[tomek113]

Witam,
Pierwszy raz piszę na tym forum. Proszę o pomoc i poradę w mojej sprawie.
Jesteśmy małżeństwem z moją żoną prawie rok ale razem już 14 lat. Problem polega na tym że nie możemy dogadać się co do obowiązków domowych. Może wydawać się to błahy problem ale naprawdę skutecznie psuje nasze małżeństwo. Moja żona pracuje w szkole jako nauczycielka a ja pracuję w domu. Wszystko robimy praktycznie na pół, ja odkurzam i zmywam podłogi i i dzielimy się zmywaniem. Normalnie nie gotujemy prawie wcale bo żona przywozi obiady od teściowej. Ostatnio coraz częściej kłócimy się gdy zwrócę żonie uwagę że jest brudno w mieszkaniu i że dobrze by było jakby posprzątała bo ma ferie a po domu latają "koty". Oczywiście wtedy się obraża że czemu ma sama to robić bo przecież zawsze ja to robię a ja mówię że dlatego że ma ma ferie i całe dnie wolne. Podobnie jest z gotowaniem, jest to dla niej problem. Jak mają przyjść goście to większość przygotowuje teściowa. Mam wrażenie że żona nie radzi sobie z obowiązkami ale dlatego przede wszystkim że nie chce. Brakuje mi też tego żeby sama od siebie zrobiła coś fajnego dla mnie np. zaparzyła kawę żeby była gotowa jak wracam. Oczywiście nie oczekuję żeby była moją służącą, sam piorę i prasuję swoje urania. Obawiam się tylko tego że jej nie przychodzi w ogóle do głowy żeby coś takiego zrobić. Brakuje mi tego "ogniska domowego". Kiedy nalegam żeby posprzątała zrobi to ale z obrazą a ja wtedy czuje się winny że Ja do czegoś zmuszam.
Proszę o informacje czy naprawdę źle robię gdy chę żeby posprzątała jak ma wolne dni i że oczekuję żeby coś ugotowała, jak mam jej to wytłumaczyć żeby nie obierała tego jak atak na siebie. Próbowałem różnymi sposobami (prośbą, groźbą) ale nic nie skutkuje.
Ostatnio uznałem że nie ma możliwości zmiany dorosłej osoby a w ten sposób ciężko żyć.
Często mamy ciche dni z tego powodu i oddalamy się od siebie.
Proszę o poradę.

Witam,
Pierwszy raz piszę na tym forum. Proszę o pomoc i poradę w mojej sprawie.
Jesteśmy małżeństwem z moją żoną prawie rok ale razem już 14 lat. Problem polega na tym że nie możemy dogadać się co do obowiązków domowych. Może wydawać się to błahy problem ale naprawdę skutecznie psuje nasze małżeństwo. Moja żona pracuje w szkole jako nauczycielka a ja pracuję w domu. Wszystko robimy praktycznie na pół, ja odkurzam i zmywam podłogi i i dzielimy się zmywaniem. Normalnie nie gotujemy prawie wcale bo żona przywozi obiady od teściowej. Ostatnio coraz częściej kłócimy się gdy zwrócę żonie uwagę że jest brudno w mieszkaniu i że dobrze by było jakby posprzątała bo ma ferie a po domu latają "koty". Oczywiście wtedy się obraża że czemu ma sama to robić bo przecież zawsze ja to robię a ja mówię że dlatego że ma ma ferie i całe dnie wolne. Podobnie jest z gotowaniem, jest to dla niej problem. Jak mają przyjść goście to większość przygotowuje teściowa. Mam wrażenie że żona nie radzi sobie z obowiązkami ale dlatego przede wszystkim że nie chce. Brakuje mi też tego żeby sama od siebie zrobiła coś fajnego dla mnie np. zaparzyła kawę żeby była gotowa jak wracam. Oczywiście nie oczekuję żeby była moją służącą, sam piorę i prasuję swoje urania. Obawiam się tylko tego że jej nie przychodzi w ogóle do głowy żeby coś takiego zrobić. Brakuje mi tego "ogniska domowego". Kiedy nalegam żeby posprzątała zrobi to ale z obrazą a ja wtedy czuje się winny że Ja do czegoś zmuszam.
Proszę o informacje czy naprawdę źle robię gdy chę żeby posprzątała jak ma wolne dni i że oczekuję żeby coś ugotowała, jak mam jej to wytłumaczyć żeby nie obierała tego jak atak na siebie. Próbowałem różnymi sposobami (prośbą, groźbą) ale nic nie skutkuje.
Ostatnio uznałem że nie ma możliwości zmiany dorosłej osoby a w ten sposób ciężko żyć.
Często mamy ciche dni z tego powodu i oddalamy się od siebie.
Proszę o poradę.

[..monika..]

witaj Tomku.

nie jestem kompetentna raczej do dawania rad w tym temacie, gdyz nie mam takich doswiadczen, ale chcialabym zwrocic na cos uwage.
pracujesz w domu. sila rzeczy nie tracisz czasu np na dojazdy, mozesz w spokoju zjesc sobie sniadanie itp. i, skoro tak juz sie z zona umowiliscie, sprzatasz.
zona codziennie chodzi do pracy, wraca do domu zmeczona..
piszesz, ze

witaj Tomku.

nie jestem kompetentna raczej do dawania rad w tym temacie, gdyz nie mam takich doswiadczen, ale chcialabym zwrocic na cos uwage.
pracujesz w domu. sila rzeczy nie tracisz czasu np na dojazdy, mozesz w spokoju zjesc sobie sniadanie itp. i, skoro tak juz sie z zona umowiliscie, sprzatasz.
zona codziennie chodzi do pracy, wraca do domu zmeczona..
piszesz, ze

[EL.]

Tomku, myslę tak jak Monika.

Rzeczywiście dobrze, że już wiesz, że Ty nie masz wielkiego wpływu na inną osobę, zwłaszcza dorosłą, ZA TO MASZ WPŁYWM NA SIEBIE I SWOJE DZIAŁANIE I MYSLENIE.

Żonie spokojnie odpuść, bo skoro juz konflikty na tym tle, to zwyczajnie Ona Ci pokazuje, że w tym względzie nie pozwoli soba kierować, pnieważ ma inne zdanie i skutecznie go broni.

Myślę Tomku, że zona naprawdę nie lubi pewnych czynnosci i ma do tego prawo !!!!!!!!
Z drugiej strony niexle sie ustawiła, bo te czynności, których nie lubi oddała Tobie i swojej mamie. Ale też Jej to wolno....a Wy je przyjęliście a teraz wypominasz ??

Zwyczajnie Tomku....Żona nie lubi gotować i sprzątać.....Mama super gotuje i z ochotą....to ok. Ty pracujesz w domu, więc sprzątasz i też ok.
Noooo Tomku..najpierw przyjąłeś obowiązek, a teraz sie odechciewa ?/...Hahahahhah

Tak poważnie , to spokojnie ! Wiesz, ja tez pracuję w szkole i tez miałam ferie i tez nie lubię sprzątać. Za to teraz mam w omu teściową, a Ona sprząta z ochotą....to robi to za mnie. Za to ja lubię gotować.

A może Twoja żona cos lubi i wyręcza Cie w czymś ? Np w wychowaniu i zajmowaniu się dziećmi, kiedy Ty pracujesz ??

Wydaje mi się, że nie jest xle u Was, tylko takie niedogadanie się i Ty próbujesz tu jak belfer dyscyplinować żonę - dorosła osobę...a nie masz prawa i właściwie tak sie nie da !

Co do kawy dla Ciebie....to zwyczajnie z uśmiechem, radością przytulając poproś żonkę o kawę , może i z Tobą ją wypije.
Pozdrawiam serdecznie !! EL.

Tomku, myslę tak jak Monika.

Rzeczywiście dobrze, że już wiesz, że Ty nie masz wielkiego wpływu na inną osobę, zwłaszcza dorosłą, ZA TO MASZ WPŁYWM NA SIEBIE I SWOJE DZIAŁANIE I MYSLENIE.

Żonie spokojnie odpuść, bo skoro juz konflikty na tym tle, to zwyczajnie Ona Ci pokazuje, że w tym względzie nie pozwoli soba kierować, pnieważ ma inne zdanie i skutecznie go broni.

Myślę Tomku, że zona naprawdę nie lubi pewnych czynnosci i ma do tego prawo !!!!!!!!
Z drugiej strony niexle sie ustawiła, bo te czynności, których nie lubi oddała Tobie i swojej mamie. Ale też Jej to wolno....a Wy je przyjęliście a teraz wypominasz ??

Zwyczajnie Tomku....Żona nie lubi gotować i sprzątać.....Mama super gotuje i z ochotą....to ok. Ty pracujesz w domu, więc sprzątasz i też ok.
Noooo Tomku..najpierw przyjąłeś obowiązek, a teraz sie odechciewa ?/...Hahahahhah

Tak poważnie , to spokojnie ! Wiesz, ja tez pracuję w szkole i tez miałam ferie i tez nie lubię sprzątać. Za to teraz mam w omu teściową, a Ona sprząta z ochotą....to robi to za mnie. Za to ja lubię gotować.

A może Twoja żona cos lubi i wyręcza Cie w czymś ? Np w wychowaniu i zajmowaniu się dziećmi, kiedy Ty pracujesz ??

Wydaje mi się, że nie jest xle u Was, tylko takie niedogadanie się i Ty próbujesz tu jak belfer dyscyplinować żonę - dorosła osobę...a nie masz prawa i właściwie tak sie nie da !

Co do kawy dla Ciebie....to zwyczajnie z uśmiechem, radością przytulając poproś żonkę o kawę , może i z Tobą ją wypije.
Pozdrawiam serdecznie !! EL.

[mami]

małżeństwo to świadome branie na siebie obowiązków z tego tytułu, między innymi i gotowanie czy sprzątanie... mam inne zdanie niz dziewczyny... owszem powinni sie dzielic nimi jak oboje pracuja, ale cóz w tym wypadku zona sie dzieli z matka i mężem a to już niesprawiedliwe...
to jej wybór i jej konsekwencje zamąż pójścia, jesli nie chciała dbąc o dom męża to nie powinna wogóle brac ślubu...
mogła zostac w domu przy mamie tam miałaby zawsze posprzątany dom i ugotowany obiad, niestety nie miałaby męża...
a nie można miec wszystkiego...
jedno jest pewne iż Tomek powinien sie przeciwstawic dalszej pomocy od teściów/ rodziców w kierunku ich wyręczanie w domowych obowiążkach...
strach sie bac co będzie jak na świat przyjdą dzieci, mniemam iż jeszcze ich nie mają...
dopiero będzie jazda.. nieprzespane noce, pieluchy i w domu ciągle teściowa wyręczająca dojrzałą córke w jej obowiązkach... robią jej wielką krzywde
bo nie pozwala to córce zamężnej świadomie uczestniczyc w tworzeniu rodziny, uczenia sie jak godzic obowiązki domowe z praca...
chyba jestem tradycjonalistką ale uważam iż dom buduje żona i jego ciepły klimat...

El piszesz
...Ty próbujesz tu jak belfer dyscyplinować żonę - dorosła osobę...a nie masz prawa i właściwie tak sie nie da ! ....

czyżby była dojrzałą osoba, raczej dalej małą dziewczynką, która wyręcza sie każdym dla własnej wygody a przecież sama dokonałą wyboru teraz nalezy zadbac o dom i męża

oczywiście to samo tyczy męża,
oboje wzieliście na siebie obowiązki z tytułu małżeństwa i teraz musicie sami je wypełniac nie czekając na obiad aż ktoś go ugotuje....

małżeństwo to świadome branie na siebie obowiązków z tego tytułu, między innymi i gotowanie czy sprzątanie... mam inne zdanie niz dziewczyny... owszem powinni sie dzielic nimi jak oboje pracuja, ale cóz w tym wypadku zona sie dzieli z matka i mężem a to już niesprawiedliwe...
to jej wybór i jej konsekwencje zamąż pójścia, jesli nie chciała dbąc o dom męża to nie powinna wogóle brac ślubu...
mogła zostac w domu przy mamie tam miałaby zawsze posprzątany dom i ugotowany obiad, niestety nie miałaby męża...
a nie można miec wszystkiego...
jedno jest pewne iż Tomek powinien sie przeciwstawic dalszej pomocy od teściów/ rodziców w kierunku ich wyręczanie w domowych obowiążkach...
strach sie bac co będzie jak na świat przyjdą dzieci, mniemam iż jeszcze ich nie mają...
dopiero będzie jazda.. nieprzespane noce, pieluchy i w domu ciągle teściowa wyręczająca dojrzałą córke w jej obowiązkach... robią jej wielką krzywde
bo nie pozwala to córce zamężnej świadomie uczestniczyc w tworzeniu rodziny, uczenia sie jak godzic obowiązki domowe z praca...
chyba jestem tradycjonalistką ale uważam iż dom buduje żona i jego ciepły klimat...

El piszesz
...Ty próbujesz tu jak belfer dyscyplinować żonę - dorosła osobę...a nie masz prawa i właściwie tak sie nie da ! ....

czyżby była dojrzałą osoba, raczej dalej małą dziewczynką, która wyręcza sie każdym dla własnej wygody a przecież sama dokonałą wyboru teraz nalezy zadbac o dom i męża

oczywiście to samo tyczy męża,
oboje wzieliście na siebie obowiązki z tytułu małżeństwa i teraz musicie sami je wypełniac nie czekając na obiad aż ktoś go ugotuje....

[słuchający1]

[EL.]

Tak sobie jakoś wyobraziłam, że Tomki to dorośli już ludzie z jakimś większym stażem małżeńskim. Tak mi to przyszło do głowy.

Mam też takie poczucie, że będąc jakiś czas ze sobą...no...nawet w narzeczeństwie....Tomek przejął obowiązki sprzątającego w domu i do tej pory zgadzał się, żeby teściowa gotowała.
Aż tu nagle ferie i Tomek zaczął wymagać....ba...pisze nawet , że ani groźbą ????? ani prośbą ......
Wydaje mi się, że najperw się godził...a potem Mu się odwidziało...i jest problem.
Ale taki problem, mimo, że jest problemem nie może doprowadzić do konfliktu....a doprowadza. No....od takich "drobiazgów" się zczyna.

Owszem...żona ma przyjąć rolę żony a mąż rolę męża.....ale jakie to są role ? Żona sprząta a mąż przybija gwoździe ?? Tak i u mnie miało być....i sypnęło się, bo nie było !
Nie lubię też "równego" dzielenia się obowiązkami, bo co to znaczy równo ? Co to znczy, że żona ma sprzątać a mąz wbijać gwoździe ??? A jak nie, to co ??

To u mnie teraz jest tak....mówię - brudna łazinka, a mąż mówi - jak dla ciebie ( mnie) brudna, to muszę sobie sama ją posprzątać, bo Jemu nie przeszkadza .
I ok.....mój problem, bo dla męża łazienka jest czysta....

Tak i u Tomka....skoro Tobie brudno Tomku, to sobie ogarnij. A jak teściowa nie ugotuje zupy, to żona będzie zmuszona, albo Ty ? Kto woli , kto lubi i kto potrafi.

Z psem wychodzi ten, kto pierwszy wraca z pracy i gary myje ten, kto je ostatni.
Boję się takich konfliktów, które moim zdaniem mozna i należy rozwiązać rozmową....ale też ...więcej tolerancji please !! EL.

Tak sobie jakoś wyobraziłam, że Tomki to dorośli już ludzie z jakimś większym stażem małżeńskim. Tak mi to przyszło do głowy.

Mam też takie poczucie, że będąc jakiś czas ze sobą...no...nawet w narzeczeństwie....Tomek przejął obowiązki sprzątającego w domu i do tej pory zgadzał się, żeby teściowa gotowała.
Aż tu nagle ferie i Tomek zaczął wymagać....ba...pisze nawet , że ani groźbą ????? ani prośbą ......
Wydaje mi się, że najperw się godził...a potem Mu się odwidziało...i jest problem.
Ale taki problem, mimo, że jest problemem nie może doprowadzić do konfliktu....a doprowadza. No....od takich "drobiazgów" się zczyna.

Owszem...żona ma przyjąć rolę żony a mąż rolę męża.....ale jakie to są role ? Żona sprząta a mąż przybija gwoździe ?? Tak i u mnie miało być....i sypnęło się, bo nie było !
Nie lubię też "równego" dzielenia się obowiązkami, bo co to znaczy równo ? Co to znczy, że żona ma sprzątać a mąz wbijać gwoździe ??? A jak nie, to co ??

To u mnie teraz jest tak....mówię - brudna łazinka, a mąż mówi - jak dla ciebie ( mnie) brudna, to muszę sobie sama ją posprzątać, bo Jemu nie przeszkadza .
I ok.....mój problem, bo dla męża łazienka jest czysta....

Tak i u Tomka....skoro Tobie brudno Tomku, to sobie ogarnij. A jak teściowa nie ugotuje zupy, to żona będzie zmuszona, albo Ty ? Kto woli , kto lubi i kto potrafi.

Z psem wychodzi ten, kto pierwszy wraca z pracy i gary myje ten, kto je ostatni.
Boję się takich konfliktów, które moim zdaniem mozna i należy rozwiązać rozmową....ale też ...więcej tolerancji please !! EL.

[słuchający1]

[GregS]

[..monika..]

a ja nie uwazam, ze jesli kobieta nie lubi np sprzatac i gotowac to nie powinna za maz wychodzic. czasy sie zmieniaja. kiedys kobieta siedziala caly czas w domu i zajmowala sie dziecmi, teraz czesto pracujemy zawodowo. kiedys mezczyzna wszystko robil sam - malowal, tapetowal, wiercil, naprawial rury... dlaczego mezczyzna ma prawo do swoich obowiazkow zatrudnic fachowca, a kobieta nadal wszystko sama? ma odpoczywac odkurzajac czy prasujac koszule? cyborgiem jest?

a ja nie uwazam, ze jesli kobieta nie lubi np sprzatac i gotowac to nie powinna za maz wychodzic. czasy sie zmieniaja. kiedys kobieta siedziala caly czas w domu i zajmowala sie dziecmi, teraz czesto pracujemy zawodowo. kiedys mezczyzna wszystko robil sam - malowal, tapetowal, wiercil, naprawial rury... dlaczego mezczyzna ma prawo do swoich obowiazkow zatrudnic fachowca, a kobieta nadal wszystko sama? ma odpoczywac odkurzajac czy prasujac koszule? cyborgiem jest?

[słuchający1]

[..monika..]

ale przeciez autor watku napisal wyraznie, ze dziela sie obowiazkami po polowie. problem jest w tym, ze on chcialby, zeby ona byla bardziej zaangazowana.
mysle tez, ze zona Tomka moze byc zdezorientowana, bo skoro przez jakis czas sytuacja z pomoca mamy i takim podzialem byla akceptowana, to ciezko pewnie odnalezc sie jej w nowej sytuacji - ze nagle to juz sie mezowi nie podoba.
wszyscy mamy wzorce wyniesione z domow. nasze mamy lub babcie nie pracowaly, badz pracowaly w niepelnym wymiarze godzin, a mezczyzna byl zywicielem rodziny. czy tak jest nadal? czy kobieta, ktora chcialaby wykorzystac 2 tygodnie wolnego czasu na cos innego niz sprzatanie "zglupiala"? to nie jest skupianie sie na sobie, a po prostu potrzeba regeneracji sil.. mezczyzna wraca z pracy, zjada obiad i siada przed tv - taki model jest ok. kobieta wraca z pracy i do garow i miotly?...
wydaje mi sie, ze czasami warto zastanowic sie nad realnym podzialem obowiazkow, a nie kopiowac modele wyniesione z domu, bo przez te kilkadziesiat lat roznicy miedzy naszymi rodzicami naprawde duzo sie zmienilo..

ale przeciez autor watku napisal wyraznie, ze dziela sie obowiazkami po polowie. problem jest w tym, ze on chcialby, zeby ona byla bardziej zaangazowana.
mysle tez, ze zona Tomka moze byc zdezorientowana, bo skoro przez jakis czas sytuacja z pomoca mamy i takim podzialem byla akceptowana, to ciezko pewnie odnalezc sie jej w nowej sytuacji - ze nagle to juz sie mezowi nie podoba.
wszyscy mamy wzorce wyniesione z domow. nasze mamy lub babcie nie pracowaly, badz pracowaly w niepelnym wymiarze godzin, a mezczyzna byl zywicielem rodziny. czy tak jest nadal? czy kobieta, ktora chcialaby wykorzystac 2 tygodnie wolnego czasu na cos innego niz sprzatanie "zglupiala"? to nie jest skupianie sie na sobie, a po prostu potrzeba regeneracji sil.. mezczyzna wraca z pracy, zjada obiad i siada przed tv - taki model jest ok. kobieta wraca z pracy i do garow i miotly?...
wydaje mi sie, ze czasami warto zastanowic sie nad realnym podzialem obowiazkow, a nie kopiowac modele wyniesione z domu, bo przez te kilkadziesiat lat roznicy miedzy naszymi rodzicami naprawde duzo sie zmienilo..

[słuchający1]

[Nirwanna]

Ja bym jeszcze dodała - Gdzie słowa PRAWDZIWE? Nie sztuka rozmawiać, sztuka tak rozmawiać, aby się rozumieć, porozumiewać, komunikować.
I w przypadku takich konfliktów "o sprzątanie i gotowanie" konieczna jest rozmowa szczera i otwarta. Np.: Ja mogę i chcę robić to i to, natomiast tego i tego nie będę robić, nawet dla Ciebie, bo zadawałabym gwałt na samym sobie, a tego nie zrobię. Efektem gwałtu na samym sobie jest właśnie opisane wyżej przez Słuchającego "wywalenie", tyle lat się uśmiechała i pracowała, a potem jej wywaliło... Dlaczego? Bo prawdopodobnie zadawała sobie gwałt, każąc sobie coś robić w imię wyższego dobra typu "spokój w domu". Czy jest to wyższe dobro? No właśnie - nie.
Tomku - zasadnicze pytanie - czy chciałbyś, aby Twoja żona po Twoich prośbach i groźbach wzięła się teraz za sprzątanie i gotowanie, a za rok, dwa, czy dziesięć lat - by jej "wywaliło"?
Chyba nie, jak sądzę? Więc pora SZCZERZE i OTWARCIE porozmawiać, co możecie robić dla siebie i Waszego domu, a czego absolutnie nie.
Jeszcze jeden dość istotny warunek - trzeba choć w podstawowym stopniu znać siebie, swoje potrzeby i możliwości, aby o nich szczerze mówić....

Mówię to jako tzw. mądr Polak po szkodzie. Bowiem memu Mężowi też wywaliło. Jego wina, że nigdy szczerze i otwarcie nie mówił, że coś tam mu się nie podoba, tylko spełniał moje prośby i zachcianki. Bez kwękania. Aż wywaliło. Moja wina? - że nie pytałam, czego jemu potrzeba, i nie stworzyłam warunków do tej szczerości i otwartości.

Ja bym jeszcze dodała - Gdzie słowa PRAWDZIWE? Nie sztuka rozmawiać, sztuka tak rozmawiać, aby się rozumieć, porozumiewać, komunikować.
I w przypadku takich konfliktów "o sprzątanie i gotowanie" konieczna jest rozmowa szczera i otwarta. Np.: Ja mogę i chcę robić to i to, natomiast tego i tego nie będę robić, nawet dla Ciebie, bo zadawałabym gwałt na samym sobie, a tego nie zrobię. Efektem gwałtu na samym sobie jest właśnie opisane wyżej przez Słuchającego "wywalenie", tyle lat się uśmiechała i pracowała, a potem jej wywaliło... Dlaczego? Bo prawdopodobnie zadawała sobie gwałt, każąc sobie coś robić w imię wyższego dobra typu "spokój w domu". Czy jest to wyższe dobro? No właśnie - nie.
Tomku - zasadnicze pytanie - czy chciałbyś, aby Twoja żona po Twoich prośbach i groźbach wzięła się teraz za sprzątanie i gotowanie, a za rok, dwa, czy dziesięć lat - by jej "wywaliło"?
Chyba nie, jak sądzę? Więc pora SZCZERZE i OTWARCIE porozmawiać, co możecie robić dla siebie i Waszego domu, a czego absolutnie nie.
Jeszcze jeden dość istotny warunek - trzeba choć w podstawowym stopniu znać siebie, swoje potrzeby i możliwości, aby o nich szczerze mówić....

Mówię to jako tzw. mądr Polak po szkodzie. Bowiem memu Mężowi też wywaliło. Jego wina, że nigdy szczerze i otwarcie nie mówił, że coś tam mu się nie podoba, tylko spełniał moje prośby i zachcianki. Bez kwękania. Aż wywaliło. Moja wina? - że nie pytałam, czego jemu potrzeba, i nie stworzyłam warunków do tej szczerości i otwartości.

[nałóg]

Sztuka jest tak rozmawiać by sie komunikować.
Bo można monolog traktowac jako rozmowę.
Nie sztuką jest mówić.................sztuką jest słuchać.
Słuchanie nawala najczęściej.................mimo że mamy dwoje uszu a tylko jedne usta to i tak najczęściej 2x wiecej mówimy jak słuchamy.
Wpadanie w słowo,przerywanie,brak skupionej uwagi na tym co mówi i kto mówi.

Częststo mówienie do kogoś jest nazywane błędnie rozmawianiem z kimś.Monolog to nie rozmowa

Sztuka jest tak rozmawiać by sie komunikować.
Bo można monolog traktowac jako rozmowę.
Nie sztuką jest mówić.................sztuką jest słuchać.
Słuchanie nawala najczęściej.................mimo że mamy dwoje uszu a tylko jedne usta to i tak najczęściej 2x wiecej mówimy jak słuchamy.
Wpadanie w słowo,przerywanie,brak skupionej uwagi na tym co mówi i kto mówi.

Częststo mówienie do kogoś jest nazywane błędnie rozmawianiem z kimś.Monolog to nie rozmowa

[słuchający1]