Anonymous - 2010-02-15, 16:35 Temat postu: to juz koniec - jak to przetrwac? witam juz pare razy goscilam na forum proszac o porade sama probowalam wiele zmienic w moim malzenstwie modlilam sie ale wszystko na nic - juz nei widze zadnej nadzieii na polepszenie naszych stosunkow. maz wogole mnie nie szanuje i ma mnie gleboko w du.... za przeproszeniem. czepia mnie sie o wszytstko o kazdy maly szczegol - np ze ubrania polozylam na lozku nie na krzeselku - i z tego robi sie awantura po ktorej tydz sie nie odzywa - a jak ja probuje zalagodzic cos porozmawiac to slysze wtedy teksty odpier...sie i tym podobne i ze nie bedziemy razem ze sie rozwiedzie ze mna ( ma to nastapic za 5 tyg bo za tyle czasu bedziemy w polsce gdyz obecnie jestesmy za granica). serce mi peka mam ochote krzyczec - jestem stasznie nerwowa - a mamy rocznego synka i nie chce sie na nim wywewnetrzniac. mam momenty w ktorych nienawidze mojego meza ale potem powracaja jednak wspomnieia plany i fakt ze nadal go kocham. mam juz dosc takiego zycia najgorsze jest to ze nie widze nadzieji zadnej na polepszenie - bardzo bym chciala byc w polsce bylo by mi latwiej bo tu nie mam od nikogo wsparcia - jak przetrwac te 5 tyg ???? Anonymous - 2010-02-15, 16:58 Temat postu: Przetrwasz Jak? Pobawić się z synkiem Zrobić cos dla siebie dobrego pomodlić się poczytać I nie poddawać się! Anonymous - 2010-02-15, 17:02 tak robie tylko ja tez potrzebuje przytulenia i czuc sie kochana a nie mam tego juz od dawna i ciezko mi bo czuje sie jak smiec Anonymous - 2010-02-15, 17:24 Będąc na Twoim miejscu próbowałabym rozmawiać, oczywiście nie wtedy, kiedy krzyczy, kiedy jest zły, ale cierpliwie poczekałabym na dzień, kiedy miałby spokojniejsze spojrzenie, spokojnieszy głos (zaobserwuj to) i zaproponowałabym poważną rozmowę z wieloma pytaniami "dlaczego?". Przecież musi być jakaś przyczyna tego stanu, on musi to wyjawić - dobrowolnie, bo tylko taka odpowiedź będzie szczera... Odpowiedzi wymuszone - to raczej kłamstwa... A więc szukać stosownej chwili, dnia - do rozmowy. Nic gorszego nad taką niewiedzę - znam to... Za taką agresja zwykle coś się kryje, może nawet coś mrocznego, zwłaszcza, kiedy mąż był dotychczas człowiekiem spokojnym. Rozmawiać, rozmawiać... Pytać - dlaczego odnoszenie wulgarne, dlaczego tyle w nim złości... Dlaczego?? I koniecznie przypomnij sobie, kiedy ostanio mąż słyszał od Ciebie, że go kochasz - to dla niego wcale nie musi być takie oczywiste... I to na pewno nie koniec Waszego małżeństwa, ale początek walki o nie... Anonymous - 2010-02-15, 17:32 " Bywają trzy upadki w życiu człowieka. Pierwszy: lęk, że nie dam rady- a więc brak zaufania pokładanego w Bogu. Drugi: lęk ,że zostanę samotny - a więc słabość, bo myślę o sobie , a nie o tym, że mam pomagać innym. Trzeci: utrata wiary w to , że życie ma sens i cierpienie jest potrzebne. Trzeba się bardzo starać , zeby upadając nie zobojętnieć, bo wątpliwości są lepsze od obojętności. W wątpliwościach coś jednak traktujemy tak na serio, ze wątpimy. Byleby tylko nie zobojetniec w chwilach, kiedy wydaje nam się , że tracimy wiarę." ks. Jan Twardowski Anonymous - 2010-02-15, 18:10
Hej gdzie jesteś? Za granicą też są Sycharki i wspieraja się w realu. Po powrocie do Polski pierwsze kroki skieruj do konfesjonału i przed Najświetszy Sakrament. Postaraj sie też o rozmowę z kapłanem z duszpasterstwa rodzin i o sakramentalia. tu poczytaj o nich: http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=4205 Z zachowania męża wynika,że zło wbiło w niego pazury. Jesli ktoś przeklina to znaczy,że jest już pod czynnym działaniem zła. Potrzebujesz wyciszenia i dystansu do sprawy, bo wpadasz w spiralę stresu. Anonymous - 2010-02-15, 18:21
Fajnie napisało mi się.  Taki twór mógł wyjść tylko z ręki kobiecej. Oczywiście - miało być "powinien to wyjawić".
Anonymous - 2010-02-15, 18:31 na pewno po powrocie pierwsze kroki skieruje do konfesjonalu ale czy rozmowa mi pomoze bylam juz w jednym uzdrowieniu malzenstwa przy Jasnej Gorze w czestochowie - i nic to nie zmienilo - bo ja wiem co mnie boli a moj maz tego nie chce zmienic bo on uwaza i ciagle mi powtarza ze to ja zle sie zachowuje i to ja robie wszystko zle Anonymous - 2010-02-15, 19:08
rozmowa nie załatwi sprawy, ale otworzy Ci oczy na to co Ty robisz,że prowokujesz agresję i pokaże jak sie przed tym skutecznie bronić. Pogrzeb troche na forum zobaczysz,że ratowanie małżeństwa to proces w czasie i własnym wnetrzu. Bez Boga nie dasz sobie rady, bo nie widzisz całości problemów z którymi trzeba się zmierzyć. Nie znasz też serca swego męża. A Bóg nie tylko wszystko widzi i wie to jeszcze zna sposób na uzdrowienie wszystkiego co chore. My po ludzku naprawiamy tak, że tylko polukrujemy g.. bo nie chcemy widzieć prawdy o sobie i rodzinie. Wszystko chcemy od razu i na skróty. To dlatego nic się u Was nie zmieniło, ale tylko na pozór. Z Bogiem nie można się spotkać i zostać w tym samym miejscu, zawsze coś się zmienia tylko my tego nie widzimy. Anonymous - 2010-02-15, 20:41 jezeli ciagle uleganie - nie wyrazanie swojego zdania ( bo wtedy jest klotnia) a gdy jest zle probowanie - nawet w przypadku ciaglego bycia ponizana naprawienia wszystkim nazywa sie ze ja prowokuje agresje to jak nazwiemy to co robi moj maz? Anonymous - 2010-02-15, 21:21 :(, W moim odczuciu jesteś ofiarą przemocy werbalnej, więc polecam Ci lekturę wszystkiego co jest w tym dziale: http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=4554 Anonymous - 2010-02-18, 05:25 probowalam rozmawiac i uslyszalam tylko zebym zamknela morde ze on ze mna juz nie bedzie rozmawial ze jestem nic nie warta - od 3 dni spi na kanapie a mi serce chce peknac podwojnie bo mi zle i gdy pomysle ze moj synek bedzie sie wychowywal w rozbitej rodzienie - przeciez on nic nie zawinil a bedzie musial mi zadawac pytania czemu nie ma taty :(( Anonymous - 2010-02-18, 14:50 No to zostaw to tak jak jest na dziś............ zaakceptuj to jego spanie...........nie patrz przez pryzmat tego czego sie Tobie chce..........zaspokajania swoejgo "MNIE" a zajmij sie sobą sama........umaluj........ubierz.........idz na spacer.......... zostaw meża z dzieckiem samego i wyjdż pospacerować.............. zaimij sie sobą. Daj mu wolność.................. |
