAQ  NagraniaNagrania  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
 Ogłoszenie 

12 kroków do wolności Uczta - Za Stołem Słowa - ks. Michał Muszyński | Słowo Boże na dziś | Ciężki krzyż | Róże różańcowe
"Ja ... biorę Ciebie ... za żonę/męża i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci."
Ogniska Wiernej Miłości Małżeńskiej SYCHAR:
Warszawa | Poznań | Żory | Zielona Góra | Bonn | Opole | Gorzów Wlkp | Kraków | Trójmiasto | Rzeszów | Chicago | Szczecin | Bydgoszcz | Lublin | Wrocław

ZAPRASZAMY do zgłaszania modlitewnych intencji za małżonków Siostrom Matki Bożej Miłosierdzia
Rekolekcje - Łagiewniki 2010: Uzdrowić zranione życie | Zamienić ranę w perłę | Zobacz kim jesteś - cz. 1 | cz. 2 | O przebaczeniu
Błogosławieństwo Księdza Biskupa Andrzeja Czai - ordynariusza diecezji opolskiej dla naszej Wspólnoty >>

Błogosławieństwa Bożego, aby narodzony tej świętej nocy Zbawiciel świata, obecny w naszym życiu, zawsze napełniał nas radością i nadzieją, a Jego światłość zwyciężała w nas to, co od Boga oddala - życzy administrator

Poprzedni temat «» Następny temat
Poradnie dla rodzin osób uzależnionych
Autor Wiadomość
kinga2
[Usunięty]

  Wysłany: 2010-01-16, 22:30   Poradnie dla rodzin osób uzależnionych

Kraków i okolice

Prywatne Centrum Terapii Uzależnień "Koninki"
Poręba Wielka 480
34-735 Niedźwiedź
woj. Małopolskie

tel.: +48 18 331 72 50
tel.: +48 18 331 97 36
tel.: +48 18 331 97 37
fax: +48 18 541 79 29
e-mail: osrodek@terapie.net.pl

http://www.terapie.net.pl/feniks.html

==========================================================
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-19, 18:11   

Katowice i okolice

Ośrodek Terapii Uzależnień od Alkoholu i Współuzależnienia
Katowice, ul. Korczaka 2, tel. (032) 256 95 82

==========================================================

Ośrodek Interwencji Kryzysowych dla Rodzin z Problemem Alkoholowym
Katowice, ul. Ks. Bp. Bednorza 22, tel. (032) 256 92 78

==========================================================

Zespół Interwencji Rodzinnej przy Fundacji “Gniazdo”
Katowice, ul. Morcinka 19 A, tel. (032) 584 336

==========================================================

Katolicki Ośrodek Dziennego Pobytu dla Dzieci i Młodzieży
“Dom Aniołów Stróżów”
Katowice, ul. Andrzeja 12 A, tel. (032) 517 533

==========================================================

Fundacja “Światło – Życie” Ośrodek Profilaktyczno – Szkoleniowy.
Im. ks. Franciszka Blachnickiego
Katowice, ul. Gawronów 20, tel. (032) 205 39 22

==========================================================

Fundacja OFPIL
Katowice, ul. Korczaka 2, tel. (032) 209 88 44

==========================================================

Katolickie Centrum Edukacji Młodzieży “KANA”
Katowice, Pl. Ks. E. Szramka 4, tel. (032) 253 88 44

==========================================================

Górnośląskie Stowarzyszenie “FAMILIA”
Gliwice, ul. Dębowa 5, tel. (032) 231 30 33, 231 86 15

==========================================================

Stowarzyszenie Dzieci i Młodzieży “Wyspa w mieście”
Tarnowskie Góry, ul. Poczdamska 7, tel. (032) 285 12 86

==========================================================

Stowarzyszenie Dzieci i Młodzieży “Wyspa w mieście”
Zabrze, ul. Wyzwolenia 7, pok. 23, tel. 271 64 31 w. 224

==========================================================

Samodzielny Publiczny Zakład Terapii Uzależnień i Współuzależnienia
41-106 Siemianowice Śląskie, Aleja Młodych 16
tel./fax: 032 765-41-38,
www.uzaleznienia.siemianowice.pl,
e-mail: uzaleznienia1@gazeta.pl

==========================================================
Ostatnio zmieniony przez kinga2 2010-01-25, 18:15, w całości zmieniany 1 raz  
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-19, 23:46   

Zamość i okolice

Lecznictwo ambulatoryjne

NZOZ Centrum Zdrowia Psychicznego w Zamościu ,
ul. Partyzantów 5, 22 –400 Zamość, tel. (084) 627 11 15, www.czp-zamosc.pl
Poradnia Leczenia Uzależnień ,
(II piętro) tel. (084) 627 11 15, pn. - pt. 7.30 – 18.00
Poradnia oferuje dla osób uzależnionych : terapię indywidualną i grupową, poradnictwo i edukację, konsultacje psychiatryczne, skierowanie do oddziałów detoksykacyjnych i ośrodków rehabilitacyjnych. Dla rodzin dotkniętych problemem uzależnienia grupy wstępne edukacyjne oraz grupy wsparcia

==========================================================

Lecznictwo stacjonarne

SP Wojewódzki Szpital Psychiatryczny w Radecznicy – Oddział leczenia uzależnień od alkoholu,
ul. Klasztorna 4, 22-463 Radecznica, tel.(084) 681 80 20, wew. 211, 230 (gabinet lekarski), www.spwszp.radecznica.pl

==========================================================

SPZOZ Szpital Neuropsychiatryczny im. prof. M. Kaczyńskiego w Lublinie
ul. Abramowicka 2, 20-442 Lublin, tel. (081) 744 30 61, www.snzoz.lublin.pl
Oddziały odwykowe
1) Oddział Leczenia Abstynencyjnych Zespołów Alkoholowych , (081) 744 30 61, wew. 357, 356 (gabinet lekarski)
2) Oddział Detoksykacyjny dla Narkomanów, (081) 744 30 61 , wew. 362, 363 (gabinet ordynatora)

==========================================================

Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia w Lublinie
ul. Abramowicka 4b, tel. (081) 744 10 79, wotuw.lublin@parpa.pl
1) Całodobowy Oddział Terapii Uzależnienia od Alkoholu, ul. Abramowicka 2, tel. (081) 744 30 61, wew. 353, 354,
2) Dzienny Oddział Terapii Uzależnienia od Alkoholu ul. Abramowicka 4b, tel (081) 744 30 61, wew. 354

==========================================================

SP Zespół Opieki Zdrowotnej w Hrubieszowie – Oddział Leczenia Uzależnień,
ul. Piłsudskiego 11, 22 – 500 Hrubieszów, tel. (084) 696 26 11 wew. 231, www.szpital.hrubieszow.info

==========================================================
Wykaz stacjonarnych placówek lecznictwa odwykowego można znaleźć na stronie www.parpa.pl

==========================================================

NZOZ „MONAR” Ośrodek Rehabilitacyjno – Readaptacyjny w Majdanie Kozic Dolnych 29, 21 – 050 Piaski, tel. (081) 584 70 42

Wykaz podmiotów zajmujących się leczeniem osób uzależnionych od narkotyków można znaleźć na stronie www.narkomania.org.pl

==========================================================
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-25, 18:22   

Ważne

cytat z pracy podsumawującej terapię współuzależnienia:
cyt.:"Na terapię trafiłam z powodu brania narkotyków przez córkę i uzależnienia męża od alkoholu.
Dzięki terapii:

1. uświadomiłam sobie, że problem ma nie tylko moja córka, mąż, syn, ale również ja; to ja miałam się zmienić,
2. potrafię powiedzieć: „tak” i „nie” – potrafię przyjąć odmowę realizacji mojej prośby; dzięki temu oraz poznanej wiedzy na temat asertywnego zachowania umiem upomnieć się o „swoje”, wyrazić własne oczekiwania,
3. nauczyłam się, rozpoznawać uczucia, jakie są we mnie, mówić o nich, głównie wtedy, kiedy jestem zła – nie ukrywam tego; to poprawia relacje z bliskimi i oni wiedzą co się ze mną dzieje,
4. nauczyłam się, że mogę „brać” (od innych), a nie tylko „dawać”. Branie nie jest czymś złym, nie jest egoistyczne,
5. nauczyłam się posługiwać językiem żyrafy – nie ranić innych w rozmowach, mam dobre relacje z bliskimi,
6. nie oceniam innych, wręcz przerywam swoim bliskim (mężowi), gdy ocenia innych,
7. kochać to nie znaczy dawać, ale też wymagać, opiekować się i troszczyć o drugą osobę,
8. już nie jestem „matką Polką”, mam swoje potrzeby, o które dbam, realizuję własne plany, bez wyrzekania się i poświęcenia dla innych,
9. nauczyłam się „puszczać” własne dzieci – dzięki temu mogą realizować własne plany życiowe, marzenia; dałam im prawo do wolności, do bycia sobą, do brania odpowiedzialności za siebie,
10. odkryłam swoje „wewnętrzne dziecko” – słucham go, rozpieszczam, co daje mi wiele radości,
11. wiem, że nie mam wpływu na to co zrobią inni, mam wpływ na własne postępowanie,
12. teraz wiem, że nie trzeba być ideałem, perfekcjonistką, aby być 100% kobietą,
13. umiem bawić się, korzystać z wiedzy i umiejętności innych, śmieję się coraz częściej,
14. nauczyłam się prosić o pomoc,
15. nauczyłam się wielu innych ciekawych rzeczy i to nie znaczy, że jestem super, ideałem, czy czymś w tym rodzaju; też zdarza mi się popełniać błędy, zachowywać się „po staremu” według wyćwiczonych przez wiele lat zachowań, ale teraz rozpoznaję to, zmieniam i wiem, że mam prawo do popełniania błędów."

całość: http://www.uzaleznienia.s...id=85&Itemid=40
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-25, 18:35   

Poznań i okolice

Pomoc dla osób uzależnionych i współuzależnionych od alkoholu

Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Poznaniu

ul. Jana Matejki 50 60-770 , Poznań
Telefon: (061) 878 58 60
Fax: (061) 878 58 61

==========================================================

NZOZ Ośrodek Terapii Uzależnienia i Współuzależnień Sródka - Rataje

os. Piastowskie 81 61-159 , Poznań
Telefon: (061) 877 28 73

==========================================================

NZOZ Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu

ul. Czwartaków 17 61-495 , Poznań
Telefon: (061) 833 04 11

==========================================================

NZOZ Poradnia Odwykowa Poznań - Jeżyce oraz Środowiskowy Klub Abstynenta

ul. Litewska 8 61-616 , Poznań
Telefon: (061) 848 41 85

==========================================================

NZOZ Poradnia Terapii Uzależnień i Współuzależnień oraz Poradnia Zdrowia Psychicznego

os. Zwycięstwa 108 61-653 , Poznań
Telefon: (061) 828 99 93

==========================================================

Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Wspołuzależnienia

ul. Małeckiego 11 60-706 , Poznań
Telefon: (0-61) 866 49 58

==========================================================

NZOZ Poradnia Leczenia Uzależnień i Współuzależnień

pl. Kolegiacki 12a 61-841 , Poznań
Telefon: (061) 852 85 38, 852 97 85 wew. 306

==========================================================

Izba Wytrzeźwień

ul. Podolańska 46 60-626 , Poznań
Telefon: (061)841 71 77

==========================================================

Stowarzyszenie "Dom Trzeźwości"

Al. Marcinkowskiego 24 61-745 , Poznań
Telefon: 061 852 95 70 (w godzinach otwarcia Klubu)
Fax: 061 852 95 70

==========================================================

Poznańskie Stowarzyszenie Abstynentów

ul. Małeckiego 11 60-706 , Poznań
Telefon: 508968436, 697929873

==========================================================

Stowarzyszenie Klub Abstynentów ARKA

os. Polan 13 61-249 , Poznań
Telefon: 0 501 482 515

==========================================================

Stowarzyszenie Klub Abstynenta "Na głównej z nami"

ul. Mariacka 15 61-012 , Poznań
Telefon: (0-61) 878 09 24

==========================================================

Środowiskowy Klub Abstynenta "Zwycięstwo"

ul. Litewska 8 60-605 , Poznań
Telefon: (061) 848 43 53

==========================================================

Związek Stowarzyszeń Abstynenckich

pl. Kolegiacki 12 a (wejście B) 61-841 , Poznań
Telefon: (061) 852 22 42,tel. całodobowy: 0 600 021 664, 0 600 021 284

==========================================================

Oratorium "TĘCZA"

ul. Taczaka 6/6 61-803 , Poznań
Telefon: 663 484 757

==========================================================

Oratorium ŚWIATEŁKO Świetlica Socjoterapeutyczna Oratorium "Światełko"

ul. Rejtana 8 60-654 , Poznań
Telefon: 061-82-33-587

==========================================================

Ochronka Sióstr Elżbietanek "Promyczek"

ul. Kościelna 5 60-536 , Poznań
Telefon: (061) 847 48 36

==========================================================

Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia ŚW. Wincentego a Paulo

ul. Mariacka 24/28 60-960 , Poznań
Telefon: (0-61) 878 02 24

==========================================================

Fundacja Bonum Commune

ul. Kozłowskiego 5 61-606 , Poznań
Telefon: 061 825 73 18

==========================================================

Ośrodek Leczenia Uzależnień Zakładu Opieki Zdrowotnej Poznań - Jeżyce

ul. Podolańska 45 60-626 , Poznań
Telefon: (0-61) 847 86 87 czynny całą dobę

==========================================================

Poradnia Profilaktyki i Terapii Uzależnień Monar

ul. Grunwaldzka 55 pawilon nr 18 60-352 , Poznań
Telefon: (0-61) 868 72 27, 867 98 03, 867 98 04

==========================================================

Centrum Profilaktyki Uzależnień

Al. Marcinkowskiego 21 61-754 , Poznań
Telefon: (0-61) 855 73 54

==========================================================

Ośrodek Leczenia Uzależnień i Współuzależnień Centrum

ul. Święty Marcin 39 61-806 , Poznań
Telefon: 061 853 61 84

==========================================================
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-25, 18:57   

Warszawa i okolice

Wyszukiwarka danych o pozarządowych organizacjach świadczących na terenie Warszawy pomoc dla osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków oraz ich bliskich, a także o konkretnych placówkach i programach pomocy

http://www.uzaleznienia.org.pl/Warszawa/

==========================================================
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-25, 19:35   

Ważne strony w necie:

http://www.psychologia.edu.pl/

==========================================================

http://www.radiomaryja.pl/audycje.php?id=7310

==========================================================

http://www.radiomaryja.pl/audycje.php?id=7795

==========================================================
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-30, 16:03   

Licheńskie Centrum Pomocy Rodzinie i Osobom Uzależnionym
im. św. Jerzego Zwycięzcy
ul. Klasztorna 4
62-563 Licheń Stary

tel.: 063 270 81 31 lub 063 270 81 67

www.pomoclichen.home.pl
e-mail: pomoclichen@home.pl
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-01-30, 16:58   

Podbeskidzkie Centrum Psychoterapii ,,OD - NOWA"

Telefony kontaktowe:
506 231 510 W sprawie terapii.
515 146 441 Public Relations.
(033) 810 08 61 Telefon stacjonarny.

Kontakt całodobowy.
Adres e-m@il:
psychoterapia.bielskobiala@gmail.com


Ze względu na pełną anonimowość naszych pacjentów, dokładny adres zainteresowanym podajemy telefonicznie lub pocztą elektroniczną.
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-02-14, 21:34   

Współuzależnienie


Szkody zdrowotne wywołane alkoholem nie ograniczają się tylko do szkód występujących u osób uzależnionych (lub nadużywających alkoholu). Obejmują one swoim zasięgiem także członków rodzin, osoby żyjące w najbliższym otoczeniu alkoholika. Z uwagi na silne zaburzenia zachowania i nieprzewidywalność reakcji oraz destrukcyjny wzorzec postępowania osoby uzależnionej od alkoholu członkowie jej najbliższego otoczenia żyją w stanie permanentnego stresu. Trwała adaptacja do stresora, jakim jest osoba pijąca i jej zachowanie staje się przyczyną wystąpienia stałych zaburzeń przystosowania u dorosłych członków rodziny alkoholika

Zespół cierpień i zaburzeń członków rodziny alkoholowej określa się pojęciem współuzależnienia.

Kryteria współuzależnienia wg T. Cermaka

Uporczywe uzależnianie poczucia własnej wartości od zdolności wywierania wpływu na uczucia i zachowania swoje i innych ludzi, pomimo powtarzających się niepowodzeń i cierpień na tym polu.
zniekształcony stosunek do siły woli
zatarte granice własnej tożsamości
rozbudowany system zaprzeczeń
niskie poczucie własnej wartości
Lęk i zaburzenia tożsamości w bliskich kontaktach osobistych Osoba współuzależniona często utożsamia bliskość z uległością, a intymność z zanikiem odrębności partnerów.
Tendencja do wikłania się w bliskie związki z osobami przejawiającymi zaburzenia osobowości, uzależnionymi od środków chemicznych i współuzależnionymi
Obecność, co najmniej trzech z następujących objawów zaburzeń:
Zaburzenia regulacji życia emocjonalnego - nadmierne tłumienie lub utrata kontroli nad ekspresją stanów emocjonalnych
Stany depresyjne
Nadmierna czujność i stan "pogotowia" emocjonalnego
Tendencje kompulsywne
Niepokój i stany lękowe
Nadużywanie substancji psychoaktywnych
Zaburzenia psychosomatyczne
Powtarzające się epizody bycia ofiarą przemocy i nadużyć seksualnych
Pozostawanie w bliskich związkach osobistych z aktywnym alkoholikiem przez okres przynajmniej dwóch lat bez szukania pomocy z zewnątrz

U większości osób współuzależnionych występuje również::

Wyraźna koncentracja myśli, uczuć i zachowań wokół picia osoby uzależnionej - często osoba zachowuje się jak automat wykonujący codzienne czynności, rozmawiający z ludźmi, wykonujący pracę zawodową, podczas, gdy jej myśli i uwaga wciąż są przy alkoholiku.
Subiektywne poczucie konieczności odciągnięcia alkoholika od alkoholu - próba wpłynięcia na alkoholika - prośby, perswazja, groźby, lub by alkoholik pił w sposób kontrolowany np. w domu.
Usztywnienie i ograniczenie różnorodności zachowań i reakcji związanych z piciem
Podejmowanie przez osobę współuzależnioną i załamywanie się prób zmiany typowych dla siebie reakcji na picie.
Nadzieja na uzyskanie kontroli nad piciem uzależnionego i sprowadzeniem go do bezpiecznych rozmiarów
Wyraźne zmiany intensywności reagowanie na picie uzależnionego związane z upływem czasu - zjawisko to występuje zarówno w formie obniżania jak i zwiększania się intensywności reakcji emocjonalnych
Regulowanie reakcji emocjonalnych osoby współuzależnionej na zmiany zachowań alkoholika:
Doświadczanie przykrych stanów emocjonalnych w okresie, gdy alkoholik nie pije. Związane jest to z: obawą przed kolejnym piciem, rozpamiętywaniem zdarzeń z okresu picia alkoholika, niezadowoleniem z własnej osoby, z poczuciem odpowiedzialności za zapewnienie alkoholikowi jak najbardziej komfortowej abstynencji
Zmniejszaniem się intensywności tych przykrych stanów uczuciowych w okresie picia alkoholika
Poczucie niemożności rozstania się z alkoholikiem na zawsze, pomimo okresowych pragnień odejścia od niego.
Współuzależnienie jest ceną, którą bliscy alkoholika płacą za życie w sytuacji uporczywego stresu psychologicznego


--------------------------------------------------------------------------------

Wywikłanie się ze skutków tej sytuacji wcale nie jest proste, szczególnie, że nie da się wykonać tego wyłącznie własnymi siłami. Trzeba zwrócić się do ludzi - najlepiej takich, którzy przeżywali podobne trudności i problemy. Czasami trzeba sięgnąć po psychologiczną pomoc profesjonalną, bowiem poziom desperacji, cierpienia i zaburzeń osiągnął stan wymagający interwencji specjalistycznej. Istnieje pogląd, że każdy rok życia w rodzinie z problemem alkoholowym wymaga miesiąca pracy własnej nad osobistymi problemami i dopiero ta proporcja gwarantuje powrót do zdrowia i uzyskania pogody ducha.

--------------------------------------------------------------------------------

Materiały pochodzą z:
www.parpa.pl
 
     
kinga2
[Usunięty]

Wysłany: 2010-06-30, 12:21   

"Świat Problemów" jest miesięcznikiem poświęconym profilaktyce i rozwiązywaniu problemów alkoholowych. Ukazuje się od 1993 roku. Jest wydawany przez Fundację Rozwoju Profilaktyki, Edukacji i Terapii Problemów Alkoholowych ETOH, a finansowany przez PARPA oraz wpływy z prenumeraty.

http://www.swiatproblemow.pl/
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

To naprawdę bardzo ważna ankieta zwolenników in vitro - włącz się!
Możesz w niej wyrazić swój sprzeciw głosując przeciw petycji...




Stanowisko Episkopatu Polski:

"Metoda in vitro jest niezgodna z prawem Bożym i naturą człowieka..."













"Pan naprawdę Zmartwychwstał! Alleluja!

„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6)
"To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia" (1 P 2,20b)
"Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33)
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk 16,15)



To może być także Twoje zmartwychwstanie - zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!









Jan Paweł II:

Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych.





Dla tych, którzy kochają - propozycja wzoru odpowiedzi na pozew rozwodowy


W odpowiedzi na pozew wnoszę o oddalenie powództwa w całości i nie rozwiązywanie małżeństwa stron przez rozwód.

UZASADNIENIE

Pomimo trudności jakie nasz związek przechodził i przechodzi uważam, że nadal można go uratować. Małżeństwa nie zawiera się na chwilę i nie zrywa w momencie, gdy dzieje się coś niedobrego. Pragnę nadmienić, iż w przyszłości nie zamierzam się już z nikim innym wiązać. Podjąłem (podjęłam) bowiem decyzję, że będę z żoną (mężem) na zawsze i dołożę wszelkich starań, aby nasze małżeństwo przetrwało. Scalenie związku jest możliwe nawet wtedy, gdy tych dobrych uczuć w nas nie ma. Lecz we mnie takie uczucia nadal są i bardzo kocham swoją żonę (męża), pomimo, iż w chwili obecnej nie łączy nas więź fizyczna. Jednak wyrażam pragnienie ratowania Naszego małżeństwa i gotowy (gotowa) jestem podjąć trud jaki się z tym wiąże. Uważam, że przy odrobinie dobrej woli możemy odbudować dobrą relację miłości.

Dobro mojej żony (męża) jest dla mnie po Bogu najważniejsze. Przed Bogiem to bowiem ślubowałem (ślubowałam).

Moim zdaniem każdy związek ma swoje trudności, a nieporozumienia jakie wydarzyły się między nami nie są powodem, aby przekreślić nasze małżeństwo i rozbijać naszą rodzinę. Myślę, że każdy rozwód negatywnie wpływa nie tylko na współmałżonków, ale także na ich rodziny, dzieci i krzywdzi niepotrzebnie wiele bliskich sobie osób. Oddziaływuje również negatywnie na inne małżeństwa.

Z moją (moim) żoną (mężem) znaliśmy się długo przed zawarciem naszego małżeństwa i uważam, że był to wystarczający czas na wzajemne poznanie się. Po razem przeżytych "X" latach (jako para, narzeczeni i małżonkowie) żona (mąż) jest dla mnie zbyt ważną osobą, aby przekreślić większość wspólnie spędzonych lat. Według mnie w naszym związku nie wygasły więzi emocjonalne i duchowe. Podkreślam, iż nadal kocham żonę (męża) i pomimo, że oddaliliśmy się od siebie, chcę uratować nasze małżeństwo. Osobiście wyrażam wolę i chęć naprawy naszych małżeńskich relacji, gdyż mam przekonanie, że każdy związek małżeński dotknięty poważnym kryzysem jest do uratowania.

Orzeczenie rozwodu spowodowałoby, że ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci stron oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dzieci potrzebują stabilnego emocjonalnego kontaktu z obojgiem rodziców oraz podejmowania przez obie strony wszelkich starań, by zaspokoić potrzeby rodziny. Rozwód grozi osłabieniem lub zerwaniem więzi emocjonalnej dzieci z rodzicem zamieszkującym poza rodziną. Rozwód stron wpłynie także niekorzystnie na ich rozwój intelektualny, społeczny, psychiczny i duchowy, obniży ich status materialny i będzie usankcjonowaniem niepoważnego traktowania instytucji rodziny.

Wysoki Sądzie, proszę o danie nam szansy na uratowanie naszego małżeństwa. Uważam, ze każda rodzina, w tym i nasza, na to zasługuje. Nie zmienię zdania w tej ważnej sprawie, bo wtedy będę niewiarygodny w każdej innej. Brak wyrażenia mojej zgody na rozwód nie wskazuje na to, iż kierują mną złe emocje tj. złość czy złośliwość. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że nie zmuszę żony (męża) do miłości. Rozumiem, że moja odmowa komplikuje sytuację, ale tak czuję, takie są moje przekonania religijne i to dyktuje mi serce.

Bardzo kocham moją (mojego) żonę (męża) i w związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.



List Episkopatu Polski na święto św. Rodziny

Warto jeszcze raz podkreślić, że u podstaw każdej rodziny stoi małżeństwo. Chrześcijańskie patrzenie na małżeństwo w pełni uwzględnia wyjątkową naturę tej wspólnoty osób. Małżeństwo to związek mężczyzny i niewiasty, zawierany na całe ich życie, i z tej racji pełniący także określone zadania społeczne. Chrystus podkreślił, że mężczyzna opuszcza nawet ojca i matkę, aby złączyć się ze swoją żoną i być z nią przez całe życie jako jedno ciało (por. Mt 19,6). To samo dotyczy niewiasty. Naszym zadaniem jest nieustanne przypominanie, iż tylko tak rozumianą wspólnotę mężczyzny i niewiasty wolno nazywać małżeństwem. Żaden inny związek osób nie może być nawet przyrównywany do małżeństwa. Chrześcijanie decyzję o zawarciu małżeństwa wypowiadają wobec Boga i wobec Kościoła. Tak zawierany związek Chrystus czyni sakramentem, czyli tajemnicą uświęcenia małżonków, znakiem swojej obecności we wszystkich ich sprawach, a jednocześnie źródłem specjalnej łaski dla nich. Głębia duchowości chrześcijańskich małżonków powstaje właśnie we współpracy z łaską sakramentu małżeństwa. więcej >>



Wszechświat na miarę człowieka

Wszechświat jest ogromny. Żeby sobie uzmysłowić rozmiary wszechświata, załóżmy, że odległość Ziemia - Słońce to jeden milimetr. Wtedy najbliższa gwiazda znajduje się mniej więcej w odległości 300 metrów od Słońca. Do Słońca mamy jeden milimetr, a do najbliższej gwiazdy około 300 metrów. Słońce razem z całym otoczeniem gwiezdnym tworzy ogromny system zwany Droga Mleczną (galaktykę w kształcie ogromnego dysku). W naszej umownej skali ten ogromny dysk ma średnicę około 6 tysięcy kilometrów, czyli mniej więcej tak, jak stąd do Stanów Zjednoczonych. Światło zużywa na przebycie od jednego końca tego dysku do drugiego - około 100 tysięcy lat. W tym dysku mieści się około 100 miliardów gwiazd. To jest ogromny dysk! Jeszcze mniej więcej sto lat temu uważano, że to jest cały wszechświat. Okazało się, że tak wcale nie jest. Wszechświat jest znacznie, znacznie większy! Jeżeli te 6 tysięcy kilometrów znowu przeskalujemy, tym razem do jednego centymetra, to cały wszechświat, który potrafimy zaobserwować (w tej skali) jest kulą o średnicy 3 kilometrów. I w tym właśnie obszarze, jest około 100 miliardów galaktyk (czyli takich dużych systemów gwiezdnych, oczywiście różnych kształtów, różnych wielkości). To właśnie jest cały wszechświat, który potrafimy badać metodami fizycznymi, wykorzystując techniki astronomiczne. (Wszechświat na miarę człowieka >>>)



Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie
i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.

Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami...
On nie może was "rozwieść".

To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.

Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym "TAK",
ale jest mnóstwem "tak",
które wypełniają życie, pośród mnóstwa "nie".

Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.

Michel Quoist



Rozważania o wierze/Dynamizm wiary/Zwycięstwo przez wiarę

Klasycznym tekstem biblijnym ukazującym w świetle wiary wartość i sens środków ubogich jest scena walki z Amalekitami. W czasie przejścia przez pustynię, w drodze do Ziemi Obiecanej, dochodzi do walki pomiędzy Izraelitami a kontrolującymi szlaki pustyni Amalekitami (zob. Wj 17, 8-13). Mojżesz to Boży człowiek, który wie, w jaki sposób może zapewnić swoim wojskom zwycięstwo. Gdyby był strategiem myślącym jedynie po ludzku, stanąłby sam na czele walczących, tak jak to zwykle bywa w strategii. Przecież swoją postawą na pewno by ich pociągał, tak byli wpatrzeni w niego. On zaś zrobił coś, co z punktu widzenia strategii wojskowej było absurdalne - wycofał się, zostawił wojsko pod wodzą swego zastępcy Jozuego, a sam odszedł na wzgórze, by tam się modlić. Wiedział on, człowiek Boży, człowiek modlitwy, kto decyduje o losach świata i o losach jego narodu. Stąd te wyciągnięte na szczycie wzgórza w geście wiary ramiona Mojżesza. Między nim a doliną, gdzie toczy się walka, jest ścisła łączność. Kiedy ręce mu mdleją, to jego wojsko cofa się. On wie, co to znaczy - Bóg chce, aby on wciąż wysilał się, by stale wyciągał ręce do Pana. Gdy ręce zupełnie drętwiały, towarzyszący Mojżeszowi Aaron i Chur podtrzymywali je. Przez cały więc dzień ten gest wyciągniętych do Pana rąk towarzyszył walce Izraelitów, a kiedy przyszedł wieczór, zwycięstwo było po ich stronie. To jednak nie Jozue zwyciężył, nie jego wojsko walczące na dole odniosło zwycięstwo - to tam, na wzgórzu, zwyciężył Mojżesz, zwyciężyła jego wiara.

Gdyby ta scena miała powtórzyć się w naszych czasach, wówczas uwaga dziennikarzy, kamery telewizyjne, światła reflektorów skierowane byłyby tam, gdzie Jozue walczy. Wydawałoby się nam, że to tam się wszystko decyduje. Kto z nas próbowałby patrzeć na samotnego, modlącego się gdzieś człowieka? A to ten samotny człowiek zwycięża, ponieważ Bóg zwycięża przez jego wiarę.

Wyciągnięte do góry ręce Mojżesza są symbolem, one mówią, że to Bóg rozstrzyga o wszystkim. - Ty tam jesteś, który rządzisz, od Ciebie wszystko zależy. Ludzkiej szansy może być śmiesznie mało, ale dla Ciebie, Boże, nie ma rzeczy niemożliwych. Gest wyciągniętych dłoni, tych mdlejących rąk, to gest wiary, to ubogi środek wyrażający szaleństwo wiary w nieskończoną moc i nieskończoną miłość Pana.

ks. Tadeusz Dajczer "Rozważania o wierze"


Małżeństwo nierozerwalne?!... - wierność mimo wszystko

„Ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że ciebie nie opuszczę aż do śmierci" - to tekst przysięgi małżeńskiej wypowiadany bez żadnych warunków uzupełniających. Początek drogi. Niezapisana karta z podpisem: „aż do śmierci". A co, gdy pojawią się trudności, kryzys, zdrada?...

„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, zadali Mu pyta-nie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» On im odpowiedział: «czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą? Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i będą oboje jednym ciałem. A tak nie są już dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela»"(Mt 19, 3-5). Dwanaście lat temu nasilający się kryzys, którego skutkiem byt nowy związek mojego męża, separacja i rozwód, doprowadził do rozpadu moje małżeństwo. Porozumienie zostało zerwane. Zepchnięta na dalszy plan, wyeliminowana z życia, nigdy w swoim sercu nie przestałam być żoną mojego męża. Sytuacje, wobec których stawałam, zda-wały się przerastać moją wytrzymałość, odbierały nadzieję, niszczyły wszystko we mnie i wokół mnie. Widziałam, że w tych trudnych chwilach Bóg stawał przy mnie i mówił: „wystarczy ci mojej łaski", „Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata". Był Tym, który uczył mnie, jak nieść krzyż zerwanej jedności, rozbitej rodziny, zdrady, zaparcia, odrzucenia, szyderstwa, cynizmu, własnej słabości, popełnionych grzechów i błędów. Podnosił, nawracał, przebaczał, uczyt przebaczać. Kochał. Akceptował. Prowadził. Nadawał swój sens wydarzeniom, które po ludzku zdawały się nie mieć sensu. Byt wierny przymierzu, które zawarł z nami przed laty przez sakrament małżeństwa. Teraz wiem, że małżeństwo chrześcijańskie jest czym innym niż małżeństwo naturalne. Jest wielką łaską, jest historią świętą, w którą angażuje się Pan Bóg. Jest wydarzeniem, które sprawia, „że mąż i żona połączeni przez sakrament to nie przypadkowe osoby, które się dobrały lub nie, lecz te, którym Bóg powiedział «tak», by się stały jednym ciałem, w drodze do zbawienia".

Ja tę nadzwyczajność małżeństwa sakramentalnego zaczęłam widzieć niestety późno, bo w momencie, gdy wszystko zaczęto się rozpadać. W naszym małżeństwie byliśmy najpierw my: mój mąż, dzieci, ja i wszystko inne. Potem Pan Bóg, taki na zasadzie pomóż, daj, zrób. Nie Ten, ku któremu zmierza wszystko. Nie Bóg, lecz bożek, który zapewnia pomyślność planom, spełnia oczekiwania, daje zdrowie, zabiera trudności... Bankructwo moich wyobrażeń o małżeństwie i rodzinie stało się dla mnie źródłem łaski, poprzez którą Bóg otwierał mi oczy. Pokazywał tę miłość, z którą On przyszedł na świat. Stawał przy mnie wyszydzony, opluty, odepchnięty, fałszywie osądzony, opuszczony, na drodze, której jedyną perspektywą była haniebna śmierć, I mówił: to jest droga łaski, przez którą przychodzi zbawienie i nowe życie, czy chcesz tak kochać? Swoją łaską Pan Bóg nigdy nie pozwolił mi zrezygnować z modlitwy za mojego męża i o jedność mojej rodziny, budowania w sobie postawy przebaczenia, pojednania i porozumienia, nigdy nie dał wyrazić zgody na rozwód i rozmyślne występowanie przeciwko mężowi. Zalegalizowanie nowego związku mojego męża postrzegam jako zalegalizowanie cudzołóstwa („A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę (...) a bierze inną popełnia cudzołóstwo, I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo" (Mt,19.9)). I jako zaproszenie do gorliwszej modlitwy i głębszego zawierzenia. Nasza historia jest ciągle otwarta, ale wiem, że Pan Bóg nie powiedział w niej ostatniego Słowa. Jakie ono będzie i kiedy je wypowie, nie wiem, ale wierzę, że zostanie wypowiedziane dla mnie, mojego męża, naszych dzieci i wszystkich, których nasza historia dotknęła. Będzie ono Dobrą Nowiną dla każdego nas. Bo małżeństwo sakramentalne jest historią świętą, przymierzem, któremu Pan Bóg pozostaje wierny do końca.

Maria

Forum Pomocy "Świadectwa"

Strona wygenerowana w 0,02 sekundy. Zapytań do SQL: 9