[miriam]

XXX niedziela zwykła
Rocznica poświęcenia kościoła

Pierwsze czytanie
Iz 56, 1.6-7

Dom mój będzie nazwany domem modlitwy

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Tak mówi Pan:

«Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić.

Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami, wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją Świętą Górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów».

Drugie czytanie
1 Kor 3, 9b-11.16-17

Jesteście świątynią Bożą

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.
Bracia:

Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.

Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka razem z nimi.

Ewangelia
J 10,22-30

† Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Uroczystość poświęcenia świątyni w Jerozolimie .
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie.
Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie».
Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich.
I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Rozważania modlitewne

1. Paweł mówi o nas, że jesteśmy Bożą budowlą. To znaczy, że Bóg nas buduje, powoli i cierpliwie przemienia nas w człowieka pełnego, świętego, bożego. On, Paweł, położył tylko fundament, ktoś inny zaś wznosi resztę budynku. Ale nie może być innego fundamentu niż Jezus Chrystus.
Paweł odnosi się więc do ewangelizacji, do głoszenia Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jest to absolutny początek życia z Bogiem. Bóg więc dokonuje w nas to dzieło - On sprawia, że wzrastamy w naszej wierze, że pogłębiamy relację z Nim. Wszystko to opiera się na Chrystusie - bo na Jego wzór jesteśmy budowani.

Pomyśl chwilę o swoim życiu i Twoim wzroście. Może popatrz na jakiś fragment Twojego życia i spróbuj zobaczyć ten wzrost. uciesz się nim. Kiedy widzisz stagnację - poproś Pana by nie przestawał Cię "budować" oraz by dał Ci siły do współpracy z Nim. Bo bez Ciebie, bez Twojego zaangażowania, podejmowania decyzji, nawrócenia - nic się nie wydarzy.

2. Jesteśmy budowani jako świątynia Boga i miejsce zamieszkiwania Ducha Świętego. To naprawdę zobowiązuje - nie budujemy byle czego. Ale to oznacza, że Ty sam nie jesteś byle kim. Jesteś tym, w którym mieszka Bóg, On Cię stworzył do miłości i pragnie zamieszkać w Twoim sercu, pragnie ogarnąć całe Twoje życie i uczyć Cię kochać. Jesteś godny tego, by zamieszkał w Tobie Bóg. Pomyśl o tym chwilę, uświadom to sobie.
Paweł pisze mocne słowa - kto zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Jak wielu ludzi niszczy świątynię Boga, tzn. człowieka. Bo każdy człowiek jest świątynią Boga, miejscem, gdzie nasz Ojciec może spotykać się z każdym z nas.

Niszczyć świątynię Boga można na wiele sposobów - można ją niszczyć w innych, ale również w sobie samym. Grzechy przeciwko sobie i przeciwko bliźnim - to miejsca gdzie się niszczy mieszkanie Boga w nas. Kiedy nie kochamy innych i siebie samych, kiedy nie przebaczamy, nie akceptujemy siebie, swojego życia i życia innych - to w jakiś sposób niszczymy świątynię Boga.
Popatrz na swoje życie i na te miejsca, kiedy zamiast budować - niszczysz. Poproś Pana, by mimo wszystko nie przestawał Cię budować, nie przestawał wznosić tego miejsca spotkania z Tobą - w Tobie samym.
o. Grzegorz Ginter SJ

Źródło:
http://www.e-dr.jezuici.pl/
http://www.jozefkalisz.na...l=Liturgia&id=1

XXX niedziela zwykła
Rocznica poświęcenia kościoła

Pierwsze czytanie
Iz 56, 1.6-7

Dom mój będzie nazwany domem modlitwy

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Tak mówi Pan:

«Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić.

Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i ażeby miłować imię Pana i zostać Jego sługami, wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją Świętą Górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów».

Drugie czytanie
1 Kor 3, 9b-11.16-17

Jesteście świątynią Bożą

Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.
Bracia:

Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament, ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus. Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.

Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka razem z nimi.

Ewangelia
J 10,22-30

† Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Uroczystość poświęcenia świątyni w Jerozolimie .
Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie.
Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie».
Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich.
I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Rozważania modlitewne

1. Paweł mówi o nas, że jesteśmy Bożą budowlą. To znaczy, że Bóg nas buduje, powoli i cierpliwie przemienia nas w człowieka pełnego, świętego, bożego. On, Paweł, położył tylko fundament, ktoś inny zaś wznosi resztę budynku. Ale nie może być innego fundamentu niż Jezus Chrystus.
Paweł odnosi się więc do ewangelizacji, do głoszenia Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jest to absolutny początek życia z Bogiem. Bóg więc dokonuje w nas to dzieło - On sprawia, że wzrastamy w naszej wierze, że pogłębiamy relację z Nim. Wszystko to opiera się na Chrystusie - bo na Jego wzór jesteśmy budowani.

Pomyśl chwilę o swoim życiu i Twoim wzroście. Może popatrz na jakiś fragment Twojego życia i spróbuj zobaczyć ten wzrost. uciesz się nim. Kiedy widzisz stagnację - poproś Pana by nie przestawał Cię "budować" oraz by dał Ci siły do współpracy z Nim. Bo bez Ciebie, bez Twojego zaangażowania, podejmowania decyzji, nawrócenia - nic się nie wydarzy.

2. Jesteśmy budowani jako świątynia Boga i miejsce zamieszkiwania Ducha Świętego. To naprawdę zobowiązuje - nie budujemy byle czego. Ale to oznacza, że Ty sam nie jesteś byle kim. Jesteś tym, w którym mieszka Bóg, On Cię stworzył do miłości i pragnie zamieszkać w Twoim sercu, pragnie ogarnąć całe Twoje życie i uczyć Cię kochać. Jesteś godny tego, by zamieszkał w Tobie Bóg. Pomyśl o tym chwilę, uświadom to sobie.
Paweł pisze mocne słowa - kto zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Jak wielu ludzi niszczy świątynię Boga, tzn. człowieka. Bo każdy człowiek jest świątynią Boga, miejscem, gdzie nasz Ojciec może spotykać się z każdym z nas.

Niszczyć świątynię Boga można na wiele sposobów - można ją niszczyć w innych, ale również w sobie samym. Grzechy przeciwko sobie i przeciwko bliźnim - to miejsca gdzie się niszczy mieszkanie Boga w nas. Kiedy nie kochamy innych i siebie samych, kiedy nie przebaczamy, nie akceptujemy siebie, swojego życia i życia innych - to w jakiś sposób niszczymy świątynię Boga.
Popatrz na swoje życie i na te miejsca, kiedy zamiast budować - niszczysz. Poproś Pana, by mimo wszystko nie przestawał Cię budować, nie przestawał wznosić tego miejsca spotkania z Tobą - w Tobie samym.
o. Grzegorz Ginter SJ

Źródło:
http://www.e-dr.jezuici.pl/
http://www.jozefkalisz.na...l=Liturgia&id=1