Anonymous - 2008-02-18, 23:33 Temat postu: Chwila poezji DZIWNI LETNICY Już tamci się rozjechali, a czemu oni zostali i tak się ciągle trzymają za ręce? Jeszcze oboje tacy młodzi, ale ona smutna i on smutny chodzi, jakby tu mieli nie wrócić więcej. Ona, już sobie ust nie maluje, on pisze listy i płacze; wieczorem snują się koło domu, gryzą ich jakieś rozpacze. A przyjechali tacy szczęśliwi, on rano łowił ryby,ona czytała i nagle jakby ktoś im życie pokrzywił, w sercach siejąc trwogę i hałas. Teraz wzdłuż ścian pełnych miniatur błądzą, obcy całemu światu- o, czemu nie wracają, gdy im urlop minął! On czasem przed nią klęknie na kolanach, jakby chciał powiedzieć: "Przebacz mi, kochana". ale milczy i łzy mu płyną. Powiedziała wczoraj ciotka, ta wysoka, że się pewnie przestali kochać.......................................... spójrzcie! schodzą ku jezioru z pochyłości. Jeśli diabeł im to zrobił na złość, Ty im Boże, serca znowu zazłość, bo jakże dzisiaj żyć bez miłości! /Gałczyński Konstanty Ildefons Tak dokładnie wyglądał nasz ostatni wspólny urlop. Tylko zamiast listów były sms-y , do tamtej. On już wiedział co zrobi. A ja się dziwiłam, dlaczego smutek i łzy. [ Dodano: 19-02-2008, 17:32 ] "Bawitko" Wagą zabraną Temidzie Bawimy się w sprawiedliwość. Na jednej szali zło kładziemy Na drugiej dobro i miłość. Wszyscy się cieszą z równowagi, Gardła zdzierają na wiwatach. Wszyscy się cieszą z równowagi, Wskazówkę puszczamy po latach. Oj nieładnie, człowieku nieładnie, Oj nieładnie, człowieku brzydko. Ty się całe życie tylko bawisz i bawisz Czasem sobie zmieniasz bawitko. Księgami bawimy się w mądrość Zabawa to dla wytrwałych. Z ksiąg budujemy domy, mosty, A przecież księgi to karty. Raz huczą, brawa raz działa Znów się gubimy w erratach. Na ile to mądre, na ile słuszne, Ktoś nas osądzi po latach. Oj nieładnie... Jest jeszcze jedna zabawa Też popularna choć nie nowa. Do niej potrzebnych jest dwoje ludzi I słowa, słowa, słowa. Słowami bawimy się w miłość Słowa składamy w kwiatach. Potem przyprószą je liście jesieni Odgrzebywane po latach. Oj nieładnie... " Andrzej Poniedzielski "Bawitko" |
