[bozka]

Przyszła na mnie taka słabość. Zupełne wyłączenie z życia. Wierzę, że to po coś, że coś z tego wyniknie... może odrodzenie. Umęczyłam siebie i ta diagnoza córki tak, mnie przeraziła. To było za duzo. Tych zaleceń żywieniowych... nowe produky, nowe zasady łaczenia... Aby tylko był efet. Codziennie robię coś, wprowadzam coś nowego... ale mała marudzi...
Zwyczajnie siły mnie puscił i nie skutkuje nawet rozkazywanie sobie, nakazywanie sobie... Psychika nie jest w stanie podniesc cielska... Serce kołacze.
Tylko nie mówcie, że się nad soba użalam! Że strzelam bidule. Doszłam do ściany. O te kroplę dziekciu było za duzo... Boże dopomóż!

Przyszła na mnie taka słabość. Zupełne wyłączenie z życia. Wierzę, że to po coś, że coś z tego wyniknie... może odrodzenie. Umęczyłam siebie i ta diagnoza córki tak, mnie przeraziła. To było za duzo. Tych zaleceń żywieniowych... nowe produky, nowe zasady łaczenia... Aby tylko był efet. Codziennie robię coś, wprowadzam coś nowego... ale mała marudzi...
Zwyczajnie siły mnie puscił i nie skutkuje nawet rozkazywanie sobie, nakazywanie sobie... Psychika nie jest w stanie podniesc cielska... Serce kołacze.
Tylko nie mówcie, że się nad soba użalam! Że strzelam bidule. Doszłam do ściany. O te kroplę dziekciu było za duzo... Boże dopomóż!

[sowa]

Bozko, tak po ludzku Cię przytulam.

Czasem ciężar codzienności wydaje się nam nie do udźwignięcia. Przytłacza, paraliżuje i jedyne na co nas stac, to "nie mam juz siły". Nie wiem, jak na takie sytuacje patrzą ludzie zupełnie niewierzący, bo nawet ja, kiedy nie byłam blisko Boga, w trudnych chwilach chociaż do Niego wzdychałam ze smutkiem. Ty wierzysz. Zaufaj Mu. Może On specjalnie tyle Ci na ręce kładzie, żeby one w końcu opadły bezsilnie? To, co dla człowieka niewierzącego jest poddaniem się przeciwnościom, zaprzestaniem walki, dla Ciebie powinno być dziecięcą pewnością, że On-Ojciec złapie swoje dziecko.

Bozko, tak po ludzku Cię przytulam.

Czasem ciężar codzienności wydaje się nam nie do udźwignięcia. Przytłacza, paraliżuje i jedyne na co nas stac, to "nie mam juz siły". Nie wiem, jak na takie sytuacje patrzą ludzie zupełnie niewierzący, bo nawet ja, kiedy nie byłam blisko Boga, w trudnych chwilach chociaż do Niego wzdychałam ze smutkiem. Ty wierzysz. Zaufaj Mu. Może On specjalnie tyle Ci na ręce kładzie, żeby one w końcu opadły bezsilnie? To, co dla człowieka niewierzącego jest poddaniem się przeciwnościom, zaprzestaniem walki, dla Ciebie powinno być dziecięcą pewnością, że On-Ojciec złapie swoje dziecko.

[doro]

Bożko, pamiętaj że po ciemnej dolinie będzie orzeźwiająca polana... niestety nie wiemy kiedy to będzie.... na ten trudny czas życzę abyś poczuła ze inni niosą cię...

Bożko, pamiętaj że po ciemnej dolinie będzie orzeźwiająca polana... niestety nie wiemy kiedy to będzie.... na ten trudny czas życzę abyś poczuła ze inni niosą cię...

[bozka]

Dziękuję za pochylenie sie wasze nade mną. Nawet nie wiecie, jak to dużo... gdy człowiek czuje się samotny...
Zwlikłam się około 12.00 i pojechałam zrobić badanie techniczne samochodu, bo przedwczoraj sie przeterminowało. Ktoś pomógł mi pamietać... Jestem Jemu wdzięczna. Polisy na nowy rok nie udało się załatwić. Proszą, abym do biura przyszła w poniedziałek, bo dzis pracy dużo.
Ciagle na zewnatrz szukam siły, pomocy... a nikt nie może mi jej dać... tylko ja sama. Czas to zrozumieć. Czas odciac, co przeszkadza, co mnie niszy. Tylko, paradoksalnie, na poczatku takiej listy byłby mój mąż.
Jak kochać i jednocześnie chronić siebie?

Orzeżwiająca polana pojawia się niemal każdego dnia, tylko trzeba byc na tyle silnym i madrym, aby ja zobaczyć. Dzis córka przyszła ze szkoły radosna, ... że dwie piątki, ... że zaraz leci do koleżanki, ... że klasówka z histy jej dobrze poszła...
Tylko się cieszyć! Ale mi tak cięzko się cieszyć! Tyle klęsk w moim życiu i tak mało zwycięstw, które podnoszą w górę.
Ale cóż trzeba zaczynac od początku. Pójde wyrysowywać swojego doła i go spalę! Wypiszę poemat chwalebny na swoja cześć! A co! Pora prezypomniec sobie, jaka to ja super! Oby z pokorą! I zawierzyc Paniu! Tym razem mi sie uda! Dość biadolenia! Nikt się za mnie nie weźmie w garść!
ps. pewnie osłabiła mnie autoszcze[pionka, która dostałam na przewlekłe stany zapalne zatok. Wziełam sie ostro za swoje zdrówko i czasem musi byc gorzej, aby było lepiej.
Postanawiam też rzadziej bywać na tym forum. Tematyka rozwodowo - zdradowa w stałym dawkowaniu nie idzie na zdrowie. Musze zacząc zyc czymś innym. Życiem swoim...

Dziękuję za pochylenie sie wasze nade mną. Nawet nie wiecie, jak to dużo... gdy człowiek czuje się samotny...
Zwlikłam się około 12.00 i pojechałam zrobić badanie techniczne samochodu, bo przedwczoraj sie przeterminowało. Ktoś pomógł mi pamietać... Jestem Jemu wdzięczna. Polisy na nowy rok nie udało się załatwić. Proszą, abym do biura przyszła w poniedziałek, bo dzis pracy dużo.
Ciagle na zewnatrz szukam siły, pomocy... a nikt nie może mi jej dać... tylko ja sama. Czas to zrozumieć. Czas odciac, co przeszkadza, co mnie niszy. Tylko, paradoksalnie, na poczatku takiej listy byłby mój mąż.
Jak kochać i jednocześnie chronić siebie?

Orzeżwiająca polana pojawia się niemal każdego dnia, tylko trzeba byc na tyle silnym i madrym, aby ja zobaczyć. Dzis córka przyszła ze szkoły radosna, ... że dwie piątki, ... że zaraz leci do koleżanki, ... że klasówka z histy jej dobrze poszła...
Tylko się cieszyć! Ale mi tak cięzko się cieszyć! Tyle klęsk w moim życiu i tak mało zwycięstw, które podnoszą w górę.
Ale cóż trzeba zaczynac od początku. Pójde wyrysowywać swojego doła i go spalę! Wypiszę poemat chwalebny na swoja cześć! A co! Pora prezypomniec sobie, jaka to ja super! Oby z pokorą! I zawierzyc Paniu! Tym razem mi sie uda! Dość biadolenia! Nikt się za mnie nie weźmie w garść!
ps. pewnie osłabiła mnie autoszcze[pionka, która dostałam na przewlekłe stany zapalne zatok. Wziełam sie ostro za swoje zdrówko i czasem musi byc gorzej, aby było lepiej.
Postanawiam też rzadziej bywać na tym forum. Tematyka rozwodowo - zdradowa w stałym dawkowaniu nie idzie na zdrowie. Musze zacząc zyc czymś innym. Życiem swoim...

[sowa]

Bozko, czasem już nie wystarcza słów, żeby się użalać. Przyjmij ten stan jako koniec pewnego etapu. Wylałaś z siebie co mogłaś, uzewnętrzniłaś się. Opróżniłaś wnętrze, a teraz pora je napełnić nowymi przeżyciami. Za jakiś czas znowu pewnie będizesz się wylewać nam i znowu napełniac i tak w kółko... W końcu złapiesz równowagę, znajdziesz spokój.

Z Panem Bogiem.

Bozko, czasem już nie wystarcza słów, żeby się użalać. Przyjmij ten stan jako koniec pewnego etapu. Wylałaś z siebie co mogłaś, uzewnętrzniłaś się. Opróżniłaś wnętrze, a teraz pora je napełnić nowymi przeżyciami. Za jakiś czas znowu pewnie będizesz się wylewać nam i znowu napełniac i tak w kółko... W końcu złapiesz równowagę, znajdziesz spokój.

Z Panem Bogiem.

[Satine]

Bożko Miła. :)

Wejdź w Świadectwa.

Odczytaj je.

Poszukaj historii Autorów "sprzed cudu" (najpewniej w Archiwum).

Zobaczysz, jak wiele podobieństw, rozterek, wątpliwości łączy te wszystkie historie i Twoją też.


I uwierz, że niemożliwe często staje się możliwe - dzięki Bogu. :)


Pomodlę się za Ciebie przy wieczornej modlitwie. A z forum nie uciekaj. Pisanie o swoich emocjach też pomaga. Uściski. :)

Bożko Miła. :)

Wejdź w Świadectwa.

Odczytaj je.

Poszukaj historii Autorów "sprzed cudu" (najpewniej w Archiwum).

Zobaczysz, jak wiele podobieństw, rozterek, wątpliwości łączy te wszystkie historie i Twoją też.


I uwierz, że niemożliwe często staje się możliwe - dzięki Bogu. :)


Pomodlę się za Ciebie przy wieczornej modlitwie. A z forum nie uciekaj. Pisanie o swoich emocjach też pomaga. Uściski. :)

[bozka]

Sowo!
Tylko, że ze mną jest coraz gorzej, a nie lepiej. Przez ponad pół roku od "zdrady" byłam dość spokojna i w miarę silna. Chwilami sama się sobie dziwiłam. Stres i napięcie poteguje się, gdy widzę, że tracę męża napradę. Wczesniej liczyłam sie z jego odejściem, wybierałam własna, samotną drogę widzac, że on balansuje, że nie walczy o prawdę, że nie decyduje się na rachunek sumienia... Bez tego nie wyobrazałam sobie i nadal nie wyobrażam wspólnego życia.
Teraz w obliczu jego odsunięcia się od dzieci i naszego domu wpadłam w rozpacz. Fakt, że to kulminacja. Jesteśmy po intercyzie i przed podziałem majątku i sprawą o alimenty... po tym rozwód będzie małym pikuś. Tak sądzę.

Satine!
Nie chcę robić sobie złudnych nadziei. Aby maż zaczął mi ufać i przestac pałać do mnie niechęcią musi sie zdazyć niemały cud. Niestety nie ma łatwego charakteru i cała jego rodzina ustawia go przeciwko mnie. Nie byłam akceptowana synowa. Mentalnośc mojej rodziny jest zupełnie inna...
To wyszło w czasie kryzysu. Mąż otrzymał wsparcie. Rodzina go odzyskała i pom,aga mu zagłuszyć wyrzuty sumienia.
W takiej atmosferze - realnie analizując - marne szanse. Ja nie mam na meza żadnego wpływu. Chce układac sobie zycie z "zieleńszą trawką".
Jestem za słaba, aby walczyc z Kusym...
Co może Bóg, jesli mąż jest w skorupie grzechu i jasne siły nie maja do niego dostępu. Ani mnie, ani dzieci nie słucha... odrzuca nasze słowa, jako pozory, grę, próby manipulowania nim.
Mogę się modlić, ale najpierw o siebie. Narazie tylko o siebie, bo jestem za słaba, aby sie modlic o męża żarliwie i z otwartym sercem..

Sowo!
Tylko, że ze mną jest coraz gorzej, a nie lepiej. Przez ponad pół roku od "zdrady" byłam dość spokojna i w miarę silna. Chwilami sama się sobie dziwiłam. Stres i napięcie poteguje się, gdy widzę, że tracę męża napradę. Wczesniej liczyłam sie z jego odejściem, wybierałam własna, samotną drogę widzac, że on balansuje, że nie walczy o prawdę, że nie decyduje się na rachunek sumienia... Bez tego nie wyobrazałam sobie i nadal nie wyobrażam wspólnego życia.
Teraz w obliczu jego odsunięcia się od dzieci i naszego domu wpadłam w rozpacz. Fakt, że to kulminacja. Jesteśmy po intercyzie i przed podziałem majątku i sprawą o alimenty... po tym rozwód będzie małym pikuś. Tak sądzę.

Satine!
Nie chcę robić sobie złudnych nadziei. Aby maż zaczął mi ufać i przestac pałać do mnie niechęcią musi sie zdazyć niemały cud. Niestety nie ma łatwego charakteru i cała jego rodzina ustawia go przeciwko mnie. Nie byłam akceptowana synowa. Mentalnośc mojej rodziny jest zupełnie inna...
To wyszło w czasie kryzysu. Mąż otrzymał wsparcie. Rodzina go odzyskała i pom,aga mu zagłuszyć wyrzuty sumienia.
W takiej atmosferze - realnie analizując - marne szanse. Ja nie mam na meza żadnego wpływu. Chce układac sobie zycie z "zieleńszą trawką".
Jestem za słaba, aby walczyc z Kusym...
Co może Bóg, jesli mąż jest w skorupie grzechu i jasne siły nie maja do niego dostępu. Ani mnie, ani dzieci nie słucha... odrzuca nasze słowa, jako pozory, grę, próby manipulowania nim.
Mogę się modlić, ale najpierw o siebie. Narazie tylko o siebie, bo jestem za słaba, aby sie modlic o męża żarliwie i z otwartym sercem..

[Ewa T.]

Bożko,
jestem z Tobą. Ja też wiem co to dojmująca niemoc i samotność - szczególnie się rozklejam, gdy widzę jak bardzo mąż odsunął się od dzieci. Ale nic nie mogę zrobić - zmieniać możemy przecież tylko siebie...
Też czasem przychodzą mśli - TYLKO CUD...

A właściwie czemu nie? Możemy w to wierzyć i tego pragnąć.

Na dziś - myślę o Tobie ciepło.

Ewa

Bożko,
jestem z Tobą. Ja też wiem co to dojmująca niemoc i samotność - szczególnie się rozklejam, gdy widzę jak bardzo mąż odsunął się od dzieci. Ale nic nie mogę zrobić - zmieniać możemy przecież tylko siebie...
Też czasem przychodzą mśli - TYLKO CUD...

A właściwie czemu nie? Możemy w to wierzyć i tego pragnąć.

Na dziś - myślę o Tobie ciepło.

Ewa

[bozka]

Zamykam ten etap.

Uznaję swoją całkowitą bezsilność. Uważam, że dałam mężowi wyraźny znak, że drzwi do naszego domu przed nim nie zatrzasnęłam... Pozostają one otwarte... Resztę powierzam Bogu, Jezusowi i Matuchnie - w niebieskim płaszczu, stojącej na kuli ziemskiej i deptającej węże - Archaniołowi Michałowi, wszystkim Świętym....
Dopomóżcie! Ja pogodzę się ze wszystkim, co życie mi przyniesie.
Dla siebie proszę o spokój, zdrowie, siły i madrość, abym wychowała dobrze moje córeczki... Prosze o siłe przemiany, abym była lepszym człowiekiem i lepiej układała sobie relacje z innymi... Naucz mnie Panie kochać prawdziwie, łagodnie, bez oczekiwania w zamian i bez chęci posiadania drugiego...
Proszę też o boską ochronę przed siłami zła, przekleństwami i złymi życzeniami, na które jestem narażona od rodziny męża, a byc może również i jego samego.
Przebacz im Boże, bo chyba nie wiedzą, ile zła i krzywdy czynią...

Ja z miłością małżonki i wdzięcznością za wszystko dobre, co otrzymałam od mojego męza, proszę o miłosierdzie dla mojego męża i wsparcie sił jasności. Pozwól i za to wszystko odpłacić mu się dobrem i miłością. Przebacz mu Panie, jak ja mu w tej chwili przebaczam... to co złego mi dotąd uczynił. I nie rezygnuj, ale zatroszcz się i zawalcz o tę owieczkę, która zbłądziła w ciemnym lesie...
Amen

Zamykam ten etap.

Uznaję swoją całkowitą bezsilność. Uważam, że dałam mężowi wyraźny znak, że drzwi do naszego domu przed nim nie zatrzasnęłam... Pozostają one otwarte... Resztę powierzam Bogu, Jezusowi i Matuchnie - w niebieskim płaszczu, stojącej na kuli ziemskiej i deptającej węże - Archaniołowi Michałowi, wszystkim Świętym....
Dopomóżcie! Ja pogodzę się ze wszystkim, co życie mi przyniesie.
Dla siebie proszę o spokój, zdrowie, siły i madrość, abym wychowała dobrze moje córeczki... Prosze o siłe przemiany, abym była lepszym człowiekiem i lepiej układała sobie relacje z innymi... Naucz mnie Panie kochać prawdziwie, łagodnie, bez oczekiwania w zamian i bez chęci posiadania drugiego...
Proszę też o boską ochronę przed siłami zła, przekleństwami i złymi życzeniami, na które jestem narażona od rodziny męża, a byc może również i jego samego.
Przebacz im Boże, bo chyba nie wiedzą, ile zła i krzywdy czynią...

Ja z miłością małżonki i wdzięcznością za wszystko dobre, co otrzymałam od mojego męza, proszę o miłosierdzie dla mojego męża i wsparcie sił jasności. Pozwól i za to wszystko odpłacić mu się dobrem i miłością. Przebacz mu Panie, jak ja mu w tej chwili przebaczam... to co złego mi dotąd uczynił. I nie rezygnuj, ale zatroszcz się i zawalcz o tę owieczkę, która zbłądziła w ciemnym lesie...
Amen

[martin]

Witaj bozka

Troche mnie tu nie bylo, przeczytalem sobie cala Twoja historie i nasunelo mi sie troche wnioskow.
I szczerze mowiac to Ty, jak to sie mowi "ciezka zawodniczka" jestes.
Bardzo trudno Ci zaakceptowac rady wielu osob, probujacych Cie wyrwac z bolu, z odretwienia i bezsilnosci.
To z dobrego serca, naprawde.

Witaj bozka

Troche mnie tu nie bylo, przeczytalem sobie cala Twoja historie i nasunelo mi sie troche wnioskow.
I szczerze mowiac to Ty, jak to sie mowi "ciezka zawodniczka" jestes.
Bardzo trudno Ci zaakceptowac rady wielu osob, probujacych Cie wyrwac z bolu, z odretwienia i bezsilnosci.
To z dobrego serca, naprawde.

[bozka]

Dzięki za troskę i informacje o podniesieniu przyswajalności wapnia. Zacdzynamy generalnie przestawiać dietę. Córka ma pić serwatkę, tylko muszę zorganizować zaopatrywanie się w mleko autentycznie prosto od krowy.
Dzieki też za podzielenie się ze mną uwagami. W zdecydowanej wiekszości słusznymi. Nie będę się już odnosić do tzw. nietrafionych strzałów, bo przecież nie znasz ani mnie ani tym bardziej mojego męża.
Ten watek to świadectwo totalnego rozdarcia i zagubienia i kołowania ogonem przez Kusego i moje ego, które szamotało się szamotało...
Ale juz jest we mnie wiecej pokory i wiecej spokoju i bezsilności....

Piszesz, że bije ze mnie siła. Ta siła chyba kiedyś podobała się mojemu mężowi. Ale teraz bestem bezsilna, wypalona, poraniona i co mogę, to ogarnąć się i zadbać, aby te rany i krzywdy nie zmieniły mnie na zła, zasępioną... To bardzo wazne, aby mimo, pomimo... zachować radość życia i uśmiech...

Dzięki za troskę i informacje o podniesieniu przyswajalności wapnia. Zacdzynamy generalnie przestawiać dietę. Córka ma pić serwatkę, tylko muszę zorganizować zaopatrywanie się w mleko autentycznie prosto od krowy.
Dzieki też za podzielenie się ze mną uwagami. W zdecydowanej wiekszości słusznymi. Nie będę się już odnosić do tzw. nietrafionych strzałów, bo przecież nie znasz ani mnie ani tym bardziej mojego męża.
Ten watek to świadectwo totalnego rozdarcia i zagubienia i kołowania ogonem przez Kusego i moje ego, które szamotało się szamotało...
Ale juz jest we mnie wiecej pokory i wiecej spokoju i bezsilności....

Piszesz, że bije ze mnie siła. Ta siła chyba kiedyś podobała się mojemu mężowi. Ale teraz bestem bezsilna, wypalona, poraniona i co mogę, to ogarnąć się i zadbać, aby te rany i krzywdy nie zmieniły mnie na zła, zasępioną... To bardzo wazne, aby mimo, pomimo... zachować radość życia i uśmiech...

[Paloma]

[Monika36]

[bozka]

Masz rację Palomo. W dużym stopniu mąż wie, co czyni... Dziękuję za korekte. to cenne.

Masz rację Palomo. W dużym stopniu mąż wie, co czyni... Dziękuję za korekte. to cenne.

[Elżbieta]