[Mirela]

Aguniu ...
Dziś w sposób szczególny będę z Tobą...
O KTóREJ MASZ ROZPRAWę?

Aguniu ta wojna o ,której pisze Bajka nie musi byc przegrana pomimo ,ze nie masz sił...
Szkoda tylko ,że dziś jestem w pracy....ale i tak nie zmieni to niczego...jestem natrętem ( innej maści)
Całusssyyyyyyyyyyyyyyyyy

Aguniu ...
Dziś w sposób szczególny będę z Tobą...
O KTóREJ MASZ ROZPRAWę?

Aguniu ta wojna o ,której pisze Bajka nie musi byc przegrana pomimo ,ze nie masz sił...
Szkoda tylko ,że dziś jestem w pracy....ale i tak nie zmieni to niczego...jestem natrętem ( innej maści)
Całusssyyyyyyyyyyyyyyyyy

[wabona]

Aguniu, ja też jestem z Tobą. Kiedy człowiek przeżywa prawie to samo, czuje, jakby to jego samego dotyczyło. Czuję, że to nie tylko Twoja walka, ale i nas tutaj wszystkich. Aguniu, cokolwiek się stanie - my tu jesteśmy - czekający na Ciebie, zdolni, w miarę możliwości, wesprzeć, wirtualnie przytulić.

Powodzenia! Trzymam kciuki!

Aguniu, ja też jestem z Tobą. Kiedy człowiek przeżywa prawie to samo, czuje, jakby to jego samego dotyczyło. Czuję, że to nie tylko Twoja walka, ale i nas tutaj wszystkich. Aguniu, cokolwiek się stanie - my tu jesteśmy - czekający na Ciebie, zdolni, w miarę możliwości, wesprzeć, wirtualnie przytulić.

Powodzenia! Trzymam kciuki!

[nałóg]

Agunia.........dziś dla Ciebie jest noc.Po nocy nastapi dzień......moze słoneczny,może pochmurny.....a deszczowy tez moze byc,ale dzień,nowy dzień.
Twój -na dziś-pewnie bedzie ponury.........ale nowy,nowy dzień.
Z meżem czy bez męża,mężatką czy rozwódką i tak będzieswz kobietą w ten nowy dzień.
Pogody Ducha

Agunia.........dziś dla Ciebie jest noc.Po nocy nastapi dzień......moze słoneczny,może pochmurny.....a deszczowy tez moze byc,ale dzień,nowy dzień.
Twój -na dziś-pewnie bedzie ponury.........ale nowy,nowy dzień.
Z meżem czy bez męża,mężatką czy rozwódką i tak będzieswz kobietą w ten nowy dzień.
Pogody Ducha

[kasia]

Agunia, pamiętamy w modlitwach.

Agunia, to jest ponad ludzkie siły, Zły Duch atakuje czynami konkretnych ludzi.. Mam Cię w swoim sercu.
Ale, może.. może miej przed oczami dziś szczególnie ludzi błogosławionych, którzy dali w ofierze swoją wierność Bogu, proś aby się za Tobą wstawiali.

Nie bój się,

♥ !

Agunia, pamiętamy w modlitwach.

Agunia, to jest ponad ludzkie siły, Zły Duch atakuje czynami konkretnych ludzi.. Mam Cię w swoim sercu.
Ale, może.. może miej przed oczami dziś szczególnie ludzi błogosławionych, którzy dali w ofierze swoją wierność Bogu, proś aby się za Tobą wstawiali.

Nie bój się,

♥ !

[Agnieszka2]

Aga, moje zdanie znasz... Trzymaj się, po burzy przychodzi spokój...

Aga, moje zdanie znasz... Trzymaj się, po burzy przychodzi spokój...

[EL.]

Aguniu Droga....Agnieszko !! Wesprę Cie modlitwą ! Tak bym chciała zabrac od Ciebie Twój lęk. Niebój się...zrzuc go na mnie..ja przyjmę za Ciebie !! jestem z Toba cokoliwk bedzie , cokolwiek sie stanie ! Wracaj do nas...na forum...wazna tu jestes dla nas...a ja , jak potrafię wesprę. Jutro na Ciebie tu czekam !! Cokolwiek bedzie....jestem !! EL.

Aguniu Droga....Agnieszko !! Wesprę Cie modlitwą ! Tak bym chciała zabrac od Ciebie Twój lęk. Niebój się...zrzuc go na mnie..ja przyjmę za Ciebie !! jestem z Toba cokoliwk bedzie , cokolwiek sie stanie ! Wracaj do nas...na forum...wazna tu jestes dla nas...a ja , jak potrafię wesprę. Jutro na Ciebie tu czekam !! Cokolwiek bedzie....jestem !! EL.

[rzaba]

Aguniu.... pamiętam o modliwie... trzymaj się ciepło i pamietaj ze czekamy tu na Ciebie... ze wazne sa dla nas twoje sowa...nie zaleznie od tego czy poddałas sie czy nie... kazdy z nas watpi... kazy z nas nie ma siły....jestem z Tobą...

Aguniu.... pamiętam o modliwie... trzymaj się ciepło i pamietaj ze czekamy tu na Ciebie... ze wazne sa dla nas twoje sowa...nie zaleznie od tego czy poddałas sie czy nie... kazdy z nas watpi... kazy z nas nie ma siły....jestem z Tobą...

[Agunia]

Jest we mnie zbyt dużo bólu i rozpaczy i samotności i wewnętrznego krzyku
ale spodobał mi się pewien tekst:


Dawno temu,na oceanie istniała wyspa,
która zamieszkiwały emocje,uczucia oraz ludzkie cechy takie jak:
dobry humor,smutek,mądrość,duma;
wa wszystkich razem łączyła miłość.
Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się,że niedługo wyspa zatonie.
Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze aby na zawsze opuścic wyspę...

Tylko Miłość postanowiła poczekac do ostatniej chwili.
Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu
-Miłośc poprosiła o pomoc.
Pierwsze podpłynęło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie.
-Bogactwo,czy możesz mnie uratować?
-Niestety nie.Pokład mam pełen złota,srebra i innych kosztowności.
Nie ma tam już miejsca dla Ciebie -odpowiedziało Bogactwo.

Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym ,czteromasztowcem.
-Dumo,zabierz mnie ze sobą -poprosiłą Miłość
-Niestety nie mogę cię wziąć!Na moim statku wszystko jest uporządkowane,a ty mogłabyś mi to popsuć -odpowiedziała Duma
i z dumą podniosła piękne żagle.

Na zbutwiałejłódce podpłynął Smutek.
- Smutku,zabierz mnie ze sobą! -poprosiła Miłość.
- Oh,Miłość,ja jestem tak strasznie smutny,że chcę pozostać sam
- odrzekł smutek i smutnie powiosłował w dal...

Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej,
bo był tak rozbawiony że nie usłyszał nawet wołania o pomoc.

Wydawało się że Miłośc zginie w głębinach oceanu...

Nagle Miłośc usłyszała;
- Chodź,zabiorę cię ze sobą
-powiedział nieznajomy starzec.
Miłośc była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia
że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.

Miłośc chciała się dowiedziec kim jest ten tajemniczy starczec
więc zwróciłą się o poradę do Wiedzy.
- Powiedz mi proszę,kto mnie uratował?
- To był Czas ...
-odpowiedziała wiedze

-Czas ?-zdziwiła się Miłość
- Dlaczego Czas mi pomógł?


-Tylko Czas rozumie,
jak ważnym uczuciem w zyciu każdego człowieka jest Miłość

Jest we mnie zbyt dużo bólu i rozpaczy i samotności i wewnętrznego krzyku
ale spodobał mi się pewien tekst:


Dawno temu,na oceanie istniała wyspa,
która zamieszkiwały emocje,uczucia oraz ludzkie cechy takie jak:
dobry humor,smutek,mądrość,duma;
wa wszystkich razem łączyła miłość.
Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się,że niedługo wyspa zatonie.
Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze aby na zawsze opuścic wyspę...

Tylko Miłość postanowiła poczekac do ostatniej chwili.
Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu
-Miłośc poprosiła o pomoc.
Pierwsze podpłynęło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie.
-Bogactwo,czy możesz mnie uratować?
-Niestety nie.Pokład mam pełen złota,srebra i innych kosztowności.
Nie ma tam już miejsca dla Ciebie -odpowiedziało Bogactwo.

Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym ,czteromasztowcem.
-Dumo,zabierz mnie ze sobą -poprosiłą Miłość
-Niestety nie mogę cię wziąć!Na moim statku wszystko jest uporządkowane,a ty mogłabyś mi to popsuć -odpowiedziała Duma
i z dumą podniosła piękne żagle.

Na zbutwiałejłódce podpłynął Smutek.
- Smutku,zabierz mnie ze sobą! -poprosiła Miłość.
- Oh,Miłość,ja jestem tak strasznie smutny,że chcę pozostać sam
- odrzekł smutek i smutnie powiosłował w dal...

Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej,
bo był tak rozbawiony że nie usłyszał nawet wołania o pomoc.

Wydawało się że Miłośc zginie w głębinach oceanu...

Nagle Miłośc usłyszała;
- Chodź,zabiorę cię ze sobą
-powiedział nieznajomy starzec.
Miłośc była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia
że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.

Miłośc chciała się dowiedziec kim jest ten tajemniczy starczec
więc zwróciłą się o poradę do Wiedzy.
- Powiedz mi proszę,kto mnie uratował?
- To był Czas ...
-odpowiedziała wiedze

-Czas ?-zdziwiła się Miłość
- Dlaczego Czas mi pomógł?


-Tylko Czas rozumie,
jak ważnym uczuciem w zyciu każdego człowieka jest Miłość

[Anula]

A więc odwieczna prawda : Czas leczy rany ........
Nic dodać nic ująć Aguniu - jestem z Tobą w smutku .

A więc odwieczna prawda : Czas leczy rany ........
Nic dodać nic ująć Aguniu - jestem z Tobą w smutku .

[rzaba]

Agus ładnie to napisałas....

Agus ładnie to napisałas....

[Maria Anna]

:(

:(

[Agunia]

"Nasze życie przypomina podróż pociągiem…
składa sie z wsiadania i wysiadania,
przyjemnych zdarzeń,
głębokich smutków…
zawsze się gdzieś spieszy i zawsze jest spóźnione…
Rodząc się, wsiadamy do pociągu i znajdujemy tam osoby,
z którymi myślimy być zawsze: naszych rodziców.
Ale prawda jest inna.
Oni wysiadają na jakiejś stacji,
pozbawiając nas swojej miłości, czułości, troski,
niezastąpionego towarzystwa…
Z biegiem czasu do pociągu wsiadają inne osoby,
które stają się dla nas szczególne:
nasi bracia, siostry, przyjaciele,
miłości…
Wśród osób jadących pociągiem są takie,
które robią sobie zwykłą przejażdżkę ale są też takie,
które długo podróżują i często odwiedzają zajmowany przez nas przedział.
Wielu wysiadając pozostawi ciągłą tęsknotę…
Inni przejdą tak niezauważenie,
że nawet nie spostrzeżemy kiedy zwolnili swoje miejsca.
Ciekawe jest, ze niektórzy pasażerowie,
którzy są przez nas najbardziej ukochani,
zajmą miejsca w wagonach najbardziej oddalonych od naszego.
Dlatego będziemy musieli włożyć dużo trudu aby do nich dotrzeć. Trzeba odszukać ich w porę,
gdyż miejsce obok nich moze być już zajęte przez inną osobę…
Nasza podróż właśnie tak wygląda:
pełna wyzwań, marzeń, oczekiwań,
wzruszeń i pożegnań…
ale nigdy powrotów...

Z zatem podróżujmy jak można najlepiej…
Zawierajmy znajomości z każdym posażerem szukając w nim jego najpiękniejszych cech.
Pamiętajmy, że czasem towarzysze naszej podróży mogą bełkotać ale mimo tego starajmy się ich zrozumieć,
ponieważ nam też wiele razy będzie się plątał język i na pewno znajdzie się ktoś,
kto nas wysłucha.
Wielka tajemnica na końcu polega na tym,
że nigdy nie będziemy wiedzieć na jakiej stacji wysiadamy,
ani gdzie wysiadają nasi towarzysze,
ani nawet ten,
który zajmuje miejsce przy naszym boku…
Wysiadając z pociągu na pewno poczujemy nostalgię…
Oddzielić się od najbliższych będzie bardzo smutne i bolesne. Pozostaje jednak nadzieja,
że kiedy przybędziemy na stację główną,
to spotkamy ich z bagażem,
którego nie posiadali przy wsiadaniu.
Uszczęśliwi nas to,
że współpracowaliśmy przy tym,
aby ich bagaż rósł i stawał sie bardziej wartościowy.
Dlatego sprawmy by nasz pobyt w pociągu był spokojny
i wart starań
a gdy nadejdzie chwila wysiadania
niech na naszym pustym miejscu pozostanie tęsknota i miłe wspomnienie,
dla tych,
którzy kontynuują podróż..."

"Nasze życie przypomina podróż pociągiem…
składa sie z wsiadania i wysiadania,
przyjemnych zdarzeń,
głębokich smutków…
zawsze się gdzieś spieszy i zawsze jest spóźnione…
Rodząc się, wsiadamy do pociągu i znajdujemy tam osoby,
z którymi myślimy być zawsze: naszych rodziców.
Ale prawda jest inna.
Oni wysiadają na jakiejś stacji,
pozbawiając nas swojej miłości, czułości, troski,
niezastąpionego towarzystwa…
Z biegiem czasu do pociągu wsiadają inne osoby,
które stają się dla nas szczególne:
nasi bracia, siostry, przyjaciele,
miłości…
Wśród osób jadących pociągiem są takie,
które robią sobie zwykłą przejażdżkę ale są też takie,
które długo podróżują i często odwiedzają zajmowany przez nas przedział.
Wielu wysiadając pozostawi ciągłą tęsknotę…
Inni przejdą tak niezauważenie,
że nawet nie spostrzeżemy kiedy zwolnili swoje miejsca.
Ciekawe jest, ze niektórzy pasażerowie,
którzy są przez nas najbardziej ukochani,
zajmą miejsca w wagonach najbardziej oddalonych od naszego.
Dlatego będziemy musieli włożyć dużo trudu aby do nich dotrzeć. Trzeba odszukać ich w porę,
gdyż miejsce obok nich moze być już zajęte przez inną osobę…
Nasza podróż właśnie tak wygląda:
pełna wyzwań, marzeń, oczekiwań,
wzruszeń i pożegnań…
ale nigdy powrotów...

Z zatem podróżujmy jak można najlepiej…
Zawierajmy znajomości z każdym posażerem szukając w nim jego najpiękniejszych cech.
Pamiętajmy, że czasem towarzysze naszej podróży mogą bełkotać ale mimo tego starajmy się ich zrozumieć,
ponieważ nam też wiele razy będzie się plątał język i na pewno znajdzie się ktoś,
kto nas wysłucha.
Wielka tajemnica na końcu polega na tym,
że nigdy nie będziemy wiedzieć na jakiej stacji wysiadamy,
ani gdzie wysiadają nasi towarzysze,
ani nawet ten,
który zajmuje miejsce przy naszym boku…
Wysiadając z pociągu na pewno poczujemy nostalgię…
Oddzielić się od najbliższych będzie bardzo smutne i bolesne. Pozostaje jednak nadzieja,
że kiedy przybędziemy na stację główną,
to spotkamy ich z bagażem,
którego nie posiadali przy wsiadaniu.
Uszczęśliwi nas to,
że współpracowaliśmy przy tym,
aby ich bagaż rósł i stawał sie bardziej wartościowy.
Dlatego sprawmy by nasz pobyt w pociągu był spokojny
i wart starań
a gdy nadejdzie chwila wysiadania
niech na naszym pustym miejscu pozostanie tęsknota i miłe wspomnienie,
dla tych,
którzy kontynuują podróż..."

[wabona]

Aguniu, bardzo piękne słowa. Taki spokój z nich emanuje i mam nadzieję, że taki jest właśnie stan Twojego ducha.

Aguniu, bardzo piękne słowa. Taki spokój z nich emanuje i mam nadzieję, że taki jest właśnie stan Twojego ducha.

[weronika]

Aguniu,piękne przemyślenia............ja też w tej podróży....


"Nasza podróż właśnie tak wygląda:
pełna wyzwań, marzeń, oczekiwań,
wzruszeń i pożegnań…
ale nigdy powrotów... "


powrotów.hmhm....o jakie powroty Ci chodziło....?jeżeli chodzi o powrót małżonka....to przecież wiesz doskonale,że nigdy nie mów nigdy,wiesz,że dla boga nie ma nic niemożliwego...ale Ty dobrze o tym wiesz.....pozdrawiam.

Aguniu,piękne przemyślenia............ja też w tej podróży....


"Nasza podróż właśnie tak wygląda:
pełna wyzwań, marzeń, oczekiwań,
wzruszeń i pożegnań…
ale nigdy powrotów... "


powrotów.hmhm....o jakie powroty Ci chodziło....?jeżeli chodzi o powrót małżonka....to przecież wiesz doskonale,że nigdy nie mów nigdy,wiesz,że dla boga nie ma nic niemożliwego...ale Ty dobrze o tym wiesz.....pozdrawiam.

[rzaba]

ładnie to napisałas...

ładnie to napisałas...