[waldek]

Witajcie...

Czemu jest tak mało świadectw? Czemu nie mamy, lub nie możemy się czym dzielić, naszymi radościami, naszym szczęściem? Czyżby Bóg nie działał w naszym życiu? Czyżby te pojedyńcze "uzdrowienia" małżeństw to tylko przypadki, a nie pomoc Boga? Przecież na te dziesiątki, jeśli nie setki różnych przypadków niewiele małżeństw udało się uratować. Gdzie jest Bóg??? Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Proszę o modlitwę...

Witajcie...

Czemu jest tak mało świadectw? Czemu nie mamy, lub nie możemy się czym dzielić, naszymi radościami, naszym szczęściem? Czyżby Bóg nie działał w naszym życiu? Czyżby te pojedyńcze "uzdrowienia" małżeństw to tylko przypadki, a nie pomoc Boga? Przecież na te dziesiątki, jeśli nie setki różnych przypadków niewiele małżeństw udało się uratować. Gdzie jest Bóg??? Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Proszę o modlitwę...

[Mirela]

Cytat:

Czemu jest tak mało świadectw?

W Pismach Greckich , czyli w Nowym Testamencie można przeczytac, że Chrystus" nie uczynił tam cudu z powodu braku wiary."
Myślę sobie, że sami powinniśmy sobie odpowiedziec na wiele pytan...Czy aby sam sobie nie odbieram chęci i siły do walki o Miłośc? Jak często zdaje się na własne odczucia, przeczucia, myśli, zamiast na Boga? Czy stawiam Chrystusa na 1 miejscu jako FUNDAMENT mojego sakramentalnego małżeństwa? I można by tak wiele....pisac pytan...Ważne są jednak szczere odpowiedzi...

Cytat:

Czemu nie mamy, lub nie możemy się czym dzielić, naszymi radościami, naszym szczęściem? Czyżby Bóg nie działał w naszym życiu?Gdzie jest Bóg??? Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Ponieważ człowiek szuka zawsze czegoś "większego" niż samą istotę Boga.
Szuka rzeczy wielkich , zamiast prostych...szuka cudów, zauważalnych i przede wszystkim unikania trudności, lęku , strachu, czyli wszystkiego z czym nam przypada sie zmierzyc. Trudno jest cieszyc się człowiekowi drobinkami...które wskazują nam Boga. To hierarchia wartości jest wyznacznikiem odnajdowania, albo zatracenia prawidłowego kierunku spojrzenia.

Cytat:

Gdzie jest Bóg???Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Masz w sobie pierwiastek Boży..."Chrystus to życie nasze"
http://www.karmel.pl/czyt.../twierdza10.htm

"Słyszałyście zapewne, w jaki cudowny sposób, którego tylko Bóg może być sprawcą, powstaje jedwab; jak poczyna się z maleńkiego jajeczka, nie większego od drobnego ziarnka pieprzu (sama tego nigdy nie widziałam, tylko słyszałam, więc jeśli w tym, co powtarzam, znajdzie się jaka niedokładność, nie będzie to z mojej winy). Otóż z nastaniem wiosny, gdy już liście z drzewa morwowego zaczynają się rozwijać, jajeczko to ciepłem słońca ogrzane ożywia się, bo przedtem, póki mu liście morwowe nie dostarczały pokarmu, którym się żywi, było jakby martwe. Teraz z jajeczka wykluwa się robaczek, który żywiąc się liściem morwowym, stopniowo się rozwija, a gdy już do miary swojej urośnie, podsuwają mu całą gałązkę, po której on pełzając, pyszczkiem wysnuwa z siebie jedwab i dziwnie misterną robotą zwija go w kokonik czyli kłębek i w tym kłębku się zamyka, i w nim umiera, aż po niejakim czasie z kłębka onego, w miejsce dużego brzydkiego robaka, dobywa się biały, wdzięcznego kształtu motyl. Gdyby się to nie działo w oczach naszych, gdyby nam coś podobnego tylko opowiadano jako baśń z dawnych czasów, któż by temu dał wiarę? Albo kto by nam to uczonymi dowodami wytłumaczył, żeby takie stworzenie bez rozumu, taki robak albo taka pszczoła, tak pilnie i tak mądrze pracowały na pożytek nasz i żeby jeszcze biedny robak na tej swojej dla nas robocie własne życie tracił? Tego jednego już, siostry, starczy na długie rozmyślanie; w tym jednym już szczególe, nie rozszerzając się dalej, obfity macie przedmiot do rozważania cudownych spraw i nieskończonej mądrości Boga naszego. Cóż by to dopiero było, gdybyśmy znały własności wszystkich dzieł i stworzeń Jego? Wielki to zaiste dla duszy pożytek, zagłębiać się myślą w te wielmożności Boże i radować się z tego, że jesteśmy oblubienicami tak mądrego, tak potężnego Króla.

3. Ale wróćmy do naszego porównania. Robak ten jest to obraz duszy naszej. Naonczas ożywia się ten robak, gdy ciepłem Ducha Świętego zagrzany, poczyna korzystać z ogólnych pomocy łaski, których Bóg użycza każdemu; gdy poczyna używać środków, które Pan w Kościele swoim pozostawił, uczęszczania do spowiedzi, czytania dobrych książek, słuchania słowa Bożego; są to bowiem lekarstwa, których skutecznością dusza umarła w grzechach, w zapomnieniu o Bogu i w okazjach do złego - może wrócić do życia. Wtedy więc poczyna żyć i dalej żywi się tymże pokarmem i pobożnym rozmyślaniem, dopóki nie wzmoże się i nie urośnie do tej miary, o której tu jedynie chcę mówić, bo tamte początki i stopniowe przygotowania pomijam, jako niepotrzebne do mojego tu założenia.

4. Wyrósłszy zatem, poczyna ten robak snuć z siebie jedwab i budować dom, w którym ma umrzeć. Domem tym dla duszy - jak to pragnęłabym jasno wytłumaczyć - jest Chrystus. Jakoż czytałam gdzieś, zdaje mi się, czy słyszałam te słowa, że "życie nasze ukryte jest w Chrystusie", czyli w Bogu, bo to jedno i to samo; i te drugie, że "Chrystus to życie nasze". Czy dokładnie te słowa przytaczam i gdzie one są zapisane, o to mi tu nie chodzi; dla mojego tu założenia jest to rzecz obojętna.
"
http://www.youtube.com/wa...HY&feature=user

Pozdrawiam serdecznie i pamiętam w modlitwie:)
Ps. Gdy umiera miłośc własna dzieją się cuda, a pamiętac jeszcze trzeba ,ze złączeni Sakramentem Małzenstwa jesteśmy " jednym ciałem" .(Rdz2,24)

Cytat:

Czemu jest tak mało świadectw?

W Pismach Greckich , czyli w Nowym Testamencie można przeczytac, że Chrystus" nie uczynił tam cudu z powodu braku wiary."
Myślę sobie, że sami powinniśmy sobie odpowiedziec na wiele pytan...Czy aby sam sobie nie odbieram chęci i siły do walki o Miłośc? Jak często zdaje się na własne odczucia, przeczucia, myśli, zamiast na Boga? Czy stawiam Chrystusa na 1 miejscu jako FUNDAMENT mojego sakramentalnego małżeństwa? I można by tak wiele....pisac pytan...Ważne są jednak szczere odpowiedzi...

Cytat:

Czemu nie mamy, lub nie możemy się czym dzielić, naszymi radościami, naszym szczęściem? Czyżby Bóg nie działał w naszym życiu?Gdzie jest Bóg??? Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Ponieważ człowiek szuka zawsze czegoś "większego" niż samą istotę Boga.
Szuka rzeczy wielkich , zamiast prostych...szuka cudów, zauważalnych i przede wszystkim unikania trudności, lęku , strachu, czyli wszystkiego z czym nam przypada sie zmierzyc. Trudno jest cieszyc się człowiekowi drobinkami...które wskazują nam Boga. To hierarchia wartości jest wyznacznikiem odnajdowania, albo zatracenia prawidłowego kierunku spojrzenia.

Cytat:

Gdzie jest Bóg???Czemu tak trudno Go doświadczyć?

Masz w sobie pierwiastek Boży..."Chrystus to życie nasze"
http://www.karmel.pl/czyt.../twierdza10.htm

"Słyszałyście zapewne, w jaki cudowny sposób, którego tylko Bóg może być sprawcą, powstaje jedwab; jak poczyna się z maleńkiego jajeczka, nie większego od drobnego ziarnka pieprzu (sama tego nigdy nie widziałam, tylko słyszałam, więc jeśli w tym, co powtarzam, znajdzie się jaka niedokładność, nie będzie to z mojej winy). Otóż z nastaniem wiosny, gdy już liście z drzewa morwowego zaczynają się rozwijać, jajeczko to ciepłem słońca ogrzane ożywia się, bo przedtem, póki mu liście morwowe nie dostarczały pokarmu, którym się żywi, było jakby martwe. Teraz z jajeczka wykluwa się robaczek, który żywiąc się liściem morwowym, stopniowo się rozwija, a gdy już do miary swojej urośnie, podsuwają mu całą gałązkę, po której on pełzając, pyszczkiem wysnuwa z siebie jedwab i dziwnie misterną robotą zwija go w kokonik czyli kłębek i w tym kłębku się zamyka, i w nim umiera, aż po niejakim czasie z kłębka onego, w miejsce dużego brzydkiego robaka, dobywa się biały, wdzięcznego kształtu motyl. Gdyby się to nie działo w oczach naszych, gdyby nam coś podobnego tylko opowiadano jako baśń z dawnych czasów, któż by temu dał wiarę? Albo kto by nam to uczonymi dowodami wytłumaczył, żeby takie stworzenie bez rozumu, taki robak albo taka pszczoła, tak pilnie i tak mądrze pracowały na pożytek nasz i żeby jeszcze biedny robak na tej swojej dla nas robocie własne życie tracił? Tego jednego już, siostry, starczy na długie rozmyślanie; w tym jednym już szczególe, nie rozszerzając się dalej, obfity macie przedmiot do rozważania cudownych spraw i nieskończonej mądrości Boga naszego. Cóż by to dopiero było, gdybyśmy znały własności wszystkich dzieł i stworzeń Jego? Wielki to zaiste dla duszy pożytek, zagłębiać się myślą w te wielmożności Boże i radować się z tego, że jesteśmy oblubienicami tak mądrego, tak potężnego Króla.

3. Ale wróćmy do naszego porównania. Robak ten jest to obraz duszy naszej. Naonczas ożywia się ten robak, gdy ciepłem Ducha Świętego zagrzany, poczyna korzystać z ogólnych pomocy łaski, których Bóg użycza każdemu; gdy poczyna używać środków, które Pan w Kościele swoim pozostawił, uczęszczania do spowiedzi, czytania dobrych książek, słuchania słowa Bożego; są to bowiem lekarstwa, których skutecznością dusza umarła w grzechach, w zapomnieniu o Bogu i w okazjach do złego - może wrócić do życia. Wtedy więc poczyna żyć i dalej żywi się tymże pokarmem i pobożnym rozmyślaniem, dopóki nie wzmoże się i nie urośnie do tej miary, o której tu jedynie chcę mówić, bo tamte początki i stopniowe przygotowania pomijam, jako niepotrzebne do mojego tu założenia.

4. Wyrósłszy zatem, poczyna ten robak snuć z siebie jedwab i budować dom, w którym ma umrzeć. Domem tym dla duszy - jak to pragnęłabym jasno wytłumaczyć - jest Chrystus. Jakoż czytałam gdzieś, zdaje mi się, czy słyszałam te słowa, że "życie nasze ukryte jest w Chrystusie", czyli w Bogu, bo to jedno i to samo; i te drugie, że "Chrystus to życie nasze". Czy dokładnie te słowa przytaczam i gdzie one są zapisane, o to mi tu nie chodzi; dla mojego tu założenia jest to rzecz obojętna.
"
http://www.youtube.com/wa...HY&feature=user

Pozdrawiam serdecznie i pamiętam w modlitwie:)
Ps. Gdy umiera miłośc własna dzieją się cuda, a pamiętac jeszcze trzeba ,ze złączeni Sakramentem Małzenstwa jesteśmy " jednym ciałem" .(Rdz2,24)