[editka_m]

Kocham swojego męża jeszcze bardziej niż dawniej ale on całkowicie sie wyłaczył, nie dzwoni, nie odbiera telefonów nie odwiedza rodziców, chowa sie przedemną. Prosi tylko o rozwód i chce szczęscia - czy ja mu je zabieram nie zgadzając sie na rozwód. Skoro go kocham to powinnam go uszczęsliwiać???
Robie wszystko co moge, pomagam jego mamie - czasem resztkami sił, utrzymuje nasz dom sama, jego nie ma juz rok, mieszka z kimś . Co mam robić nie wiem ... czekać.... tesciowa powoli odchodzi - choruje ja nie moge juz na to patrzeć, jest mi jej zal a on jest niewzruszony .... Co mam dalej robic ???

Kocham swojego męża jeszcze bardziej niż dawniej ale on całkowicie sie wyłaczył, nie dzwoni, nie odbiera telefonów nie odwiedza rodziców, chowa sie przedemną. Prosi tylko o rozwód i chce szczęscia - czy ja mu je zabieram nie zgadzając sie na rozwód. Skoro go kocham to powinnam go uszczęsliwiać???
Robie wszystko co moge, pomagam jego mamie - czasem resztkami sił, utrzymuje nasz dom sama, jego nie ma juz rok, mieszka z kimś . Co mam robić nie wiem ... czekać.... tesciowa powoli odchodzi - choruje ja nie moge juz na to patrzeć, jest mi jej zal a on jest niewzruszony .... Co mam dalej robic ???

[Mateusz]

Oni, te nasze połówki, się pogubiły i same nie wiedzą, co to jest szczęście. Teraz im się wydaje, że największe szczęście dla nich, to właśnie rozwód, bo są zaślepieni. Dzisiaj myślą innymi kategoriami. Nie patrzą na to pod kątem życia zgodnego z nauką Chrystusa, aby osiągnąć zabawienie. Oni chcą tylko jakiejś chwilowej przyjemności.
Cóż... teraz jest czas Twojej (naszej) próby. A od tego, jak ją przetrwamy, jak zdamy ten egzamin zależy nasze prawdziwe szczęście i zbawienie.
Wiem, że to trudne, kiedy widzi się taką obojętność, czy wręcz wrogość najbliższej osoby, ale przecież my jesteśmy współodpowiedzialni za ich zbawienie i jeżeli już nie mamy innej możliwości, to chociaż czekaniem, przykładem i modlitwą.

Oni, te nasze połówki, się pogubiły i same nie wiedzą, co to jest szczęście. Teraz im się wydaje, że największe szczęście dla nich, to właśnie rozwód, bo są zaślepieni. Dzisiaj myślą innymi kategoriami. Nie patrzą na to pod kątem życia zgodnego z nauką Chrystusa, aby osiągnąć zabawienie. Oni chcą tylko jakiejś chwilowej przyjemności.
Cóż... teraz jest czas Twojej (naszej) próby. A od tego, jak ją przetrwamy, jak zdamy ten egzamin zależy nasze prawdziwe szczęście i zbawienie.
Wiem, że to trudne, kiedy widzi się taką obojętność, czy wręcz wrogość najbliższej osoby, ale przecież my jesteśmy współodpowiedzialni za ich zbawienie i jeżeli już nie mamy innej możliwości, to chociaż czekaniem, przykładem i modlitwą.

[Mateusz]

P.S.
Ja też kocham dzisiaj swoją żonę bardziej, niż dawniej...

Jak widać jesteś dzielną kobietą!
Potrafisz się zajmowac jego matką, pomimo rozgoryczenia i nawału obowiązków.
Tak Trzymaj! To tylko świadczy o Tobie, jako dobrym człowieku. Niestety, źle świadczy o nim i tylko potwierdza, jak bardzo się pogubił w systemie wartości, skoro nawet od matki się odwrócił...
Wypada mi tylko życzyć Tobie wytrwałości!

P.S.
Ja też kocham dzisiaj swoją żonę bardziej, niż dawniej...

Jak widać jesteś dzielną kobietą!
Potrafisz się zajmowac jego matką, pomimo rozgoryczenia i nawału obowiązków.
Tak Trzymaj! To tylko świadczy o Tobie, jako dobrym człowieku. Niestety, źle świadczy o nim i tylko potwierdza, jak bardzo się pogubił w systemie wartości, skoro nawet od matki się odwrócił...
Wypada mi tylko życzyć Tobie wytrwałości!