[miriam]

Uroczystość
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Chcę królować w sercu twoim!

Pierwsze czytanie
Dn 7, 13-14

Królestwo Syna Człowieczego

Czytanie z Księgi Daniela.

Patrzyłem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Drugie czytanie
Ap 1, 5-8

Chrystus jest władcą królów ziemi

Czytanie z Apokalipsy św. Jana.

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swojemu: Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Ewangelia
J 18, 33b-37

Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata

† Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim? »

Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? »

Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?»

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś Królem?»

Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Rozważania modlitewne

Miłość nieprzemijająca

"Ukończył chlubnie studia prawnicze. Otwierały się przed nim wspaniałe perspektywy. Jedno zdarzenie zmienia jego życie. Jest świadkiem wjazdu króla Leopolda I do Brukseli. Udekorowane ulice, tłumy wiwatujących, barwna karawana królewskiego orszaku. Król przejechał. Umilkły okrzyki, opustoszały ulice. Tylko wiatr unosił resztki kwiatów i ulotek. „Król, który przeszedł; król, który przeminie” - szeptał zamyślony. Wstępuje do seminarium. Chce służyć Królowi, który nie mija, trwa. Kardynał Deschampes, arcybiskup Malines."

Słowo Chrystus oznacza Mesjasz, Pomazaniec, Król. Chrześcijanie to ludzie Króla. Król, który jest sądzony, przesłuchiwany przez prokuratora. Król widziany w towarzystwie co najmniej podejrzanych: publicznych grzeszników, wyrzutków, złodziei, dwóch typów spod ciemnej gwiazdy, którzy kończą życie tak jak On. Króla, który okazywał władzę nad chorobami, który poskramiał naturę i świat niewidzialnych duchów. Król, który powoływał się na Boga. Twierdził, że wyszedł od Niego; ba, że jest Jego Synem. Mówi, że Królestwo Jego nie jest z tej ziemi, że wszystko przeminie, ale nie On, że królowie będą musieli poddać się Jego władzy. Wszyscy. Król, który umiera przybity gwoździami. Umiera On i Jego królestwo. Czy to nie aby uzurpator? Nic się tu przecież nie zgadza.

Izrael zażądał od Boga króla. Bóg „ustępuje” choć nie takie były Jego plany. Z królewskiego rodu Dawida rodzi się Jezus. Bóg nie działa według schematu, ale idzie za człowiekiem po jego drogach, a nawet bezdrożach. To jest właśnie królestwo Boże. To Jezus, miłość, której „stwórcza wyobraźnia” szuka i znajduje człowieka na każdej jego nowej drodze. Nie cofnie się przed niczym. Płaci każdą cenę, bo chodzi Mu o człowieka. Jeśli jest przy synu marnotrawnym, Zacheuszu, łotrze, jawnogrzesznicy, opętanym to właśnie dlatego, że jest Królem, któremu zależy, aby nikogo nie stracić. Pozyskuje ich miłością.

Jego Królestwo już jest, bo On Jest. To nie jest królestwo z armatami kamer śledzących królów, czy królowe jednej nocy, jednego wydarzenia, filmu, skandalu. Nie grzmi trąba propagandy, „politycznej poprawności”, tego co wypada albo nie wypada, mody, żeby nie wypaść z królestwa mędrców tego świata. Przemijają wraz ze swoją „mądrością”. Jego królestwo niczego nie narzuca. Przecież nie można narzucić dziecku miłości do matki czy ojca, pielęgniarki do chorego, przełożonego do podwładnego, sąsiada do sąsiada, pokrzywdzonego do tego, który krzywdę wyrządził, nauczyciela do agresywnego ucznia. Bez miłości zaciskamy pięść, chorujemy na brak przebaczenia, na złość, nienawiść, ślepniemy na tych, którzy nas potrzebują. Życie staje się nie do zniesienia. Wtedy rzeczywiście królestwo jest z tego świata. Praktykujemy zasadę: „Jeśli ktoś uderzył cię w policzek, zmasakruj mu twarz”. Miłości nie można narzucić. Można ją tylko wybierać.

W jednym z kościołów znajduje się ciekawa tablica. Oto jej treść:

„Kimkolwiek jesteś musisz poddać się egzaminowi.
Czas przygotowania - zwykle kilkadziesiąt lat.
Termin egzaminu - nieznany dla kandydata.
Miejsce egzaminu - tam, gdzie skończysz życie.
Komisja egzaminacyjna - ty sam wydasz na siebie ocenę nieodwołalną.
Cel egzaminu - twoje szczęście wieczne.
Przedmiot egzaminu - jeden temat: czy kochałeś bliźniego jak siebie samego ze względu na Boga.
Uwaga: egzaminów poprawkowych nie ma”.

ks. Wojciech Przybylski "Opiekun" Dwutygodnik Diecezji Kaliskiej

Uroczystość
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Chcę królować w sercu twoim!

Pierwsze czytanie
Dn 7, 13-14

Królestwo Syna Człowieczego

Czytanie z Księgi Daniela.

Patrzyłem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Drugie czytanie
Ap 1, 5-8

Chrystus jest władcą królów ziemi

Czytanie z Apokalipsy św. Jana.

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swojemu: Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.
Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, który jest, który był i który przychodzi, Wszechmogący.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Ewangelia
J 18, 33b-37

Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata

† Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim? »

Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? »

Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?»

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś Królem?»

Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Rozważania modlitewne

Miłość nieprzemijająca

"Ukończył chlubnie studia prawnicze. Otwierały się przed nim wspaniałe perspektywy. Jedno zdarzenie zmienia jego życie. Jest świadkiem wjazdu króla Leopolda I do Brukseli. Udekorowane ulice, tłumy wiwatujących, barwna karawana królewskiego orszaku. Król przejechał. Umilkły okrzyki, opustoszały ulice. Tylko wiatr unosił resztki kwiatów i ulotek. „Król, który przeszedł; król, który przeminie” - szeptał zamyślony. Wstępuje do seminarium. Chce służyć Królowi, który nie mija, trwa. Kardynał Deschampes, arcybiskup Malines."

Słowo Chrystus oznacza Mesjasz, Pomazaniec, Król. Chrześcijanie to ludzie Króla. Król, który jest sądzony, przesłuchiwany przez prokuratora. Król widziany w towarzystwie co najmniej podejrzanych: publicznych grzeszników, wyrzutków, złodziei, dwóch typów spod ciemnej gwiazdy, którzy kończą życie tak jak On. Króla, który okazywał władzę nad chorobami, który poskramiał naturę i świat niewidzialnych duchów. Król, który powoływał się na Boga. Twierdził, że wyszedł od Niego; ba, że jest Jego Synem. Mówi, że Królestwo Jego nie jest z tej ziemi, że wszystko przeminie, ale nie On, że królowie będą musieli poddać się Jego władzy. Wszyscy. Król, który umiera przybity gwoździami. Umiera On i Jego królestwo. Czy to nie aby uzurpator? Nic się tu przecież nie zgadza.

Izrael zażądał od Boga króla. Bóg „ustępuje” choć nie takie były Jego plany. Z królewskiego rodu Dawida rodzi się Jezus. Bóg nie działa według schematu, ale idzie za człowiekiem po jego drogach, a nawet bezdrożach. To jest właśnie królestwo Boże. To Jezus, miłość, której „stwórcza wyobraźnia” szuka i znajduje człowieka na każdej jego nowej drodze. Nie cofnie się przed niczym. Płaci każdą cenę, bo chodzi Mu o człowieka. Jeśli jest przy synu marnotrawnym, Zacheuszu, łotrze, jawnogrzesznicy, opętanym to właśnie dlatego, że jest Królem, któremu zależy, aby nikogo nie stracić. Pozyskuje ich miłością.

Jego Królestwo już jest, bo On Jest. To nie jest królestwo z armatami kamer śledzących królów, czy królowe jednej nocy, jednego wydarzenia, filmu, skandalu. Nie grzmi trąba propagandy, „politycznej poprawności”, tego co wypada albo nie wypada, mody, żeby nie wypaść z królestwa mędrców tego świata. Przemijają wraz ze swoją „mądrością”. Jego królestwo niczego nie narzuca. Przecież nie można narzucić dziecku miłości do matki czy ojca, pielęgniarki do chorego, przełożonego do podwładnego, sąsiada do sąsiada, pokrzywdzonego do tego, który krzywdę wyrządził, nauczyciela do agresywnego ucznia. Bez miłości zaciskamy pięść, chorujemy na brak przebaczenia, na złość, nienawiść, ślepniemy na tych, którzy nas potrzebują. Życie staje się nie do zniesienia. Wtedy rzeczywiście królestwo jest z tego świata. Praktykujemy zasadę: „Jeśli ktoś uderzył cię w policzek, zmasakruj mu twarz”. Miłości nie można narzucić. Można ją tylko wybierać.

W jednym z kościołów znajduje się ciekawa tablica. Oto jej treść:

„Kimkolwiek jesteś musisz poddać się egzaminowi.
Czas przygotowania - zwykle kilkadziesiąt lat.
Termin egzaminu - nieznany dla kandydata.
Miejsce egzaminu - tam, gdzie skończysz życie.
Komisja egzaminacyjna - ty sam wydasz na siebie ocenę nieodwołalną.
Cel egzaminu - twoje szczęście wieczne.
Przedmiot egzaminu - jeden temat: czy kochałeś bliźniego jak siebie samego ze względu na Boga.
Uwaga: egzaminów poprawkowych nie ma”.

ks. Wojciech Przybylski "Opiekun" Dwutygodnik Diecezji Kaliskiej

[Mirela]

http://www.youtube.com/wa...feature=related

http://www.youtube.com/wa...feature=related