Anonymous - 2010-11-14, 18:07
Jest mi ciężko , bo właściwie my jesteśmy cały czas w separacji i jedna wielka niewiadoma co dalej z nami będzie. Także każdy malutki miły gest ze strony męża cieszy . To fakt , że często nie mogę się pogodzić z tym co jest ogólnie ... a jest bardzo żle niestety. 
Anonymous - 2010-11-14, 19:40 Moniu sciskam, u mnie tez trudniejszy czas, nie gódż sie z tym co jes,t zmieniaj :) przede wszystkim siebie mi latwiej przetrwac trudny czas gdy mam swiadomosc ze robie wszystko co do mnie nalezy, by sie zmieniac, by ratowac nas i ciagnac meza do góry polecam ostatnie kazania ks Piotra Pawlukiewicza wiesz, kiedy przestanie sie wygladac tych "cukiereczkow" od drugiej osoby dostajemy duzy prezent od Pana Boga..on numer jednen jest! a i z czasem moze i maz zacznie dawac mile gesty w prezencie ( zreszta o tym juz było duzo pisane ;)) Anonymous - 2010-11-14, 20:04 Monika36, Do Anioła Stróża męża Pozdrawiam Cię, Aniele Stróżu mojego męża, błogosławię Boga obecnego w Tobie i proszę, abyś udzielał mi potrzebnych pouczeń i rad, jak powinnam postępować wobec mojego męża, ponieważ Ty go lepiej znasz ode mnie. Niech jego miłość do mnie wzrasta i nas łączy, abyśmy wspólnie dochowali sobie wierności tak jak przysięgaliśmy to sobie wobec Boga, i osiągnęli szczęście wieczne. Pomóż mu w życiu usuwać wszystko, co może zagrozić trwałości i wierności naszego małżeństwa. Uwielbiam Boga obecnego w Tobie i dziękuje za wszystkie otrzymane za Twoim pośrednictwem łaski Boże. Amen. Anonymous - 2010-11-14, 20:32 Dzięki . Kochane jesteście 
Przepłakałam , bardzo przepłakałam całe dwa dni.Uffff.............Cały czas płakałam i płaczę. Dzisiaj 15 dzień - jak odmawiam modlitwę pompejańską. A tak mi się palić chce . A to już 9 miesięcy...szkoda by mi było .A tak myślę sobie ,że jak zapalę to przestanę tak mocno płakać. Nerwy mi wysiadły chyba . Będę teraz często modlić się do Ducha św. mojego męża. Po tej modlitwie przestałam w końcu płakać. Och Monia , Monia
Anonymous - 2010-11-14, 20:40
To tylko pokusa. Nie daj się, przejdzie. Poproś o pomoc Maryję, Ona Cię wesprze i odeprze pokusę.... Anonymous - 2010-11-14, 22:05 Moniko trudne to jak dla każdego z nas- u mnie tez żle ale staram sie nie narzekac bo to nic nie daje.Dni wolne mineły jakoś-troche trudnych sytuacji,czas do pracy tam tez trudno ale rano zawsze modlitwa o pogode ducha i do Anioła stróza mojej szefowej i fru do pracy bo Bóg daje kolejny dzień życia po coś? Anonymous - 2010-11-15, 15:54 Ale mój mąż prawdopodobnie wyprowadzi się ( bo ode mnie to już odszedł ) i zbuduje sobie nowy dom . Serce pęka mi z żalu.
Jest 4 miesiące jak jesteśmy całkiem osobno...a do mnie to nie dociera. Jak odzyskać miłość męża ? O to jest dobre pytanie . Czy w ogóle jest to możliwe. Dlaczego każdy łącznie z psychologiem mówi , że nie wolno mi pokazać nawet jednej łzy mężowi ? Czy to jest złe , aby mąż zobaczył rozpacz ? To żle na niego zadziała ? Mam okazywać tylko przed nim zadowolenie , radość .......że mnie zostawił ? To nie logiczne. 
Anonymous - 2010-11-15, 16:36 Monika robisz coś poza modleniem się i płakaniem? Naprawdę nie ma lepszego lekarstwa niż coś ze sobą zrobić: iść na basen, umówić się z przyjaciółką, iść do kina. Anonymous - 2010-11-17, 10:38
Pracuję 8 godz dziennie - praca rozwijająca umysł , wychowuję dziecko na wózku inwalidzkim- usypia bardzo póżno , oglądam seriale i inne filmy, dbam o siebie (zawsze wymalowane oczy i paznokcie, zadbana fryzura i strój , ) .......nie mam jak wyjść do kina, bo jestem zajęta dzieckiem. Za to gram na pianinie w wolnych chwilach. A za mężem tęsknię tak czy owak. Nie mogę przeżyć tych wspólnie przeżytych 28 lat...tak sobie zwyczajnie mnie wyrzucił z życia swojego mój mąż . Trudno się przyzwyczaić i oswoić po tylu latach. Na 25 lecie ślubu była: komunia i msza św., huczna impreza , pierścionek zaręczynowy na następne 25 lat ,wakacje poślubne . Wtedy miał zamiar być ze mną do śmierci mój mąż. A tu nagle nowa praca i nowe życie.
Anonymous - 2010-11-17, 12:06 28 lat! Długo. Chyba się zupełnie inaczej patrzy na życie niż z mojej perspektywy. Ja mam staż raptem 8 lat znajomości i 4 lata małżeństwa, a i tak czasem czuję się jakby to był koniec świata, ale akurat nie dziś. Teraz staram się przede wszystkim przebaczyć mojej żonie i jej kochankowi również. Nie chcę żyć z zadrą w sercu. Wierzę, że coś miłego mnie jeszcze spotka w tym życiu. Obawiam się jednak, że będzie się to wiązało z życiem w grzechu. Nie wytrwam do końca życia w celibacie. Nie potrafię sobie powiedzieć, że tak też może być ,,cool''. Zerknijcie proszę do mojego wątku, bo piszę tam sam ze sobą, a czasem chciałbym coś przeczytać, choćby po to żeby nie czuć, że jestem sam ze swoim problemem. Anonymous - 2010-11-17, 21:19 Moniko ciesz się tym co masz ja zostałam ,zdradzona po 30 latach ,jesteśmy po rozwodzie wychowuję dwójkę dzieci,też rozpaczałam ,ale z czasem zrozumiałam że Pan Bóg dał mi ten kryzys ,ten rozwód żebym zajeła się sobą,Dzięki temu poznałam tak wspaniałych ludzi,z którymi spędziłam wspaniałe wakacje nie mówiąc o rekolekcjach.Gdybym była nadal w związku trafiłabym na Sychar na pewno nie ,bo po co .Moniko mój mąż budzi się, ze snu ,przyznał, że skrzywdził strasznie dzieci, że popełnił błąd i twój mąż też obudzi się ,ale daj mu czas  Po burzy zawsze wychodzi słoneczko
Anonymous - 2010-11-18, 12:32 Widzisz Izu , a ja nie mogę zrozumieć po co mi jeszcze ten kryzys. Dlatego mi bardzo ciężko. Myślałam , że wystarczy mi już chore dziecko , a tu jeszcze opuszczenie przez męża i samotność. Boże dlaczego ? Po co ? Anonymous - 2010-11-18, 13:00 Wiesz Moniko, dzięki kryzysowi rzuciłaś palenie, będziesz zdrowsza i będziesz mogła dłużej opiekować się dzieckiem. Chwała Panu. Anonymous - 2010-11-19, 19:55 Moniu sciskam i zachecam do lektur polecanych na forum Dobson, Pulikowski, Pawlukiewicz ( sa swietne homilie w necie), odwiedzenie ogniska blisko Twojego miasta przelamanie obawy, wstydu.... to czesto pierwszy krok do wyzdrowienia... pamietam w modlitwie.... |
