[Ola2]

No to jest nas już dwie z podłym charakterem. Mnie się już nawet z moim mężem nie chce konwersować. Po co? Przecież takie rozmowy ble ble ble dla niego pewnie znaczą: z dziećmi o.k., z żoną o.k., więc mogę dalej się bawić nową zabawką. Staram się teraz jak najmniej go widywać i myśleć o nim, aby z dystansem popatrzeć na ten niby skarb. Muszę upewnić się, czy to miłość, czy tylko zwyczajne uzależnienie i zafundować sobie odwyk. Oj Dobsonie, ostrzegałeś w ostatnim rozdziale.

No to jest nas już dwie z podłym charakterem. Mnie się już nawet z moim mężem nie chce konwersować. Po co? Przecież takie rozmowy ble ble ble dla niego pewnie znaczą: z dziećmi o.k., z żoną o.k., więc mogę dalej się bawić nową zabawką. Staram się teraz jak najmniej go widywać i myśleć o nim, aby z dystansem popatrzeć na ten niby skarb. Muszę upewnić się, czy to miłość, czy tylko zwyczajne uzależnienie i zafundować sobie odwyk. Oj Dobsonie, ostrzegałeś w ostatnim rozdziale.

[zuza]

No to bardzo mi miło. Pasjami nie lubię być sama. a co do konwersacji- dzieci patrzą a ja staram się być ponad. Najprawdopodobnie -nazwijmy to tak - mój ciągle mnie zdradzający małżonek" "ignoruje" temat.
Ponieważ mój wpływ jest żaden- pozostaje wycofać się na z góry wybrane pozycje.
Zastanawiam sie jak jeszcze w bardziej dogłębny sposób mogę okazać swoja pogardę.

No to bardzo mi miło. Pasjami nie lubię być sama. a co do konwersacji- dzieci patrzą a ja staram się być ponad. Najprawdopodobnie -nazwijmy to tak - mój ciągle mnie zdradzający małżonek" "ignoruje" temat.
Ponieważ mój wpływ jest żaden- pozostaje wycofać się na z góry wybrane pozycje.
Zastanawiam sie jak jeszcze w bardziej dogłębny sposób mogę okazać swoja pogardę.

[Ola2]

A myślisz, że on jest w stanie odczuć Twoją pogardę? Ty być Jane, on być Tarzan. Tarzan nie jest w stanie odczuć. Mój Tarzan teraz pomaga kochance się rozwiść i ma gdzieś, co czują inni.

A myślisz, że on jest w stanie odczuć Twoją pogardę? Ty być Jane, on być Tarzan. Tarzan nie jest w stanie odczuć. Mój Tarzan teraz pomaga kochance się rozwiść i ma gdzieś, co czują inni.

[zuza]

No właśnie tak myślę- jak dać odczuć?
No chyba jednak sie da.

No właśnie tak myślę- jak dać odczuć?
No chyba jednak sie da.

[Ola2]

Myślę, że cokolwiek zrobimy to i tak będzie źle, bo teraz nasze łodzie mają szalonych sterników. My z dziećmi możemy tylko mocno trzymać się burty i nie dać się zmyć z pokładu. Ja poczekam jeszcze troszeczkę, czy mój sternik oprzytomnieje, ale na wszelki wypadek, po cichutku rozglądam się za malutką szlupą ratunkową dla siebie i dzieci (tymczasem założyłam kapoki - pozew o alimenty).

Myślę, że cokolwiek zrobimy to i tak będzie źle, bo teraz nasze łodzie mają szalonych sterników. My z dziećmi możemy tylko mocno trzymać się burty i nie dać się zmyć z pokładu. Ja poczekam jeszcze troszeczkę, czy mój sternik oprzytomnieje, ale na wszelki wypadek, po cichutku rozglądam się za malutką szlupą ratunkową dla siebie i dzieci (tymczasem założyłam kapoki - pozew o alimenty).

[zuza]

Mój kapitan osadzil łódz na mieliźnie,spietrał sie i zwiał w krzaczory. Siedzi tam biedaczek ukryty, boi się wysadzić głowy. Ja steruje sama. Idzie kiepsko ale juz woda nie wpada do środka. To co łódka nabrała - jest. Jeszcze sie natomiast oglądam na te krzaczory. Czekam. Ale coraz bardziej "wymyślam" jak samemu pozbyć sie tego balastu ( wody) z łódki.

Mój kapitan osadzil łódz na mieliźnie,spietrał sie i zwiał w krzaczory. Siedzi tam biedaczek ukryty, boi się wysadzić głowy. Ja steruje sama. Idzie kiepsko ale juz woda nie wpada do środka. To co łódka nabrała - jest. Jeszcze sie natomiast oglądam na te krzaczory. Czekam. Ale coraz bardziej "wymyślam" jak samemu pozbyć sie tego balastu ( wody) z łódki.

[zuza]

A swoją droga czasami jeszcze zastanawiam się jak moglo sie tak zdarzyć że mój kochający mąz zmnienił się w " zdradzającego męża".
Kurczę, przez tyle lat żyłam z facetem którego tak naprawdę nie znałam.
Nie tragizuję, tylko tak czasami patrzę na ten temat z boku. To życie- kurczę blade- to potrafi sprawić niespodziankę.
Teraz to trzeba pilnowac potomstwa- coby charakterów tatusiowie nie wypaczyli.

A swoją droga czasami jeszcze zastanawiam się jak moglo sie tak zdarzyć że mój kochający mąz zmnienił się w " zdradzającego męża".
Kurczę, przez tyle lat żyłam z facetem którego tak naprawdę nie znałam.
Nie tragizuję, tylko tak czasami patrzę na ten temat z boku. To życie- kurczę blade- to potrafi sprawić niespodziankę.
Teraz to trzeba pilnowac potomstwa- coby charakterów tatusiowie nie wypaczyli.

[Ola2]

Kochana, nawet jeżeli minie duuużo czasu nim łódź wyschnie od środka, bo tej wody się nie pozbędziesz - zawsze będzie panować wilgoć.
Mojej kolezanki babcia mawiała: "To z kim żyłaś przez 20 lat, dowiesz się na sprawie rozwodowej".
Dlaczego zmienił się Twój mąż w zdradzacza, to nie wiem. Może miał za łatwo, za spokojnie, za monotonnie, a tu kwiecie wieku, panowie szaleją, a on co... Adrealiny chyba we krwi naszym mężom było potrzeba. Żałuję, że swojego nie wysłałam w Himalaje. Połaziłby po górach na krawędzi ryzyka, to może nie szukałby mocnych wrażeń.

Kochana, nawet jeżeli minie duuużo czasu nim łódź wyschnie od środka, bo tej wody się nie pozbędziesz - zawsze będzie panować wilgoć.
Mojej kolezanki babcia mawiała: "To z kim żyłaś przez 20 lat, dowiesz się na sprawie rozwodowej".
Dlaczego zmienił się Twój mąż w zdradzacza, to nie wiem. Może miał za łatwo, za spokojnie, za monotonnie, a tu kwiecie wieku, panowie szaleją, a on co... Adrealiny chyba we krwi naszym mężom było potrzeba. Żałuję, że swojego nie wysłałam w Himalaje. Połaziłby po górach na krawędzi ryzyka, to może nie szukałby mocnych wrażeń.

[zuza]

No masz rację Moja Droga.
Smród wilgoci tak czy siak zostanie. A te Himalaje to bardzo dobry pomysł. Za spokojnie
( czyli normalnie) mu było.
No to teraz ma te swoje Himalaje. Aż mu zdrowie szwankuje. Maski tlenowej, jako wydrowata osoba nie podam.

No masz rację Moja Droga.
Smród wilgoci tak czy siak zostanie. A te Himalaje to bardzo dobry pomysł. Za spokojnie
( czyli normalnie) mu było.
No to teraz ma te swoje Himalaje. Aż mu zdrowie szwankuje. Maski tlenowej, jako wydrowata osoba nie podam.

[Ola2]

No a ja nie napiszę, co bym zrobiła, bo administrator wyrzuci mnie z forum.
Ale com pomyślała to moje i przy okazji naładowałam sobie akumulatory wściekłością i aż para uchodzi mi uszami, zaraz będę gwizdać na wszystko.
Boję się takich chwil.
A tak poważnie, to już mam dosyć takiej huśtawki nastrojów. Zuzo, do tej pory pisałam o okropnych stronach mojego małżeństwa, ale przecież było również wiele cudownych chwil. Tylko zdałam sobie sprawę, że z mężem byliśmy jak dwa pociągi poruszające się równolegle i to, co wydarzyło się pół roku temu, to rozwidlenie dróg. Los przestawił semafor i każde z nas musi pędzić teraz w innym kierunku, bo nie ma wspólnego celu podróży. I to jest prawda, co mawiają mądrzy ludkowie: boimy się stracić znaną przeszłość i boimy się nieznanej przyszłości. Po co bać się, tego co niesie przyszłość? W przyszłości jeszcze nikt nas nie skrzywdził. Staram się ze wszystkich sił wzbudzić w sobie dreszczyk emocji przed odkrywaniem "nieznanego". Puszczam wodze fantazji i niestety... ciągle brak tam mojego męża. Są wszyscy tylko nie on, to straszne, ale tam go nie widzę. Chyba przestał być "warunkiem" mojego przyszłego szczęścia.

No a ja nie napiszę, co bym zrobiła, bo administrator wyrzuci mnie z forum.
Ale com pomyślała to moje i przy okazji naładowałam sobie akumulatory wściekłością i aż para uchodzi mi uszami, zaraz będę gwizdać na wszystko.
Boję się takich chwil.
A tak poważnie, to już mam dosyć takiej huśtawki nastrojów. Zuzo, do tej pory pisałam o okropnych stronach mojego małżeństwa, ale przecież było również wiele cudownych chwil. Tylko zdałam sobie sprawę, że z mężem byliśmy jak dwa pociągi poruszające się równolegle i to, co wydarzyło się pół roku temu, to rozwidlenie dróg. Los przestawił semafor i każde z nas musi pędzić teraz w innym kierunku, bo nie ma wspólnego celu podróży. I to jest prawda, co mawiają mądrzy ludkowie: boimy się stracić znaną przeszłość i boimy się nieznanej przyszłości. Po co bać się, tego co niesie przyszłość? W przyszłości jeszcze nikt nas nie skrzywdził. Staram się ze wszystkich sił wzbudzić w sobie dreszczyk emocji przed odkrywaniem "nieznanego". Puszczam wodze fantazji i niestety... ciągle brak tam mojego męża. Są wszyscy tylko nie on, to straszne, ale tam go nie widzę. Chyba przestał być "warunkiem" mojego przyszłego szczęścia.

[zuza]

Wiesz co?
Z wielkim zdziwieniem czytałam bo to w 97% jak u mnie. Jak mnie "skubała złość" przestałam pisać. No wiem że tylko na kilka godzin. Ale zawsze.

Też pędzilismy razem, w jednym kierunku. I też właśnie mija pół roku. Nie mieszkamy razem od lutego. I też mi uszami złośc wychodzi. ( jak bym weszła do jeziora woda by sie zagotowała) I też dwoje dzieci ( dobrze pamiętam?).
Rację masz - w przyszłości jeszcze nikt mi kuku nie zrobił. A takiego przyjaciela- jakim chce byc mój mężuś nie chcę- sama wybieram takich przez których nie płaczę. 9 na szczęście juz dawno nie płaczę). To jest pewnie plus tej zlości.
Te 3% to to, że jak tak sobie wyobrażam przyszlość to tego męża swego jeszcze widzę. Ale jak pisałam -coś taki rozmyty obraz jego osoby mi sie jawi.
A tak z innej strony- teraz myslę jak swoją złość i gniew przekuć w sukces. Taki dla mnie.
Już trochę korzystam. Mam tyle energii że wszystko idzie w sposób olimpijski. Mam więc więcej czasu. Faktem jest że też mam czasami ręce do kolan. Leniwa jestem to widzę jaki to sukces że mi się chce.
I jutro znowu mam niespodziewana wycieczkę dla dzieciaków. To następny plus- więcej atrakcji. Czyli potrafię sama. I dobrze. To błoga świadomość.
I nadal tak będę robiła. Tylko pierwsze dni były trudne. Teraz idzie coraz łatwiej

Wiesz co?
Z wielkim zdziwieniem czytałam bo to w 97% jak u mnie. Jak mnie "skubała złość" przestałam pisać. No wiem że tylko na kilka godzin. Ale zawsze.

Też pędzilismy razem, w jednym kierunku. I też właśnie mija pół roku. Nie mieszkamy razem od lutego. I też mi uszami złośc wychodzi. ( jak bym weszła do jeziora woda by sie zagotowała) I też dwoje dzieci ( dobrze pamiętam?).
Rację masz - w przyszłości jeszcze nikt mi kuku nie zrobił. A takiego przyjaciela- jakim chce byc mój mężuś nie chcę- sama wybieram takich przez których nie płaczę. 9 na szczęście juz dawno nie płaczę). To jest pewnie plus tej zlości.
Te 3% to to, że jak tak sobie wyobrażam przyszlość to tego męża swego jeszcze widzę. Ale jak pisałam -coś taki rozmyty obraz jego osoby mi sie jawi.
A tak z innej strony- teraz myslę jak swoją złość i gniew przekuć w sukces. Taki dla mnie.
Już trochę korzystam. Mam tyle energii że wszystko idzie w sposób olimpijski. Mam więc więcej czasu. Faktem jest że też mam czasami ręce do kolan. Leniwa jestem to widzę jaki to sukces że mi się chce.
I jutro znowu mam niespodziewana wycieczkę dla dzieciaków. To następny plus- więcej atrakcji. Czyli potrafię sama. I dobrze. To błoga świadomość.
I nadal tak będę robiła. Tylko pierwsze dni były trudne. Teraz idzie coraz łatwiej

[Ola2]

Zuzo, będę mogła kontynuować rozmowę z Tobą dopiero ok. 21.30.
Dzieci domagają się wyrodnej matki.
A jeżeli chodzi o zbieg okoliczności, to muszę Ci napisać, że ja widzę więcej tych podobieństw między naszymi losami, sytuacją. Dopiero byś się zdziwiła. Tylko ja musiałam pobyć trochę w lesie, ale jak czytałam Twoje posty, to tak jakbym sama pisała o sobie. Mateusz coś pisał o private, czy jak to się zowie. Gdybyś miała ochotę na rozmowę, to możemy ok. 21.30, kiedy swoją "trzódkę" oporządzę.

Zuzo, będę mogła kontynuować rozmowę z Tobą dopiero ok. 21.30.
Dzieci domagają się wyrodnej matki.
A jeżeli chodzi o zbieg okoliczności, to muszę Ci napisać, że ja widzę więcej tych podobieństw między naszymi losami, sytuacją. Dopiero byś się zdziwiła. Tylko ja musiałam pobyć trochę w lesie, ale jak czytałam Twoje posty, to tak jakbym sama pisała o sobie. Mateusz coś pisał o private, czy jak to się zowie. Gdybyś miała ochotę na rozmowę, to możemy ok. 21.30, kiedy swoją "trzódkę" oporządzę.