[elzd1]

Chmurko. Wiem jak jest Ci ciężko. Przytulam mocno.

Chmurko. Wiem jak jest Ci ciężko. Przytulam mocno.

[Chmurka]

Co zrobić, aby to tak nie bolało? Taka pustka, samotność. Cała moja rodzina mieszka w innym mieście, przyjaciółka również. W tym mieście mam tylko znajomych, niektórych dobrych, ale oni mają swoje życie, uważają zresztą, że takie rzeczy się zdarzają i trzeba je po prostu przeżyć.
Tak bardzo tęsknię za moim mężem...Tak trudno być samej w mieszkaniu, gdzie on zawsze był ze mną. Tak trudno nie rozmawiać z nim.Na nic nie mam ochoty. Co mogę zrobić, aby było lżej?

Co zrobić, aby to tak nie bolało? Taka pustka, samotność. Cała moja rodzina mieszka w innym mieście, przyjaciółka również. W tym mieście mam tylko znajomych, niektórych dobrych, ale oni mają swoje życie, uważają zresztą, że takie rzeczy się zdarzają i trzeba je po prostu przeżyć.
Tak bardzo tęsknię za moim mężem...Tak trudno być samej w mieszkaniu, gdzie on zawsze był ze mną. Tak trudno nie rozmawiać z nim.Na nic nie mam ochoty. Co mogę zrobić, aby było lżej?

[_zosia_]

[Chmurka]

[gandalf]

Chmurko jasne że to byłoby się poddanie. Ja jak się dowiedziałam że mój był nad morzem z nią to dostałam białej gorączki, nie dlatego że z nią tylko że na dziecko już nie miał. W tedy się poddałam powiedziałam dość nawet nie będę sie modlić o uzdrowienie małżeństwa skoro nic to nie działa.Ale rano już powiedziałam nie poddam się będę walczyć bo wiem że Pan mnie nie zostawi z tym wszystkim i nadal się modlę jest lżej jak se z nim pogadam. I przecież nie patrzyłby tak na mnie przecież jakbym mu była tak do końca obojętna. Wierze że będzie wszystko ok kiedyś a wiara czyni cuda

Chmurko jasne że to byłoby się poddanie. Ja jak się dowiedziałam że mój był nad morzem z nią to dostałam białej gorączki, nie dlatego że z nią tylko że na dziecko już nie miał. W tedy się poddałam powiedziałam dość nawet nie będę sie modlić o uzdrowienie małżeństwa skoro nic to nie działa.Ale rano już powiedziałam nie poddam się będę walczyć bo wiem że Pan mnie nie zostawi z tym wszystkim i nadal się modlę jest lżej jak se z nim pogadam. I przecież nie patrzyłby tak na mnie przecież jakbym mu była tak do końca obojętna. Wierze że będzie wszystko ok kiedyś a wiara czyni cuda

[agnicha]

[supeł]

Droga Cmurko. Nie mogę powiedzieć, że Cię rozumiem, bo jestem w trochę innej sytuacji. Mój mąż nie chce wyprowadzić się z domu mimo, że juz prawie oficjalnie spotyka się z inną kobietą ( rzekomo z miłości do naszych dzieci ). Myślę, że jego wyprowadzka wiele zminiłaby w moim życiu. Pozwoliłaby się zdystansować, a jemu dałaby okazję zasmakowania "wolności" i "lepszego" życia. Jak uczy nas doświadczenie w wielu sytuacjach wyprowadzka powoduje, iż to "inne " życie wcale nie jest szczęśliwsze. Może i w przypadku Twojego męża tak to zadziała. Życzę Ci tego z całego serca. Tymczasem zadbaj o siebie. Jeśli potrzebujesz teraz kontaktu z kimś bliskim, a nie ma go niedaleko, to spróbuj wziąć parę dni urlopu i jedź się zwyczajnie wygadać to bardzo pomaga.
Serdeczności.

Droga Cmurko. Nie mogę powiedzieć, że Cię rozumiem, bo jestem w trochę innej sytuacji. Mój mąż nie chce wyprowadzić się z domu mimo, że juz prawie oficjalnie spotyka się z inną kobietą ( rzekomo z miłości do naszych dzieci ). Myślę, że jego wyprowadzka wiele zminiłaby w moim życiu. Pozwoliłaby się zdystansować, a jemu dałaby okazję zasmakowania "wolności" i "lepszego" życia. Jak uczy nas doświadczenie w wielu sytuacjach wyprowadzka powoduje, iż to "inne " życie wcale nie jest szczęśliwsze. Może i w przypadku Twojego męża tak to zadziała. Życzę Ci tego z całego serca. Tymczasem zadbaj o siebie. Jeśli potrzebujesz teraz kontaktu z kimś bliskim, a nie ma go niedaleko, to spróbuj wziąć parę dni urlopu i jedź się zwyczajnie wygadać to bardzo pomaga.
Serdeczności.

[_zosia_]

[quote="Chmurka"]
A dla mnie byłoby to poddaniem się, brakiem wiary w nasze małżeństwo, brakiem wiary w możliwość zadziałania Boga. Dziś jestem sama, zaczynam budować swoje życie sama. Ale wierzę i będę wierzyć, że będzie dobrze między mną a mężem. Zamierzam nadal pracować nad sobą, zamierzam modlić się nadal o uzdrowienie naszego małżeństwa, zamierzam czekać i w tym czasie również żyć.
quote]

Dla mnie to nie jest poddanie się, ale to odwaga, aby spojrzeć realnie na rzeczywistość i przyjąć ją - taką jaką jest, bez upiększeń i iluzji.
Umiejętnośc przyjęcia rzeczywistości bez karmienia się iluzjami jest wlaśnie działaniem Boga.

_zosia_

[quote="Chmurka"]
A dla mnie byłoby to poddaniem się, brakiem wiary w nasze małżeństwo, brakiem wiary w możliwość zadziałania Boga. Dziś jestem sama, zaczynam budować swoje życie sama. Ale wierzę i będę wierzyć, że będzie dobrze między mną a mężem. Zamierzam nadal pracować nad sobą, zamierzam modlić się nadal o uzdrowienie naszego małżeństwa, zamierzam czekać i w tym czasie również żyć.
quote]

Dla mnie to nie jest poddanie się, ale to odwaga, aby spojrzeć realnie na rzeczywistość i przyjąć ją - taką jaką jest, bez upiększeń i iluzji.
Umiejętnośc przyjęcia rzeczywistości bez karmienia się iluzjami jest wlaśnie działaniem Boga.

_zosia_

[wito]

dopóki nie pogodzimy się ze stratą - będziemy gnuśnymi woskowymi figurami.
dopóki nie spojrzymy realnie na możliwości naprawy naszego sakramentalnego małżeństwa - będziemy dreptać w miejscu i wołać "niech by pił niech by bił - byle był".
Owszem zgadzam się, że musimy mieć pewność, że zrobiliśmy wiele, nawet wszystko, by uratować nasz sakramentalny związek. Ale nie powinniśmy trwać w czymś co tylko nas niszczy.
Najpierw nasz małżonek z piedestału nas krzywdził gdy był z nami. A teraz kiedy poszedł był sobie precz, nie rokuje nadziei na powrót tworzymy sobie nierealny świat, w którym gdzieś tam po bliżej nieokreślonym czasie nasz krzywdziciel, skruszony wraca do nas i żyjemy piękni i szczęśliwi.
I tak stajemy się powoli automatami - Rano - modlitwa za zdradzacza, śniadanie, praca, obiad, wyczowanie dzieci, samotne popołudnie wypełnione wytrwałym czekaniem aż książę z bajki powróci, kolacja, modlitwa za zdradzacza, samotne małżeńskie łóżko...
A gdzie jesteśmy w tym wszystkim jesteśmy my??? jaka nasza rola??? czy to Bóg zamknął nas w tej klatce??? czy może my sami??? Kiedy wreszcie zrobimy coś dla Chmurki, Agnichy, Supełka?

dopóki nie pogodzimy się ze stratą - będziemy gnuśnymi woskowymi figurami.
dopóki nie spojrzymy realnie na możliwości naprawy naszego sakramentalnego małżeństwa - będziemy dreptać w miejscu i wołać "niech by pił niech by bił - byle był".
Owszem zgadzam się, że musimy mieć pewność, że zrobiliśmy wiele, nawet wszystko, by uratować nasz sakramentalny związek. Ale nie powinniśmy trwać w czymś co tylko nas niszczy.
Najpierw nasz małżonek z piedestału nas krzywdził gdy był z nami. A teraz kiedy poszedł był sobie precz, nie rokuje nadziei na powrót tworzymy sobie nierealny świat, w którym gdzieś tam po bliżej nieokreślonym czasie nasz krzywdziciel, skruszony wraca do nas i żyjemy piękni i szczęśliwi.
I tak stajemy się powoli automatami - Rano - modlitwa za zdradzacza, śniadanie, praca, obiad, wyczowanie dzieci, samotne popołudnie wypełnione wytrwałym czekaniem aż książę z bajki powróci, kolacja, modlitwa za zdradzacza, samotne małżeńskie łóżko...
A gdzie jesteśmy w tym wszystkim jesteśmy my??? jaka nasza rola??? czy to Bóg zamknął nas w tej klatce??? czy może my sami??? Kiedy wreszcie zrobimy coś dla Chmurki, Agnichy, Supełka?

[Andrzej]

[wito]

[elzd1]

[Reniuszek]

[Mirela]

Cytat:

Andrzej napisał/a: Nigdy nie jest na za późno, aby ratować małżeństwo, ale zawsze jest za wcześnie, aby się poddawać… Ze nigdy nie jest za pozno - zgadzam sie, pod warunkiem , ze chca tego OBIE strony w/w malżenstwa..

Tak się składa ,że przysięga małżeńska obowiązuje pomimo gdy jedna strona nie dotrzymuje obietnicy. Wszelkie działania przeciw tej przysiędze są uderzeniem w JEDNOSC , MIłOSC BOżą.

Cytat:

Pytanie rodzi sie dla mnie teraz takie: Jak rozpoznac czy nie jest za wczesnie aby sie poddac? I kiedy mozna i trzeba sie poddac, w moim odczuciu najlepszej woli Boga dla mnie? Bo tak rozumiem poddanie sie jako bardzo ludzkie powiedzenie: nie dam rady dluzej sama obmyslac rozwiazan, sama ciagnac tego malzenskiego wozka, prosze Ciebie Boze o pomoc...o konkretne swiatlo w tej sprawie....

Jak najbardziej Reniuszku jest to krok na otwartosc Bożą, pogodzenie się ze swoją niemocą i uznanie swojej bezsilnosci.

Cytat:

Wola Boga w zjednoczeniu z moim pragnieniem odkrycia drogi wyjscia, jak sie domyslam, wcale nie musi oznaczac, ze mam trwac w zwiazku ktorego praktycznie na razie nie ma... ale ze mam rozeznac jak dalej zyc, prawda?

Związek małżeński nie oznacza jedynie więźi fizycznej, ale oznacza również więź duchową, która wynika również z przysięgi małżeńskiej. Bo i na ten moment Przymierze pozwala Ci wypełniac ślubowanie. A praktycznie dalej trwa... . Bóg dalej w nim jest...jest wierny zaproszeniu jakie otrzymał od Was.

Cytat:

Z calym szacunkiem dla "niegasnacej nadziei" ale nie na konkret w postaci ratowania malżenstwa (na sile) ale NADZIEI NA NAJLEPSZE BOZE ROZWIAZANIE DLA MNIE. Podstawa to otwartosc na rozwiazania zupelnie inne niz te, ktor sie nam wydaja jako najlepsze dla nas, dla naszego malzenstwa. Bog sam wie co jest dla nas najlepsze i choć czesto tak trudno mi sie z tym pogodzic, wierze ze to jest Prawda. Placzę z bolu, tęsknie i ... wierze ze jest to Prawda, patrze co mi zycie przynosi, buntuje sie, upadam i ...wierze, ze jest to ta sama Prawda.

Takie przypomnienie: "Spe salvi" :Pisze „Możemy starać się ograniczyć cierpienie, walczyć z nim, ale nie możemy go wyeliminować. Właśnie tam, gdzie ludzie, usiłując uniknąć wszelkiego cierpienia, starają się uchylić od wszystkiego, co może powodować ból, tam, gdzie chcą zaoszczędzić sobie wysiłku i bólu związanego z prawdą, miłością, dobrem, staczają się w życie puste, w którym być może już prawie nie ma bólu, ale coraz bardziej dominuje mroczne poczucie braku sensu i zagubienia. Nie unikanie cierpienia ani ucieczka od bólu uzdrawia człowieka, ale zdolność jego akceptacji, dojrzewania w nim, prowadzi do odnajdywania sensu przez zjednoczenie z Chrystusem, który cierpiał z nieskończoną miłością,” „Cierpieć z innymi, dla innych; cierpieć z powodu pragnienia prawdy i sprawiedliwości; cierpieć z powodu stawania się osobą, która naprawdę kocha – oto elementy fundamentalne człowieczeństwa, których porzucenie zniszczyłoby samego człowieka”, Podkreśla również czym jest nadzieja „Teraz jednak pojawia się pytanie: na czym polega owa nadzieja, która – jako nadzieja – jest «zbawieniem»? Istotę odpowiedzi zawiera wspomniany przed chwilą fragment Listu do Efezjan: zanim Efezjanie spotkali Chrystusa, nie mieli nadziei, ponieważ nie mieli «Boga na tym świecie». Poznać Boga – prawdziwego Boga – oznacza otrzymać nadzieję”.

Przyjąc życie takim jakim ono jest, to wielka siła , która otrzymujemy od Boga jako łaskę.
Poddajemy się w znaczeniu: nie chcę Boże sama nic robic, bo wiem ,że Ty jesteś źródłem MIłosci i Mądrosci , która mnie poprowadzi, ja zaś nie zrobie nic przeciw PRAWDZIE jaka Ty jesteś bez posługiwania się moich wyobrażeń o Tobie o przyszłosci o tym co słuszne i najlepsze dla mnie.

Cytat:

Bo jak rozumiem, ze sytuacja swoistego "poddania sie" istnieje i pozostaje tylko kwestia tego jak dostrzec i rozpoznać TEN CZAS Pozostaje w oczekiwaniu na rozpoznanie tego czasu.. A co wy o tym sadzicie? moze macie jakies sprawdzone metody na rozpoznanie czasu poddania sie?

Jak wyżej ;)
Pozdrawiam serdecznie:)
Przepraszam ...zamiast cytuj ...zrobiłam edytuj...w związku z tym masz info ,ze został zmieniony Twój post , w rzeczywistości nie został...Przepraszam

Cytat:

Andrzej napisał/a: Nigdy nie jest na za późno, aby ratować małżeństwo, ale zawsze jest za wcześnie, aby się poddawać… Ze nigdy nie jest za pozno - zgadzam sie, pod warunkiem , ze chca tego OBIE strony w/w malżenstwa..

Tak się składa ,że przysięga małżeńska obowiązuje pomimo gdy jedna strona nie dotrzymuje obietnicy. Wszelkie działania przeciw tej przysiędze są uderzeniem w JEDNOSC , MIłOSC BOżą.

Cytat:

Pytanie rodzi sie dla mnie teraz takie: Jak rozpoznac czy nie jest za wczesnie aby sie poddac? I kiedy mozna i trzeba sie poddac, w moim odczuciu najlepszej woli Boga dla mnie? Bo tak rozumiem poddanie sie jako bardzo ludzkie powiedzenie: nie dam rady dluzej sama obmyslac rozwiazan, sama ciagnac tego malzenskiego wozka, prosze Ciebie Boze o pomoc...o konkretne swiatlo w tej sprawie....

Jak najbardziej Reniuszku jest to krok na otwartosc Bożą, pogodzenie się ze swoją niemocą i uznanie swojej bezsilnosci.

Cytat:

Wola Boga w zjednoczeniu z moim pragnieniem odkrycia drogi wyjscia, jak sie domyslam, wcale nie musi oznaczac, ze mam trwac w zwiazku ktorego praktycznie na razie nie ma... ale ze mam rozeznac jak dalej zyc, prawda?

Związek małżeński nie oznacza jedynie więźi fizycznej, ale oznacza również więź duchową, która wynika również z przysięgi małżeńskiej. Bo i na ten moment Przymierze pozwala Ci wypełniac ślubowanie. A praktycznie dalej trwa... . Bóg dalej w nim jest...jest wierny zaproszeniu jakie otrzymał od Was.

Cytat:

Z calym szacunkiem dla "niegasnacej nadziei" ale nie na konkret w postaci ratowania malżenstwa (na sile) ale NADZIEI NA NAJLEPSZE BOZE ROZWIAZANIE DLA MNIE. Podstawa to otwartosc na rozwiazania zupelnie inne niz te, ktor sie nam wydaja jako najlepsze dla nas, dla naszego malzenstwa. Bog sam wie co jest dla nas najlepsze i choć czesto tak trudno mi sie z tym pogodzic, wierze ze to jest Prawda. Placzę z bolu, tęsknie i ... wierze ze jest to Prawda, patrze co mi zycie przynosi, buntuje sie, upadam i ...wierze, ze jest to ta sama Prawda.

Takie przypomnienie: "Spe salvi" :Pisze „Możemy starać się ograniczyć cierpienie, walczyć z nim, ale nie możemy go wyeliminować. Właśnie tam, gdzie ludzie, usiłując uniknąć wszelkiego cierpienia, starają się uchylić od wszystkiego, co może powodować ból, tam, gdzie chcą zaoszczędzić sobie wysiłku i bólu związanego z prawdą, miłością, dobrem, staczają się w życie puste, w którym być może już prawie nie ma bólu, ale coraz bardziej dominuje mroczne poczucie braku sensu i zagubienia. Nie unikanie cierpienia ani ucieczka od bólu uzdrawia człowieka, ale zdolność jego akceptacji, dojrzewania w nim, prowadzi do odnajdywania sensu przez zjednoczenie z Chrystusem, który cierpiał z nieskończoną miłością,” „Cierpieć z innymi, dla innych; cierpieć z powodu pragnienia prawdy i sprawiedliwości; cierpieć z powodu stawania się osobą, która naprawdę kocha – oto elementy fundamentalne człowieczeństwa, których porzucenie zniszczyłoby samego człowieka”, Podkreśla również czym jest nadzieja „Teraz jednak pojawia się pytanie: na czym polega owa nadzieja, która – jako nadzieja – jest «zbawieniem»? Istotę odpowiedzi zawiera wspomniany przed chwilą fragment Listu do Efezjan: zanim Efezjanie spotkali Chrystusa, nie mieli nadziei, ponieważ nie mieli «Boga na tym świecie». Poznać Boga – prawdziwego Boga – oznacza otrzymać nadzieję”.

Przyjąc życie takim jakim ono jest, to wielka siła , która otrzymujemy od Boga jako łaskę.
Poddajemy się w znaczeniu: nie chcę Boże sama nic robic, bo wiem ,że Ty jesteś źródłem MIłosci i Mądrosci , która mnie poprowadzi, ja zaś nie zrobie nic przeciw PRAWDZIE jaka Ty jesteś bez posługiwania się moich wyobrażeń o Tobie o przyszłosci o tym co słuszne i najlepsze dla mnie.

Cytat:

Bo jak rozumiem, ze sytuacja swoistego "poddania sie" istnieje i pozostaje tylko kwestia tego jak dostrzec i rozpoznać TEN CZAS Pozostaje w oczekiwaniu na rozpoznanie tego czasu.. A co wy o tym sadzicie? moze macie jakies sprawdzone metody na rozpoznanie czasu poddania sie?

Jak wyżej ;)
Pozdrawiam serdecznie:)
Przepraszam ...zamiast cytuj ...zrobiłam edytuj...w związku z tym masz info ,ze został zmieniony Twój post , w rzeczywistości nie został...Przepraszam

[wito]