[w.z.]

Moim zdaniem sprawy duchowe są bardzo delikatną dziedziną. Łatwiej coś potępic niż wytłumaczyc dlaczego faktycznie jest złe. Jednak jeśli chodzo o RW to rozumiem, że oni odwołują się do spraw duchowych. Idąc tym tropem skoro my jesteśmy wierzącymi katolikami, duchowości bez miary mamy w naszym Kościele. Po co szukac podróbek.
Jednak nie należy potępiac osób, które korzystają z RW. Tonący brzytwy się chwyta. A co jest lepszym wyjściem - nie wiem. Znam osobę (czasami pisała na tej grupie), która podjęła inna decyzję - garśc tabletek. Może nawet dzisiaj to zrobi. A co jest lepsze? - czy nawet RW? Nie wiem?

wracając do RW ciekawy życiorys autorki strony, do której był link:

"Wychowałam się w domu przesiąkniętym magią. Moja mama, od kiedy pamiętam zajmowała się ezoteryką, radiestezją, ziołolecznictwem i naturoterapią, co w czasach, kiedy byłam mała nie było proste, ponieważ wiedza na te tematy nie była tak dostępna jak teraz. Dużym przeżyciem dla mnie była obecność na wczasach, na które zabrała mnie moja mama, kiedy miałam 10 lat. Nie brałam - z racji młodego wieku udziału w większości zajęć, które się tam odbywały - jednak przysłuchiwałam się niektórym wykładom, miałam okazję ćwiczyć Tai-chi pod okiem Jacka Kryga, obserwować przy pracy Leszka Weresa czy biegać ze wszystkimi po rozżarzonych węglach lub brać udział w paleniu agnihotry. Moja mama do dziś zajmuje się radiestezją, skończyła także w wieku 60 lat Akademię Feng-Shui we Wrocławiu."

osobiscie wolę by mnie ktoś taki nie prowadził na drodze duchowej. Duch Święty zrobi to znacznie lepiej :)

Moim zdaniem sprawy duchowe są bardzo delikatną dziedziną. Łatwiej coś potępic niż wytłumaczyc dlaczego faktycznie jest złe. Jednak jeśli chodzo o RW to rozumiem, że oni odwołują się do spraw duchowych. Idąc tym tropem skoro my jesteśmy wierzącymi katolikami, duchowości bez miary mamy w naszym Kościele. Po co szukac podróbek.
Jednak nie należy potępiac osób, które korzystają z RW. Tonący brzytwy się chwyta. A co jest lepszym wyjściem - nie wiem. Znam osobę (czasami pisała na tej grupie), która podjęła inna decyzję - garśc tabletek. Może nawet dzisiaj to zrobi. A co jest lepsze? - czy nawet RW? Nie wiem?

wracając do RW ciekawy życiorys autorki strony, do której był link:

"Wychowałam się w domu przesiąkniętym magią. Moja mama, od kiedy pamiętam zajmowała się ezoteryką, radiestezją, ziołolecznictwem i naturoterapią, co w czasach, kiedy byłam mała nie było proste, ponieważ wiedza na te tematy nie była tak dostępna jak teraz. Dużym przeżyciem dla mnie była obecność na wczasach, na które zabrała mnie moja mama, kiedy miałam 10 lat. Nie brałam - z racji młodego wieku udziału w większości zajęć, które się tam odbywały - jednak przysłuchiwałam się niektórym wykładom, miałam okazję ćwiczyć Tai-chi pod okiem Jacka Kryga, obserwować przy pracy Leszka Weresa czy biegać ze wszystkimi po rozżarzonych węglach lub brać udział w paleniu agnihotry. Moja mama do dziś zajmuje się radiestezją, skończyła także w wieku 60 lat Akademię Feng-Shui we Wrocławiu."

osobiscie wolę by mnie ktoś taki nie prowadził na drodze duchowej. Duch Święty zrobi to znacznie lepiej :)

[EL.]

W.Z. napisał wyżej - osobiscie wolę by mnie ktoś taki nie prowadził na drodze duchowej. Duch Święty zrobi to znacznie lepiej :)

a ja dodam, że Duch Święty zrobi to jeszcze spokojniej i bezpieczniej ! EL.

W.Z. napisał wyżej - osobiscie wolę by mnie ktoś taki nie prowadził na drodze duchowej. Duch Święty zrobi to znacznie lepiej :)

a ja dodam, że Duch Święty zrobi to jeszcze spokojniej i bezpieczniej ! EL.

[nałóg]

Ja moge odnieść sie do 12 kroków.W tym programie zdrowienia -jako uniwersalnym , do zastosowania przez cierpiących na nałogi ludzi róznych wyznań i religi,a także bezwyznaniowców,ateistów a nawet komunistów jest używane sformułowanie "Bóg-jakolwiek go rozumiesz" lub "Siła Wyższa".
I był taki czas gdy do AA chciano przemycić medytacje czy religie wschodu,jakieś joggi,hari kriszna czy inne historie.Skończyło sie to tym że więszośc zaangażowanych w te techniki czy ruchy poprostu zapiła i często juz nie żyją.
Jednak w tym programie jest odniesienie do Boga,choc dla niewierzącego w Boga ,ateisty to trudno zrozumieć i zaakceptować że jest Bóg.Choc tak naprawdę to nie ma na świecie ludzi nie wierzących.Bo jak juz nie wierzą w swojego Boga,to wierzą w to że Boga nie ma.....więc w coś wierzą.
Znam wielu ludzi deklarujących sie jako nie wierzący,jako nie identyfikujący sie z żadną religi aczy wierzeniem,jednak często odwołuja się oni do nie zidentyfikowanego Stwórcy ,do Istoty Najwyżej Uporządkowanej.Mimo że deklaruja sie jako nie wierzący.

De Mello pisze tez może być a nawet jest dość kontrowersyjny,może rozwalić człowieka ,Anzelm Grun w swoich publikacjach tez stawia często rózne sprawy z zakresu duchowości niemalże na głowie.
W kazaniach i naukach oraz publikacjach x.Pawlukiewicza tez jest dużo takich śmiałych i wykraczających poza pewne granice twierdzeń czy myśli.Czy należy je odrzucać???
O radykalne przebaczanie otarłem się............ nie odpowiadało mi trochę za dużo tam.
Ale po to mamy rozum,wolna wolę i instynkty by z nich korzystać.
Tam gdzie nie ma wkraczania w duchowość,wprowadzania w inne stany świadomości ,w narzucanie innego sposobu widzenia Boga,tam może i można sobie pozwolic na poczytanie.
Znam ludzi którym nie odpowiadają różne wspólnoty katolickie(Neokatechumenta,Odnowę itp).Może bardziej sposoby w jakie usiłuje sie kształtowac duchowość i wiarę.Sposób w jaki usiłują to robic liderzy tych niektórych grup.
Znam ludzi którzy twierdzą że psychologia to wymysł szatana,że terapeuci i terapie to powolne odstępowanie od wiary,że tylko modlitwa i kościól może być lekarzem duszy ludzkiej.Że modltwa jest potrzebna to jasne............ ale jeszcze warunek........ jak ta modlitwa jest.Czy nie za dużo tam warunków? żądań?roszczeń?
A te wszystkie chodzenia do wróżek,do róznych "szeptuch" , znachorów,bio-energoterapeutów.
Podzielę sie z wami swoim doświadczeniem. Gdy bardzo mi juz przeszkadzało picie,poszedłem na mocno relamowany seans mający mnie uwolnic od przymusu picia................. po 3 dniach juz piłem dalej..............

A Duchowi Świętemu tez trzeba pomóc....... nie dlatego że On nie da rady,ale dlatego że nie zrobi nic, gdy my tego nie pragniemy BEZWARUNKOWO

Ja moge odnieść sie do 12 kroków.W tym programie zdrowienia -jako uniwersalnym , do zastosowania przez cierpiących na nałogi ludzi róznych wyznań i religi,a także bezwyznaniowców,ateistów a nawet komunistów jest używane sformułowanie "Bóg-jakolwiek go rozumiesz" lub "Siła Wyższa".
I był taki czas gdy do AA chciano przemycić medytacje czy religie wschodu,jakieś joggi,hari kriszna czy inne historie.Skończyło sie to tym że więszośc zaangażowanych w te techniki czy ruchy poprostu zapiła i często juz nie żyją.
Jednak w tym programie jest odniesienie do Boga,choc dla niewierzącego w Boga ,ateisty to trudno zrozumieć i zaakceptować że jest Bóg.Choc tak naprawdę to nie ma na świecie ludzi nie wierzących.Bo jak juz nie wierzą w swojego Boga,to wierzą w to że Boga nie ma.....więc w coś wierzą.
Znam wielu ludzi deklarujących sie jako nie wierzący,jako nie identyfikujący sie z żadną religi aczy wierzeniem,jednak często odwołuja się oni do nie zidentyfikowanego Stwórcy ,do Istoty Najwyżej Uporządkowanej.Mimo że deklaruja sie jako nie wierzący.

De Mello pisze tez może być a nawet jest dość kontrowersyjny,może rozwalić człowieka ,Anzelm Grun w swoich publikacjach tez stawia często rózne sprawy z zakresu duchowości niemalże na głowie.
W kazaniach i naukach oraz publikacjach x.Pawlukiewicza tez jest dużo takich śmiałych i wykraczających poza pewne granice twierdzeń czy myśli.Czy należy je odrzucać???
O radykalne przebaczanie otarłem się............ nie odpowiadało mi trochę za dużo tam.
Ale po to mamy rozum,wolna wolę i instynkty by z nich korzystać.
Tam gdzie nie ma wkraczania w duchowość,wprowadzania w inne stany świadomości ,w narzucanie innego sposobu widzenia Boga,tam może i można sobie pozwolic na poczytanie.
Znam ludzi którym nie odpowiadają różne wspólnoty katolickie(Neokatechumenta,Odnowę itp).Może bardziej sposoby w jakie usiłuje sie kształtowac duchowość i wiarę.Sposób w jaki usiłują to robic liderzy tych niektórych grup.
Znam ludzi którzy twierdzą że psychologia to wymysł szatana,że terapeuci i terapie to powolne odstępowanie od wiary,że tylko modlitwa i kościól może być lekarzem duszy ludzkiej.Że modltwa jest potrzebna to jasne............ ale jeszcze warunek........ jak ta modlitwa jest.Czy nie za dużo tam warunków? żądań?roszczeń?
A te wszystkie chodzenia do wróżek,do róznych "szeptuch" , znachorów,bio-energoterapeutów.
Podzielę sie z wami swoim doświadczeniem. Gdy bardzo mi juz przeszkadzało picie,poszedłem na mocno relamowany seans mający mnie uwolnic od przymusu picia................. po 3 dniach juz piłem dalej..............

A Duchowi Świętemu tez trzeba pomóc....... nie dlatego że On nie da rady,ale dlatego że nie zrobi nic, gdy my tego nie pragniemy BEZWARUNKOWO

[w.z.]

[lena]

Ja moge odnieść sie do 12 kroków.W tym programie zdrowienia -jako uniwersalnym , do zastosowania przez cierpiących na nałogi ludzi róznych wyznań i religi,a także bezwyznaniowców,ateistów a nawet komunistów jest używane sformułowanie "Bóg-jakolwiek go rozumiesz" lub "Siła Wyższa".

w tym jednym zdaniu ujete wszystko co odnosi sie do całej"innej psychologicznej reszty"...w tym De Mollo, Pawlukiewicz i inni.
Co do dalszej wypowiedzi....rowniez sie zgadzam
Wolna wola, rozum i przede wszystkim wiara.
Pomagam sobie jak mogę, biorę co uważam za słuszne i pomocne, bez konieczności poddawania się wszystkiemu i korzystania ze wszystkiego.
To samo odnosi się do psychologa świeckiego.....słucham, stosuje, ale jesli coś przekracza granice mojej wiary....odrzucam.
Tak robiłam, tak robie ....i dobrze na tym wychodze......ale to Ja.
Nie mówie TAK nie mowie NIE, każdy wedle własnego rozeznania.....cel jeden.....wyjśc z bagna w jakim sie znaleźliśmy...życ godnie i z Bogiem.

Ja moge odnieść sie do 12 kroków.W tym programie zdrowienia -jako uniwersalnym , do zastosowania przez cierpiących na nałogi ludzi róznych wyznań i religi,a także bezwyznaniowców,ateistów a nawet komunistów jest używane sformułowanie "Bóg-jakolwiek go rozumiesz" lub "Siła Wyższa".

w tym jednym zdaniu ujete wszystko co odnosi sie do całej"innej psychologicznej reszty"...w tym De Mollo, Pawlukiewicz i inni.
Co do dalszej wypowiedzi....rowniez sie zgadzam
Wolna wola, rozum i przede wszystkim wiara.
Pomagam sobie jak mogę, biorę co uważam za słuszne i pomocne, bez konieczności poddawania się wszystkiemu i korzystania ze wszystkiego.
To samo odnosi się do psychologa świeckiego.....słucham, stosuje, ale jesli coś przekracza granice mojej wiary....odrzucam.
Tak robiłam, tak robie ....i dobrze na tym wychodze......ale to Ja.
Nie mówie TAK nie mowie NIE, każdy wedle własnego rozeznania.....cel jeden.....wyjśc z bagna w jakim sie znaleźliśmy...życ godnie i z Bogiem.

[Anula]

Moi Drodzy - czytałam te książkę ( Radykalne wybaczanie) i korzystałam z metod będąc jednocześnie bardzo blisko Boga . Ludzie - to tez jest możliwe ! Pomogło ! Zadziałało - było wstępem do przebaczenia a uwierzcie byłam bardzo "pokiereszowana" życiowo i to nie tylko z powodu niewiernego małżonka . Nie wyprowadziło mnie to na manowce a wręcz przeciwnie . Każdy szuka swojej metody . To co jednemu pomaga na drugiego ma odwrotne działanie .

Moi Drodzy - czytałam te książkę ( Radykalne wybaczanie) i korzystałam z metod będąc jednocześnie bardzo blisko Boga . Ludzie - to tez jest możliwe ! Pomogło ! Zadziałało - było wstępem do przebaczenia a uwierzcie byłam bardzo "pokiereszowana" życiowo i to nie tylko z powodu niewiernego małżonka . Nie wyprowadziło mnie to na manowce a wręcz przeciwnie . Każdy szuka swojej metody . To co jednemu pomaga na drugiego ma odwrotne działanie .

[w.z.]

[mami]

czekając na cud który może sie nigdy nie spełnic, może trzeba mu pomóc...
może Bóg czeka na to bysmy sami zaczęli wyciągac ze swojego życia jakies wnioski
moze wmodleni przed ołtarzem nie słyszymy co do nas mówi, skoro sami cały czas mówimy a nie słuchamy,...

wszystko co pomoże nam uświadomić sobie własną niemoc, bezradność, poznać mechanizm jej działania i powstawania.
wszystko co wskaże nam nasze nieudolne wyjście z tego
wszystko co pomoże nam przyjrzeć sie bolesnym konsekwencjom niewoli w jaka same wpadłysmy
to cenne wskazówki
tak jak nie każde lekarstwo pomaga wszystkim tak nie każda rada dla wszystkich każdemu pomaga co innego
Sięgając po książkę warto zerknąć czy pozycja ta ma imprimatur - zgoda biskupów, Kurii ?
Uwaga na wszystko inne !
ja sie z tym nie zgodzę tak do końca... choć część prawdy jest kto słaby psychicznie czy nie dość wierzący popadnie szybko w sidła sekty czy innego złotego środka który szybko uleczy.... nie ma takiego
trzeba przejść każdy etap zdrowienia w tym głębokie cierpienie by na nowo być zdrowym
ale żeby zdrowieć musze znać diagnozę, jak leczyć przed czym sie ustrzegać
niech każdy czerpie wskazówki skąd chce ale niech wszystko analizuje pod kontem swojej osoby tak by nie sugerować sie jemu pomogło mnie tez bo to jak z innym lekarzem Kowalskiemu pomogło mnie zaszkodziło...
obserwując samą siebie bo zazwyczaj nasz organizm sam sie broni
zatem jeśli jestem mądra to wyważę miedzy dobrem a złem
inaczej każdy mną pokieruje a i w kościele znajdują się osoby które nie zawsze udzielają odpowiedniej rady
bo to ja odpowiadam za swoje życie, uczucia i konsekwentnie za to ponoszę cięgi
i na koniec

czekając na cud który może sie nigdy nie spełnic, może trzeba mu pomóc...
może Bóg czeka na to bysmy sami zaczęli wyciągac ze swojego życia jakies wnioski
moze wmodleni przed ołtarzem nie słyszymy co do nas mówi, skoro sami cały czas mówimy a nie słuchamy,...

wszystko co pomoże nam uświadomić sobie własną niemoc, bezradność, poznać mechanizm jej działania i powstawania.
wszystko co wskaże nam nasze nieudolne wyjście z tego
wszystko co pomoże nam przyjrzeć sie bolesnym konsekwencjom niewoli w jaka same wpadłysmy
to cenne wskazówki
tak jak nie każde lekarstwo pomaga wszystkim tak nie każda rada dla wszystkich każdemu pomaga co innego
Sięgając po książkę warto zerknąć czy pozycja ta ma imprimatur - zgoda biskupów, Kurii ?
Uwaga na wszystko inne !
ja sie z tym nie zgodzę tak do końca... choć część prawdy jest kto słaby psychicznie czy nie dość wierzący popadnie szybko w sidła sekty czy innego złotego środka który szybko uleczy.... nie ma takiego
trzeba przejść każdy etap zdrowienia w tym głębokie cierpienie by na nowo być zdrowym
ale żeby zdrowieć musze znać diagnozę, jak leczyć przed czym sie ustrzegać
niech każdy czerpie wskazówki skąd chce ale niech wszystko analizuje pod kontem swojej osoby tak by nie sugerować sie jemu pomogło mnie tez bo to jak z innym lekarzem Kowalskiemu pomogło mnie zaszkodziło...
obserwując samą siebie bo zazwyczaj nasz organizm sam sie broni
zatem jeśli jestem mądra to wyważę miedzy dobrem a złem
inaczej każdy mną pokieruje a i w kościele znajdują się osoby które nie zawsze udzielają odpowiedniej rady
bo to ja odpowiadam za swoje życie, uczucia i konsekwentnie za to ponoszę cięgi
i na koniec

[w.z.]

W tej dyskusji i podobnych o naszych cierpieniach wynikających ze zranień, jedna rzecz mnie uderza - jak bardzo jednak jesteśmy związani z tym światem. Jak bardzo nam zależy na tym by ta druga strona wróciła, przeprosiła itp.
Dlaczego brak nam takiej samej determinacji by walczyc o Jezusa?
Jakoś to, że mało go kochamy nie przeszkadza nam. Że nie doświadczamy jego łaski - to mniejsza o nią, najważniejsze by małżonek wrócił, a wtedy będzie już dobrze.
Niestety tak mało kochamy Jezusa, że sprawy światowe przysłaniają nam Go.

Podzielę się tym co ja robię choc nie twierdzę, że da to tak szybki efekt jak RW.
Kiedy żona do mnie wróciła postanowiłem by jak najmocniej zaufac Bogu. Tak by jeśli kiedyś sytuacja się powtórzyła nie rozłożyc się psychicznie. Wiem, że gdyby tak się stało to pewnie i tak się rozłożę , ale chcę chociaż spróbowac zbudowac na Jezusie tak, aby gdy jej zabraknie miec Jego. Bo jego Miłości można byc zawsze pewnym.

To taki paradoks - mamy Jezusa, który kocha nas jak nikt na tym świecie, jak nasi wszyscy małżonkowie razem wzięci, a i to by było mało, a jednak nie potrafimy przyjąc i doświadczyc tej miłości.

W tej dyskusji i podobnych o naszych cierpieniach wynikających ze zranień, jedna rzecz mnie uderza - jak bardzo jednak jesteśmy związani z tym światem. Jak bardzo nam zależy na tym by ta druga strona wróciła, przeprosiła itp.
Dlaczego brak nam takiej samej determinacji by walczyc o Jezusa?
Jakoś to, że mało go kochamy nie przeszkadza nam. Że nie doświadczamy jego łaski - to mniejsza o nią, najważniejsze by małżonek wrócił, a wtedy będzie już dobrze.
Niestety tak mało kochamy Jezusa, że sprawy światowe przysłaniają nam Go.

Podzielę się tym co ja robię choc nie twierdzę, że da to tak szybki efekt jak RW.
Kiedy żona do mnie wróciła postanowiłem by jak najmocniej zaufac Bogu. Tak by jeśli kiedyś sytuacja się powtórzyła nie rozłożyc się psychicznie. Wiem, że gdyby tak się stało to pewnie i tak się rozłożę , ale chcę chociaż spróbowac zbudowac na Jezusie tak, aby gdy jej zabraknie miec Jego. Bo jego Miłości można byc zawsze pewnym.

To taki paradoks - mamy Jezusa, który kocha nas jak nikt na tym świecie, jak nasi wszyscy małżonkowie razem wzięci, a i to by było mało, a jednak nie potrafimy przyjąc i doświadczyc tej miłości.

[lena]

Na podstwaie powyższej dyskusji sporo wniosków wyciągnąłeś....zależy nam tylko na powrocie małżonka, przeprosinach,za mało kochamy Jezusa, nie doświadczamy Jego łaski, nie doceniamy,nie ufamy.......
a wszystko dlatego ,że po różną pomoc sięgamy.
Na przyszłość prosze.....nie wypowiadaj się za innych,nie oceniaj jak to zrobiłeś...i jesli piszesz....pisz o sobie.

Na podstwaie powyższej dyskusji sporo wniosków wyciągnąłeś....zależy nam tylko na powrocie małżonka, przeprosinach,za mało kochamy Jezusa, nie doświadczamy Jego łaski, nie doceniamy,nie ufamy.......
a wszystko dlatego ,że po różną pomoc sięgamy.
Na przyszłość prosze.....nie wypowiadaj się za innych,nie oceniaj jak to zrobiłeś...i jesli piszesz....pisz o sobie.

[w.z.]

[mami]

wiele osób myli cierpienie z udręką
o ile dla usób cierpiących duchowe wsparcie jest zasadne i utożsamianie bólu z wiara pomaga
o tyle dla tego procentu osób które same się zadręczaja sytuacją w jakiej sie znalezli pomoc duchowa jest juz niewystarczalna oni potrzebuja wesprzec się terapią, lekami by mogli zrozumiec iz stan w jakim sie znajduja jest grożny i zagraza nawet ich zyciu...
cóz cierpienie jest naturalna droga do pogodzenia sie z zaistniała sytuacją i bez niego nie da sie inaczej
o tyle udręczony człowiek problemem swoim wyolbrzymia go, urasta do rangi niepokonania, nie potrafi juz realnie myslec i działac
stąd własnie jestem przeciwnikiem utwierdzania takich ludzi w mysleniu iż cierpienie jest wpisane w zycie człowieka że ma je oddac Bogu ten człowiek juz nie mysli racjonalnie
owładniety bólem modli sie jednak czuje bezradnosc, pogłebia swoją rozpacz doprowadzając sie do jeszcze większego kryzysu psychicznego
tym ludziom potrzeba duchowego wsparcia czy modlitwy nie wystarcza oni potrzebuja kogos kto ich utwierdzi w przekonaniu, iz terapia jest im nieodzowna,
mysle, że udręka takiego człowieka Bogu napewno na nic się nie przyda jesli juz to szatanowi, bo w takim stanie człowiekiem targaja rózne emocje, złośc po mysli samobójcze
wspierac nalezy taka osobe i motywowac do działan bo jako katolik osoba taka gorąco sie modli do Boga o zmiane swojej sytuacji ale niestety załamanie, depresja i bezsilnośc powoduje, że nie robi nic juz w tym kierunku poddając sie powoli w sidła całkowitej bezradnosci a to wydaje mi sie chyba nalepiej wykorzystuje kusy.... podsuwając rózne głupie pomysły na wyjscie z problemu
pozdrawiam takie jest moje skromne zdanie

wiele osób myli cierpienie z udręką
o ile dla usób cierpiących duchowe wsparcie jest zasadne i utożsamianie bólu z wiara pomaga
o tyle dla tego procentu osób które same się zadręczaja sytuacją w jakiej sie znalezli pomoc duchowa jest juz niewystarczalna oni potrzebuja wesprzec się terapią, lekami by mogli zrozumiec iz stan w jakim sie znajduja jest grożny i zagraza nawet ich zyciu...
cóz cierpienie jest naturalna droga do pogodzenia sie z zaistniała sytuacją i bez niego nie da sie inaczej
o tyle udręczony człowiek problemem swoim wyolbrzymia go, urasta do rangi niepokonania, nie potrafi juz realnie myslec i działac
stąd własnie jestem przeciwnikiem utwierdzania takich ludzi w mysleniu iż cierpienie jest wpisane w zycie człowieka że ma je oddac Bogu ten człowiek juz nie mysli racjonalnie
owładniety bólem modli sie jednak czuje bezradnosc, pogłebia swoją rozpacz doprowadzając sie do jeszcze większego kryzysu psychicznego
tym ludziom potrzeba duchowego wsparcia czy modlitwy nie wystarcza oni potrzebuja kogos kto ich utwierdzi w przekonaniu, iz terapia jest im nieodzowna,
mysle, że udręka takiego człowieka Bogu napewno na nic się nie przyda jesli juz to szatanowi, bo w takim stanie człowiekiem targaja rózne emocje, złośc po mysli samobójcze
wspierac nalezy taka osobe i motywowac do działan bo jako katolik osoba taka gorąco sie modli do Boga o zmiane swojej sytuacji ale niestety załamanie, depresja i bezsilnośc powoduje, że nie robi nic juz w tym kierunku poddając sie powoli w sidła całkowitej bezradnosci a to wydaje mi sie chyba nalepiej wykorzystuje kusy.... podsuwając rózne głupie pomysły na wyjscie z problemu
pozdrawiam takie jest moje skromne zdanie

[lena]

[NORBERT]

obserwuję tą dyskusje i nasuwa mi się jedna myśl..wiesz Wz ostatnio to usłyszałem od forumowiczki ..człowiek jest jak wachadło raz sie wychyla w jedną stronę..ból,żal,złośc,smutek....potem przesadnie wychyla się w drugą stronę...prawię do przesadnej świętości ...a gdzie faktycznie winien być w punkcie zerowym po srodku...bo to jest nasz realny świat i ta realna faktyczna miłośc nawet do Boga jak napisałeś...a gdzie ty się wychyliłeś....wiesz świętośc pozostaw ludziom do tego powołanym przez Boga...i jeszcze jedno przesada nieraz jest zgubna...kusy tam tez macza palce....i na wszystkie sposoby stara się zdobyć dusze!!!!

obserwuję tą dyskusje i nasuwa mi się jedna myśl..wiesz Wz ostatnio to usłyszałem od forumowiczki ..człowiek jest jak wachadło raz sie wychyla w jedną stronę..ból,żal,złośc,smutek....potem przesadnie wychyla się w drugą stronę...prawię do przesadnej świętości ...a gdzie faktycznie winien być w punkcie zerowym po srodku...bo to jest nasz realny świat i ta realna faktyczna miłośc nawet do Boga jak napisałeś...a gdzie ty się wychyliłeś....wiesz świętośc pozostaw ludziom do tego powołanym przez Boga...i jeszcze jedno przesada nieraz jest zgubna...kusy tam tez macza palce....i na wszystkie sposoby stara się zdobyć dusze!!!!

[Macius]

Ja też niedawno miałem taką obawę, że zacząłem się za dużo modlić, że 'jak trwoga to do Boga', że to sposób na ucieczkę od prawdziwych problemów z którymi sobie nie radzę. Ksiądz którego się poradziłem powiedział mniej więcej coś takiego, że jeśli modlenie się nie powoduje zaniechań w innych sprawach, to nie może być w tym nic złego, to w tym nie można przesadzić (u mnie to była codziennie rano Msza Św. a wieczorem różaniec, i wydawało mi się że to za mało).

To może być taka reakcja - kiedy coś mnie przerasta, boli, nie rozumiem - to idę z tym do Boga, do Maryi, tak jak małe dziecko biegnie do mamusi kiedy jest mu źle. Nie wie co ma zrobić i ufa że mamusia pomoże, bo to już jedyna nadzieja - i nawet jeśli będzie dalej bolało, to zrobi się jakoś lżej.

Ja też niedawno miałem taką obawę, że zacząłem się za dużo modlić, że 'jak trwoga to do Boga', że to sposób na ucieczkę od prawdziwych problemów z którymi sobie nie radzę. Ksiądz którego się poradziłem powiedział mniej więcej coś takiego, że jeśli modlenie się nie powoduje zaniechań w innych sprawach, to nie może być w tym nic złego, to w tym nie można przesadzić (u mnie to była codziennie rano Msza Św. a wieczorem różaniec, i wydawało mi się że to za mało).

To może być taka reakcja - kiedy coś mnie przerasta, boli, nie rozumiem - to idę z tym do Boga, do Maryi, tak jak małe dziecko biegnie do mamusi kiedy jest mu źle. Nie wie co ma zrobić i ufa że mamusia pomoże, bo to już jedyna nadzieja - i nawet jeśli będzie dalej bolało, to zrobi się jakoś lżej.