[wabona]

Wojtek, tak czytam i czytam Twoje wypowiedzi, porównuję Twoją sytuację z moją. I zastanawiam się, jak długo jeszcze będziemy tak mieć nadzieję, jak długo będziemy tak walczyć? Do końca życia?
Nie wiem, jak Ty, ale ja czasami mam już po prostu dosyć tego wszystkiego. Rodzi się myśl, żeby się poddać, ale zaraz pojawia się zastanowienie - poddać się i co?
Więc trwam - ale jak długo jeszcze? Wyznaczyłam tak sobie termin - do końca roku, ale nawet nie wiem, co oznacza ten termin - czy potem zapomnę o mężu? Pogubiłam się w tym wszystkim.
Nie lubię niejasnych sytuacji - a taka jest moja i Twoja chyba też. Tylko że ja wiem, że on ma kochankę, u Ciebie jest jeszcze nadzieja...

Wojtek, tak czytam i czytam Twoje wypowiedzi, porównuję Twoją sytuację z moją. I zastanawiam się, jak długo jeszcze będziemy tak mieć nadzieję, jak długo będziemy tak walczyć? Do końca życia?
Nie wiem, jak Ty, ale ja czasami mam już po prostu dosyć tego wszystkiego. Rodzi się myśl, żeby się poddać, ale zaraz pojawia się zastanowienie - poddać się i co?
Więc trwam - ale jak długo jeszcze? Wyznaczyłam tak sobie termin - do końca roku, ale nawet nie wiem, co oznacza ten termin - czy potem zapomnę o mężu? Pogubiłam się w tym wszystkim.
Nie lubię niejasnych sytuacji - a taka jest moja i Twoja chyba też. Tylko że ja wiem, że on ma kochankę, u Ciebie jest jeszcze nadzieja...

[zuza]

Wanboma,
A co rozumiesz pod określeniem - poddać się?
Czy przypadkiem nie zrezygnować z czekania na męża i zacząć żyć " swobodniej" ?
Przestać zwracać na niego uwagę?
A to to akurat normalne odczucie- moim zdaniem nie masz powodu do zmartwienia.
Bo życie pędzi do przodu- musimy nadążać.


ps uprzedzam czatujących na niejasne wypowiedzi- rozwodom nadal mówię nie.

Wanboma,
A co rozumiesz pod określeniem - poddać się?
Czy przypadkiem nie zrezygnować z czekania na męża i zacząć żyć " swobodniej" ?
Przestać zwracać na niego uwagę?
A to to akurat normalne odczucie- moim zdaniem nie masz powodu do zmartwienia.
Bo życie pędzi do przodu- musimy nadążać.


ps uprzedzam czatujących na niejasne wypowiedzi- rozwodom nadal mówię nie.

[wabona]

Zuza, nie wiem, co to znaczy "poddać się" - jeszcze muszę się nad tym zastanowić. Może właśnie chodzi o to, że przestanę już na niego czekać, że będę dążyć do uregulowań prawnych - nie chodzi mi o rozwód, ale głównie o alimenty.
Wczoraj wieczorem, niestety, byłam zmuszona wysłać do niego sms-a z informacją, że nie mam od niego pieniędzy na dziecko. Teściowa powiedziała, że on już nie będzie płacił, ale ja uważam, że to nie jest w porządku. Denerwuje mnie to, że muszę żebrać o te pieniądze, ale boję się jawnie wyrazić swoją opinię - właśnie temu, żeby go nie zdenerwować, właśnie dlatego, że mam nadzieję. Kiedy poddam się, nie będę tolerować takiego jego zachowania - bo nie będzie mi już zależało na jego powrocie.
To oczywiście teoria, plany - jaka będzie rzeczywistość - sama nie wiem.

Zuza, nie wiem, co to znaczy "poddać się" - jeszcze muszę się nad tym zastanowić. Może właśnie chodzi o to, że przestanę już na niego czekać, że będę dążyć do uregulowań prawnych - nie chodzi mi o rozwód, ale głównie o alimenty.
Wczoraj wieczorem, niestety, byłam zmuszona wysłać do niego sms-a z informacją, że nie mam od niego pieniędzy na dziecko. Teściowa powiedziała, że on już nie będzie płacił, ale ja uważam, że to nie jest w porządku. Denerwuje mnie to, że muszę żebrać o te pieniądze, ale boję się jawnie wyrazić swoją opinię - właśnie temu, żeby go nie zdenerwować, właśnie dlatego, że mam nadzieję. Kiedy poddam się, nie będę tolerować takiego jego zachowania - bo nie będzie mi już zależało na jego powrocie.
To oczywiście teoria, plany - jaka będzie rzeczywistość - sama nie wiem.

[Wojtek_USA]

[wabona]

Wojtek, w sumie to co złego powiedziałeś? Podziwiam Ciebie, że pytasz żonę o Was. Ja nie pytam - boję się, żyję nadzieją. Ale już niedługo.
Pisałam już tu, że wyznaczyłam sobie termin do końca roku. Jeśli do tego czasu nie dostanę wezwania do sądu - poproszę męża o rozmowę o nas. Myślałam nad tym swoim terminem - co on znaczy - że poddam się, że zrezygnuję. Nie - zapytam tylko o nas. Zaryzykuję.

Wojtek, w sumie to co złego powiedziałeś? Podziwiam Ciebie, że pytasz żonę o Was. Ja nie pytam - boję się, żyję nadzieją. Ale już niedługo.
Pisałam już tu, że wyznaczyłam sobie termin do końca roku. Jeśli do tego czasu nie dostanę wezwania do sądu - poproszę męża o rozmowę o nas. Myślałam nad tym swoim terminem - co on znaczy - że poddam się, że zrezygnuję. Nie - zapytam tylko o nas. Zaryzykuję.

[Wojtek_USA]

Moi kochani sam nie wiem jak mam to wszytko napisac co sie wydarzylo ostatnio w moim zyciu. Staram sie, modle sie codziennie za Nas, tak nie za siebie ale za Nas oboje, za Nasze malzenstwo, pytalem nie tak dawno zone czy umawia sie z kims i ... sklamala, Boze co ja takiego zrobilem, dlaczego ? Dzisiaj spedzilismy milo dzien, patrzylem na Nia ... tak mocno Ja kocham i nie moge nawet tego wyrazic, patrze i mysle dlaczego ? Wiem ze wiele razy w zyciu zbladzilem mniej lub bardziej, wiem ze moze jest juz za pozno. Teraz wiem jak bardzo Was to boli kiedy sie dowiadujecie, ja wlasnie to przezywam, nawet nie wiem co teraz napisac, mialem zasiasc do pracy ale zwyczajnie nie dam rady, sily poprostu mnie opuscily, moja zona nawet nie przyznaje sie do tego, ze jest mezatka, poprostu to zataja ale dlaczego jestem powodem do Jej wstydu lub "kula u nogi". Sama przyznaje ze sie zmienilem, ale tak naprawde Ona chyba nie chce odkrywac tych zmian. Ma kolezanke ktora "ciegnie" moja zone w kierunku ode mnie i ja nic na to nie poradze poprostu nic, moge sie tylko przygladac to tak jak by ktos zabieral mi zone, a ja probuje ja zlapac wyciagnieta dlonia, wyciagnieta tak bardzo jak tylko moge ale ... nie moge Jej dosiegnac. Kiedys powiedziala ze nie lubie Jej kolezanki (przyjacilolki) i moze sie myle czasami w osadach, moze jestem niesprawiedliwy ale jak poznalem Ja pierwszy raz poczulem jakis dziwny dystans, a pozniej przekonywalem sie do Niej coraz bardziej bo zawsze staram sie widziec w kims dobro. Naprawde nie wiem dlaczego moja zona ulega takim wplywom, poprostu nie wiem. Czuje poprostu cos nie do opisania slowami, czasami az brakuje czlowiekowi oddechu tak bardzo ze zatanawia sie czy jeszcze ma sens dalsze oddychanie, milosc mojego zycia nie chce Nia byc rezygnuje ze mnie, dlaczego? Wiem ze moja zona mowiac "musze zdecydowac" miala na mysli to o czym dokladnie mowilem "musze wybrac Ty czy inny" zaprzeczala ale, no wlasnie zawsze musi byc jakies ale. Jutro jesli sie nie rozmysli pojdziemy razem do kosciola, Ona nie nosi obraczki ja mojej nie zdejmuje nawet na ulamek sekundy, czasami w kosciele, w pracy, w sklepie, kiedy biegam dotykam Jej kciukiem, mam ten odruch od poczatku Naszego malzenstwa i wtedy zawsze mysle o Nas. Pamietam jak kiedys zapomnialem zabrac obraczki z pracy (musialem Ja zdjac) wiem ze nie powinienem o czym takim zapomniec ale zapomnialem, stalo sie, powiedzialem Jej o tym, i naprawde nie zmruzylem tej nocy oka.
Naprawde nie wiem co mam teraz robic, poprostu nie wiem pewnie tej nocy tez nie bede wiele spal. Wiem ze nic nie moge zrobic, poprostu bezsilnosc, tylko jedno ... pomodlic sie. Mam wrazenie czasami ze tocze jakas walke ze zlem, ktore stara sie mnie opanowac, a ja bronie sie jak tylko moge i bede to robil bo juz nie chce inaczej. Wszystko to co napisalem do zony w przerwach sniadaniwych na kartkach, moje przemyslenia, odczucia, marzenia ... wszystko to poprostu wyrzuce. Mialem nadzieje ze kiedys po latach usiadziemy razem i przeczytamy to co przelalem na papier i chyba nadal we mnie plonie ta nadzieja. Tak sobie mysle czy przysiega malzenska przed oltarzem tak naprawde nie wiele znaczy, czy slowo przysiegam tak sie zuzylo? Czy przysiega to juz jest nic ot poprostu slowa? Dla mnie absolutnie nie, mam przyjaciolki ale wiem moge powiedziec smialo ze na zadna inna nie spojrze tak jak patrze na zone ... z miloscia. To poprostu sie wie, czuje a od mojej zony slysze ze Ona juz nie czuje, pozbyla sie uczuc do mnie czy zatem to jest a raczej byl dla Niej jakis ciezar? Ja juz sam nie wiem czy lepsza jest niewiedza czy wiedza o tym ze kogos ma, juz nie wiem naprawde. Niewiedza powodujeze chcemy wiedziec, zadajemy sobie mnostwo pytan, a wiedza ... coz bol nie do opisania, moze nie tyle fizyczny ile psychiczny. Ja juz nie mam co mowic o mojej milosci bo mam wrazenie ze ponizam sie, ponizam sie mowiac o uczuciach do osoby ktora czuje do mnie tylko litosc nic wiecej.

Moi kochani sam nie wiem jak mam to wszytko napisac co sie wydarzylo ostatnio w moim zyciu. Staram sie, modle sie codziennie za Nas, tak nie za siebie ale za Nas oboje, za Nasze malzenstwo, pytalem nie tak dawno zone czy umawia sie z kims i ... sklamala, Boze co ja takiego zrobilem, dlaczego ? Dzisiaj spedzilismy milo dzien, patrzylem na Nia ... tak mocno Ja kocham i nie moge nawet tego wyrazic, patrze i mysle dlaczego ? Wiem ze wiele razy w zyciu zbladzilem mniej lub bardziej, wiem ze moze jest juz za pozno. Teraz wiem jak bardzo Was to boli kiedy sie dowiadujecie, ja wlasnie to przezywam, nawet nie wiem co teraz napisac, mialem zasiasc do pracy ale zwyczajnie nie dam rady, sily poprostu mnie opuscily, moja zona nawet nie przyznaje sie do tego, ze jest mezatka, poprostu to zataja ale dlaczego jestem powodem do Jej wstydu lub "kula u nogi". Sama przyznaje ze sie zmienilem, ale tak naprawde Ona chyba nie chce odkrywac tych zmian. Ma kolezanke ktora "ciegnie" moja zone w kierunku ode mnie i ja nic na to nie poradze poprostu nic, moge sie tylko przygladac to tak jak by ktos zabieral mi zone, a ja probuje ja zlapac wyciagnieta dlonia, wyciagnieta tak bardzo jak tylko moge ale ... nie moge Jej dosiegnac. Kiedys powiedziala ze nie lubie Jej kolezanki (przyjacilolki) i moze sie myle czasami w osadach, moze jestem niesprawiedliwy ale jak poznalem Ja pierwszy raz poczulem jakis dziwny dystans, a pozniej przekonywalem sie do Niej coraz bardziej bo zawsze staram sie widziec w kims dobro. Naprawde nie wiem dlaczego moja zona ulega takim wplywom, poprostu nie wiem. Czuje poprostu cos nie do opisania slowami, czasami az brakuje czlowiekowi oddechu tak bardzo ze zatanawia sie czy jeszcze ma sens dalsze oddychanie, milosc mojego zycia nie chce Nia byc rezygnuje ze mnie, dlaczego? Wiem ze moja zona mowiac "musze zdecydowac" miala na mysli to o czym dokladnie mowilem "musze wybrac Ty czy inny" zaprzeczala ale, no wlasnie zawsze musi byc jakies ale. Jutro jesli sie nie rozmysli pojdziemy razem do kosciola, Ona nie nosi obraczki ja mojej nie zdejmuje nawet na ulamek sekundy, czasami w kosciele, w pracy, w sklepie, kiedy biegam dotykam Jej kciukiem, mam ten odruch od poczatku Naszego malzenstwa i wtedy zawsze mysle o Nas. Pamietam jak kiedys zapomnialem zabrac obraczki z pracy (musialem Ja zdjac) wiem ze nie powinienem o czym takim zapomniec ale zapomnialem, stalo sie, powiedzialem Jej o tym, i naprawde nie zmruzylem tej nocy oka.
Naprawde nie wiem co mam teraz robic, poprostu nie wiem pewnie tej nocy tez nie bede wiele spal. Wiem ze nic nie moge zrobic, poprostu bezsilnosc, tylko jedno ... pomodlic sie. Mam wrazenie czasami ze tocze jakas walke ze zlem, ktore stara sie mnie opanowac, a ja bronie sie jak tylko moge i bede to robil bo juz nie chce inaczej. Wszystko to co napisalem do zony w przerwach sniadaniwych na kartkach, moje przemyslenia, odczucia, marzenia ... wszystko to poprostu wyrzuce. Mialem nadzieje ze kiedys po latach usiadziemy razem i przeczytamy to co przelalem na papier i chyba nadal we mnie plonie ta nadzieja. Tak sobie mysle czy przysiega malzenska przed oltarzem tak naprawde nie wiele znaczy, czy slowo przysiegam tak sie zuzylo? Czy przysiega to juz jest nic ot poprostu slowa? Dla mnie absolutnie nie, mam przyjaciolki ale wiem moge powiedziec smialo ze na zadna inna nie spojrze tak jak patrze na zone ... z miloscia. To poprostu sie wie, czuje a od mojej zony slysze ze Ona juz nie czuje, pozbyla sie uczuc do mnie czy zatem to jest a raczej byl dla Niej jakis ciezar? Ja juz sam nie wiem czy lepsza jest niewiedza czy wiedza o tym ze kogos ma, juz nie wiem naprawde. Niewiedza powodujeze chcemy wiedziec, zadajemy sobie mnostwo pytan, a wiedza ... coz bol nie do opisania, moze nie tyle fizyczny ile psychiczny. Ja juz nie mam co mowic o mojej milosci bo mam wrazenie ze ponizam sie, ponizam sie mowiac o uczuciach do osoby ktora czuje do mnie tylko litosc nic wiecej.

[wabona]

[bajka]

[quote="wanboma"]

[quote="wanboma"]

[wabona]

Słuchaj Wojtek - z tymi sms-ami to o mnie. Wiesz, że bardzo ważny wniosek z tego wyciągnęłam. Dzięki Ci Boże za to. Ktoś na siłę, tak raz dwa chce stać się moim przyjacielem. Tak jak Ty na siłę chcesz, aby żona czuła to, co Ty. Ta osoba twierdzi, że bardzo mnie lubi, że mogę z nią o wszystkim. Ty mówisz żonie, że bardzo ją kochasz, że może z Tobą być szczera itd itp.
Moja reakcja - to budzi moje podejrzenia - przyjacielem, jakim przyjacielem, tak szybko przecież nie można stać się przyjacielem, nie tędy droga. Być może podobnie myśli Twoja żona.
Czy jest jakiś przepis na przyjaźń? Jest. Przede wszystkim trzeba czasu. Wiesz, może i bym z tą osobą się zaprzyjaźniła, naprawdę, ale on to wszystko popsuł, bo chciał tak raz dwa się zaprzyjaźnić. Wiesz co teraz czuję? Nie chcę widzieć tej osoby, źle mi się robi, gdy o nim myślę. A mógł być moim przyjacielem, ale nie wiedział jednego - że do tego trzeba czasu, że trzeba małymi kroczkami, że czasem trzeba się wycofać, że sms-y przez całą noc, a potem z samego rana - denerwują.
I pytanie z jego strony, że nie rozumie, co się stało, przecież chciał dobrze. I Ty, Wojtek nie rozumiesz - przecież chciałeś/chcesz dobrze.
Zrozum, tu już nie ma miejsca na miłość od pierwszego spojrzenia, jedyne, na co możesz liczyć - to przyjaźń. A tu trzeba czasu, trzeba małymi kroczkami, trzeba czasem się wycofać...

[ Dodano: 2006-10-29, 09:25 ]
A w ogóle to polecam "Małego Księcia" - bardzo mądra książka!

Słuchaj Wojtek - z tymi sms-ami to o mnie. Wiesz, że bardzo ważny wniosek z tego wyciągnęłam. Dzięki Ci Boże za to. Ktoś na siłę, tak raz dwa chce stać się moim przyjacielem. Tak jak Ty na siłę chcesz, aby żona czuła to, co Ty. Ta osoba twierdzi, że bardzo mnie lubi, że mogę z nią o wszystkim. Ty mówisz żonie, że bardzo ją kochasz, że może z Tobą być szczera itd itp.
Moja reakcja - to budzi moje podejrzenia - przyjacielem, jakim przyjacielem, tak szybko przecież nie można stać się przyjacielem, nie tędy droga. Być może podobnie myśli Twoja żona.
Czy jest jakiś przepis na przyjaźń? Jest. Przede wszystkim trzeba czasu. Wiesz, może i bym z tą osobą się zaprzyjaźniła, naprawdę, ale on to wszystko popsuł, bo chciał tak raz dwa się zaprzyjaźnić. Wiesz co teraz czuję? Nie chcę widzieć tej osoby, źle mi się robi, gdy o nim myślę. A mógł być moim przyjacielem, ale nie wiedział jednego - że do tego trzeba czasu, że trzeba małymi kroczkami, że czasem trzeba się wycofać, że sms-y przez całą noc, a potem z samego rana - denerwują.
I pytanie z jego strony, że nie rozumie, co się stało, przecież chciał dobrze. I Ty, Wojtek nie rozumiesz - przecież chciałeś/chcesz dobrze.
Zrozum, tu już nie ma miejsca na miłość od pierwszego spojrzenia, jedyne, na co możesz liczyć - to przyjaźń. A tu trzeba czasu, trzeba małymi kroczkami, trzeba czasem się wycofać...

[ Dodano: 2006-10-29, 09:25 ]
A w ogóle to polecam "Małego Księcia" - bardzo mądra książka!

[bajka]

[wabona]

Myślałam - Boże za co jeszcze bieda z tym od sms-ów. Ale Bóg wie, co robi. Wnioski wyciągnięte.

Myślałam - Boże za co jeszcze bieda z tym od sms-ów. Ale Bóg wie, co robi. Wnioski wyciągnięte.

[bajka]

Brawo - dzielna kobietka. O to chodzi Wanboma - o wyciąganie wniosków z tego, co się dzieje w naszym zyciu. Bo jak ktoś tego nie robi - niczego się nie uczy i wciaż te same błędy... Ja teraz gdy znowu wpadnę w "histerię smsową" tez pomyślę o Twojej "przygodzie" :)

PS> ale książkę piszesz ??? bo wiesz, ja chcę to białe...

Brawo - dzielna kobietka. O to chodzi Wanboma - o wyciąganie wniosków z tego, co się dzieje w naszym zyciu. Bo jak ktoś tego nie robi - niczego się nie uczy i wciaż te same błędy... Ja teraz gdy znowu wpadnę w "histerię smsową" tez pomyślę o Twojej "przygodzie" :)

PS> ale książkę piszesz ??? bo wiesz, ja chcę to białe...

[wabona]

Będzie białe. Pamiętam. Historia z sms-owym jeszcze się nie skończyła. Muszę jeszcze coś zdecydować a i tak będę musiała się widywać z sms-owym.

Będzie białe. Pamiętam. Historia z sms-owym jeszcze się nie skończyła. Muszę jeszcze coś zdecydować a i tak będę musiała się widywać z sms-owym.

[bajka]

Ale spokojnie pamiętaj: masz wazniejsze problem ydo stersowania się. Kronike mu oddaj i już nie wchodź w nim w bliższe kontakty. Po prost uz ogromnym dystansem, bez zwierzania się, wchdozenia w dyskusje. Z dystansem. Ciekawe czy mu będzie głupio ???[/fade]

Ale spokojnie pamiętaj: masz wazniejsze problem ydo stersowania się. Kronike mu oddaj i już nie wchodź w nim w bliższe kontakty. Po prost uz ogromnym dystansem, bez zwierzania się, wchdozenia w dyskusje. Z dystansem. Ciekawe czy mu będzie głupio ???[/fade]

[micszpak]

Popieram, popieram 1000 razy i więcej! Atakowany ucieka, smsy, listy itp. odbiera jak zamach na swoją wolność. Nawet życzenia od osoby, od której chce się uwolnić, są dla takiego jak sidła, i wszystkie mowy o przysięgach, i o skrzywdzonych dzieciach!
O tym pisałam przedostatnią bezsenną nocą na forum, bo gdy starałam się skupić podczas modlitwy, wciąż wracał do mnie obraz polowania. Jakby Matka Niebieska zsyłała mi światło - nie o to się modlisz, dziecko. Nie o to się modlisz! A wczoraj czytam, że Wanboma też dostała taki sygnał, żeby zrozumieć DRUGĄ STRONĘ i swoje położenie w tej konstelacji.
Macie rację, dziewczyny, w takim stadium najlepiej się wycofać. I swoje robić z oddali.
W kościele Twoje modlitwy, Wojtku, zostaną wysłuchane, czy będziesz tam sam, czy z nią u boku. A nawet jeśli nie dostaniesz tego, o co prosisz, dostaniesz COŚ INNEGO! Dostaniesz najlepszego Terapeutę, dostaniesz spokój, dostaniesz SIEBIE LEPSZEGO i tę Boską perspektywę zamiast czarnej dziury, w której obijasz się po omacku.
Mona
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną.
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nad NIMI.

Popieram, popieram 1000 razy i więcej! Atakowany ucieka, smsy, listy itp. odbiera jak zamach na swoją wolność. Nawet życzenia od osoby, od której chce się uwolnić, są dla takiego jak sidła, i wszystkie mowy o przysięgach, i o skrzywdzonych dzieciach!
O tym pisałam przedostatnią bezsenną nocą na forum, bo gdy starałam się skupić podczas modlitwy, wciąż wracał do mnie obraz polowania. Jakby Matka Niebieska zsyłała mi światło - nie o to się modlisz, dziecko. Nie o to się modlisz! A wczoraj czytam, że Wanboma też dostała taki sygnał, żeby zrozumieć DRUGĄ STRONĘ i swoje położenie w tej konstelacji.
Macie rację, dziewczyny, w takim stadium najlepiej się wycofać. I swoje robić z oddali.
W kościele Twoje modlitwy, Wojtku, zostaną wysłuchane, czy będziesz tam sam, czy z nią u boku. A nawet jeśli nie dostaniesz tego, o co prosisz, dostaniesz COŚ INNEGO! Dostaniesz najlepszego Terapeutę, dostaniesz spokój, dostaniesz SIEBIE LEPSZEGO i tę Boską perspektywę zamiast czarnej dziury, w której obijasz się po omacku.
Mona
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną.
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Synu Dawida, zmiłuj się nad NIMI.