[Ola2]

‎„Ola....... jak Ty tak nie masz to nie znaczy że inne Panie tak nie mają.To nie jest moje ‎stwierdzenie.To "kupione" właśnie od kobiet.”‎
Nie „inne panie” tylko inne osoby. Nałogu, nie kupuj... kota w worku, bo możesz się oszukać. Ola ‎jest również zmienna jak wszystko na tym Bożym świecie. Dba tylko o to, żeby zmienność natury ‎nie spowodowała bałaganu (dziś chcę to – jutro tamto). Przeciwwaga dla zmienności? Priorytety, ‎hierarchia wartości ma pozostać niezmienna.‎
Zmienność natury nie jest li tylko cechą kobiety. Tu między facetem a kobietą nie ma większych ‎różnic (odnośnie „zmienności”). Za to są różnice między osobnikami. Może być bardzo zmienny ‎facet (taki niezdecydowany) i może być baba super zdecydowana. Dziś „nie” zarówno u baby jak i ‎faceta, nie oznacza, że jutro nadal będzie „nie”. Tylko krowa nie zmienia poglądów w ‎zmieniających się warunkach (przepraszam krowę).‎

Żona Maćka może jutro zmienić zdanie, ale i Maciek może... jutro zmienić zdanie.
Oboje pod tym wzgledem mają takie same prawa. Prawo do zmiany zdania.
Trzymaj się ‎Maćku!

‎„Ola....... jak Ty tak nie masz to nie znaczy że inne Panie tak nie mają.To nie jest moje ‎stwierdzenie.To "kupione" właśnie od kobiet.”‎
Nie „inne panie” tylko inne osoby. Nałogu, nie kupuj... kota w worku, bo możesz się oszukać. Ola ‎jest również zmienna jak wszystko na tym Bożym świecie. Dba tylko o to, żeby zmienność natury ‎nie spowodowała bałaganu (dziś chcę to – jutro tamto). Przeciwwaga dla zmienności? Priorytety, ‎hierarchia wartości ma pozostać niezmienna.‎
Zmienność natury nie jest li tylko cechą kobiety. Tu między facetem a kobietą nie ma większych ‎różnic (odnośnie „zmienności”). Za to są różnice między osobnikami. Może być bardzo zmienny ‎facet (taki niezdecydowany) i może być baba super zdecydowana. Dziś „nie” zarówno u baby jak i ‎faceta, nie oznacza, że jutro nadal będzie „nie”. Tylko krowa nie zmienia poglądów w ‎zmieniających się warunkach (przepraszam krowę).‎

Żona Maćka może jutro zmienić zdanie, ale i Maciek może... jutro zmienić zdanie.
Oboje pod tym wzgledem mają takie same prawa. Prawo do zmiany zdania.
Trzymaj się ‎Maćku!

[bird70]

[Macius]

Znowu nie wytrzymałem wczoraj, wieczorem wygłosiłem tyradę, częściowo przy dziecku... nie potrafię się pogodzić z tym co ona robi, także z tym że ona godzi to z chodzeniem do kościoła i modlitwą... chociaż próbuję sobie powiedzieć, że to nie moja sprawa, że to między nią a Bogiem...

Chyba nie mam w sobie pokory, cierpliwości, zaufania - że to wszystko ma sens, że ja też muszę odżałować swoje występki, że Bóg tym pokieruje i że jeszcze może być dobrze.

Idę dzisiaj na rozmowę do 'mojego' zakonnika, wyspowiadam sie i poradzę trochę. Strasznie mi jest z tym wszystkim ciężko. Dalej nie potrafię zapanować nad swoja impulsywnością.

Znowu nie wytrzymałem wczoraj, wieczorem wygłosiłem tyradę, częściowo przy dziecku... nie potrafię się pogodzić z tym co ona robi, także z tym że ona godzi to z chodzeniem do kościoła i modlitwą... chociaż próbuję sobie powiedzieć, że to nie moja sprawa, że to między nią a Bogiem...

Chyba nie mam w sobie pokory, cierpliwości, zaufania - że to wszystko ma sens, że ja też muszę odżałować swoje występki, że Bóg tym pokieruje i że jeszcze może być dobrze.

Idę dzisiaj na rozmowę do 'mojego' zakonnika, wyspowiadam sie i poradzę trochę. Strasznie mi jest z tym wszystkim ciężko. Dalej nie potrafię zapanować nad swoja impulsywnością.

[nałóg]

Maciuś.... to chyba raczej Twoja kompulsja daje kopa Twojej impulsywności.
A jak z Twoim poczuciem włąsnej wartości??
A może to tylko albo aż pycha??

Maciuś.... to chyba raczej Twoja kompulsja daje kopa Twojej impulsywności.
A jak z Twoim poczuciem włąsnej wartości??
A może to tylko albo aż pycha??

[NORBERT]

[ak70]

Norbert... przywracasz mi wiarę w mężczyzn... naprawdę... wzruszyłam się, że ktoś myśli tak jak ja... i jeszcze na dodate jest odmiennej płci... naprawdę, jestem.. hmm.. zaszokowana? niedowierzająca? podbudowana?... chyba wszystkiego po trochu.
Twoje dzieci miały szczęście.

Norbert... przywracasz mi wiarę w mężczyzn... naprawdę... wzruszyłam się, że ktoś myśli tak jak ja... i jeszcze na dodate jest odmiennej płci... naprawdę, jestem.. hmm.. zaszokowana? niedowierzająca? podbudowana?... chyba wszystkiego po trochu.
Twoje dzieci miały szczęście.

[Irenka]

Norbert - mądre słowa.

Norbert - mądre słowa.

[Macius]

Cytat:

skoro chodzisz to mów tam wszystko dokładnie co cie napadło,dlaczego,wszystko-rozumiesz po to tam chodzisz...Macius nie możesz ..w sobie tego skrywac..to dla twojego..dobra i moze waszego dobra...Macius nic nie poradzisz,wywalaj to ale komu innemu...pisałem ci idz do Boga z problemami ale tak prawdziwie...wywal wszystko Bóg cie wysłucha

Chodzę na terapię, ale dopiero od 2-3 tygodni. Pewnie że będę o tym rozmawiał co się ze mną teraz dzieje, bez ukrywania czy koloryzowania. W końcu po to się zapisałem i czas i pieniądze na to poświęcam... czekam jeszcze na Belgijską, pewnie od stycznia zacznę tam chodzić.

Bogu tez 'wywalam' - ale nie zawsze to działa, nie pomaga, przynajmniej nie od razu jakoś... wczoraj miałem jakiegoś doła, z pracy uciekłem w ciągu dnia, modliłem się i płakałem... wieczorem miałem sport... niby wszystko dopilnowane a i tak mi puściło. Jest we mnie taka ogromna wściekłość, wziłąbym tą moją żonę i za drzwi wyrzucił najchętniej, niech sobie żyje po swojemu - a zaraz potem pewnie bym prosił o przebaczenie Nie potrafię gdzies w sobie dać jej prawa do decyzji o odejściu... o zabraniu mi synka... nie umiem chyba powierzyć tego Bogu, chciałbym sam naprawić - i wychodzi mi ... bokiem

Cytat:

skoro chodzisz to mów tam wszystko dokładnie co cie napadło,dlaczego,wszystko-rozumiesz po to tam chodzisz...Macius nie możesz ..w sobie tego skrywac..to dla twojego..dobra i moze waszego dobra...Macius nic nie poradzisz,wywalaj to ale komu innemu...pisałem ci idz do Boga z problemami ale tak prawdziwie...wywal wszystko Bóg cie wysłucha

Chodzę na terapię, ale dopiero od 2-3 tygodni. Pewnie że będę o tym rozmawiał co się ze mną teraz dzieje, bez ukrywania czy koloryzowania. W końcu po to się zapisałem i czas i pieniądze na to poświęcam... czekam jeszcze na Belgijską, pewnie od stycznia zacznę tam chodzić.

Bogu tez 'wywalam' - ale nie zawsze to działa, nie pomaga, przynajmniej nie od razu jakoś... wczoraj miałem jakiegoś doła, z pracy uciekłem w ciągu dnia, modliłem się i płakałem... wieczorem miałem sport... niby wszystko dopilnowane a i tak mi puściło. Jest we mnie taka ogromna wściekłość, wziłąbym tą moją żonę i za drzwi wyrzucił najchętniej, niech sobie żyje po swojemu - a zaraz potem pewnie bym prosił o przebaczenie Nie potrafię gdzies w sobie dać jej prawa do decyzji o odejściu... o zabraniu mi synka... nie umiem chyba powierzyć tego Bogu, chciałbym sam naprawić - i wychodzi mi ... bokiem

[NORBERT]

[Macius]

[NORBERT]

[bird70]

Cytat:

...moze to jedyna szansa..ochronic siebie i dzieci.....pomyśl...mocno pomyśl zanim zaczniesz dalej podejmowac działania...

Maciek, weź sobie do serca, co pisze ci Norbert, bo bardzo dobrze gada...
Teraz to działasz nie tylko na niekorzyść żony, dziecka, ale przede wszystkim przeciwko sobie...
Jak cię tak zbiera na awanturę, to zabieraj swoją złość i wybiegaj z domu... idź do lasu, krzycz, złorzecz, wywal to z siebie... i wróć spokojny, wtedy, kiedy będziesz potrafił spojrzeć na żonę i uśmiechnąć się do synka...
Życzę wytrwałości...

Cytat:

...moze to jedyna szansa..ochronic siebie i dzieci.....pomyśl...mocno pomyśl zanim zaczniesz dalej podejmowac działania...

Maciek, weź sobie do serca, co pisze ci Norbert, bo bardzo dobrze gada...
Teraz to działasz nie tylko na niekorzyść żony, dziecka, ale przede wszystkim przeciwko sobie...
Jak cię tak zbiera na awanturę, to zabieraj swoją złość i wybiegaj z domu... idź do lasu, krzycz, złorzecz, wywal to z siebie... i wróć spokojny, wtedy, kiedy będziesz potrafił spojrzeć na żonę i uśmiechnąć się do synka...
Życzę wytrwałości...

[Macius]

Zrobiłem dzisiaj takie ćwiczenie empatii - na kartce papieru opisałem historię naszego związku stawiając siebie w roli mojej żony. Wyszła mi rzecz dosyć straszna - za nic bym do takiego związku nie wrócił. A to co wydawało mi się że robię teraz dobrego - kwiaty, prezenty, pieniądze, moja terapia - to rzeczy bez większego znaczenia... chociaż będę robi ł je dalej, póki mogę. To że będę spokojny i bezpieczny (jeśli w końcu będę) - czyli coś co uważałem za główny cel na najbliższy czas - to po prostu o wiele za mało, i za późno. Wyszło że ja to dla niej cierpienie, niepewność, ból. Dotarło, że w niej już się coś załamało jakieś 1,5 roku temu - tylko ja tego nie widziałem, nie umiałem dostrzec wtedy.

Mam niezły materiał do przetrawienia... i daję sobie tak ze 20% szans że się uda. A i te 20% łatwe nie będzie; dzisiaj mnie zatkało kiedy okazało się że żona wyniosła z domu większość swojej biżuterii - bo się bała że jej zabiorę! Już miałem ryknąć, ale poczułem i powiedziałem po prostu że jest to przykre dla mnie i jestem tym zdumiony, chociaż ją rozumiem, bo były różne groźby kiedyś z mojej strony.

Liczę jeszcze na to, że ona nasze sprawy widzi jednak trochę inaczej, że może też przez dziecko do niej dotrę. A pozostałe 80% muszę wymodlić, wybłagać u Pana Boga. Będę - jak to ujął X. Pawlukiewicz - wyważać drzwi do nieba... wytrwałością, cierpliwością, pokorą.

Dzisiaj ściągnąłem z netu trochę pieśni religijnych - włączam je do swojej modlitwy... 'Matko która nas znasz' - to jak piękna, śpiewana litania! tylko na razie płaczę jak tego słucham... Albo "Magnificat' - cudowna pieśń!
A mojemu dziecku najbardziej spodobało sie coś zgoła innego:
Gdy wszyscy Święci idą do nieba
Gdy Święty Piotr na saksofonie gra
Małe aniołki pukają w stołki
A Magdalena tańczy cza cza cza

Zrobiłem dzisiaj takie ćwiczenie empatii - na kartce papieru opisałem historię naszego związku stawiając siebie w roli mojej żony. Wyszła mi rzecz dosyć straszna - za nic bym do takiego związku nie wrócił. A to co wydawało mi się że robię teraz dobrego - kwiaty, prezenty, pieniądze, moja terapia - to rzeczy bez większego znaczenia... chociaż będę robi ł je dalej, póki mogę. To że będę spokojny i bezpieczny (jeśli w końcu będę) - czyli coś co uważałem za główny cel na najbliższy czas - to po prostu o wiele za mało, i za późno. Wyszło że ja to dla niej cierpienie, niepewność, ból. Dotarło, że w niej już się coś załamało jakieś 1,5 roku temu - tylko ja tego nie widziałem, nie umiałem dostrzec wtedy.

Mam niezły materiał do przetrawienia... i daję sobie tak ze 20% szans że się uda. A i te 20% łatwe nie będzie; dzisiaj mnie zatkało kiedy okazało się że żona wyniosła z domu większość swojej biżuterii - bo się bała że jej zabiorę! Już miałem ryknąć, ale poczułem i powiedziałem po prostu że jest to przykre dla mnie i jestem tym zdumiony, chociaż ją rozumiem, bo były różne groźby kiedyś z mojej strony.

Liczę jeszcze na to, że ona nasze sprawy widzi jednak trochę inaczej, że może też przez dziecko do niej dotrę. A pozostałe 80% muszę wymodlić, wybłagać u Pana Boga. Będę - jak to ujął X. Pawlukiewicz - wyważać drzwi do nieba... wytrwałością, cierpliwością, pokorą.

Dzisiaj ściągnąłem z netu trochę pieśni religijnych - włączam je do swojej modlitwy... 'Matko która nas znasz' - to jak piękna, śpiewana litania! tylko na razie płaczę jak tego słucham... Albo "Magnificat' - cudowna pieśń!
A mojemu dziecku najbardziej spodobało sie coś zgoła innego:
Gdy wszyscy Święci idą do nieba
Gdy Święty Piotr na saksofonie gra
Małe aniołki pukają w stołki
A Magdalena tańczy cza cza cza

[Ericc]

Macius myślisz ze kwiaty i prezenty w tym wlasnie momencie to dobra metoda?
Ja szczerze mowiac watpie czy takie cos zadziala ...

Macius myślisz ze kwiaty i prezenty w tym wlasnie momencie to dobra metoda?
Ja szczerze mowiac watpie czy takie cos zadziala ...

[NORBERT]