Uzdrowienie Małżeństwa :: Forum Pomocy SYCHAR :: Zobacz temat

pestka · Wysłany: 2007-09-04, 19:00

Wszystkich ludzi dobrej woli proszę o modlitwę w najbliższy piątek o godz. 13.30. Będę tam sama... Rodzicom nie pozwoliłam na ich obecność, nie chcę żeby szarpali sobie zdrowie.
Za wszystkie modlitwy do tej pory z serca dziękuję.

wabona · Wysłany: 2007-09-04, 19:07

Pesteczko, Ty wiesz, że jestem z Tobą...

bajka · Wysłany: 2007-09-04, 19:11

Pestka,
ja też siedzę cicho,ale pamiętam...

EL. · Wysłany: 2007-09-04, 19:26

Pestko, w piątek ofiaruje za Ciebie Koronke do Miloserdzia Bożego. Bóg z Tobą ! Nie bój się....On jest z Toba i ja tez !! Przytulam mocnooo !! EL.

weronika · Wysłany: 2007-09-04, 19:39

Pestko,ja również będę z Tobą,mając boga na ramieniu,osiągniesz wszystko..............

duszek · Wysłany: 2007-09-04, 20:52

Pestus jesteś dzielna i ja jestem z Tobą!!

MKJ · Wysłany: 2007-09-06, 16:41

Pestko!

Jestem z Tobą - sił odwagi i pogody ducha mimo wszystko życzę.

Anez · Wysłany: 2007-09-06, 23:12

Też będę z Tobą - modlitwą.
Rozumiem Ciebie i podziwiam.
Ja dopiero czekam na zapowiedziany już pozew, więc to co przeżywasz, dopiero przede mną i po ludzku patrząc, ja nie mam szans, nie mam nawet dzieci ani rodziców.
Ale...
Jeśli Bóg z nami - któż przeciwko nam!!

wabona · Wysłany: 2007-09-07, 05:10

Pestko - Bóg z Tobą. Bądź Nim silna...

Jo-anka · Wysłany: 2007-09-07, 05:48

Pesteczka- i ja będe mysleć i modlic się

Pan z Tobą kochana pesteczko

weronika · Wysłany: 2007-09-07, 06:24

Pesteczko,trzymaj się..już poszła modlitwa do Duch świętego za Ciebie...........jesteśmy z Tobą,a przede wszystkim bóg jest przy Tobie,i cię nie opuści.

Elżbieta · Wysłany: 2007-09-07, 08:13

pestka · Wysłany: 2007-09-07, 10:28

Jesteście wszyscy cudowni, niech Wam Bóg wynagradza za każde ciepło jakim mnie obdarzacie.
Zaraz wyjeżdżam...
Czuję, Waszą obecność i modlitwy.
Wierzę głęboko, że cokolwiek sie wydarzy, jest ze mną mój największy PRZYJACIEL.
JEZU UFAM TOBIE!!!

MKJ · Wysłany: 2007-09-07, 12:29

Pestuś! Pamiętam.

pestka · Wysłany: 2007-09-07, 14:28

Dziś zakończył się mój blisko czteroletni koszmar.
Dziś znowu pokazał jakim jest człowiekiem.
I dziękuję Bogu, dziękuję i nie przestanę dziękować, że mnie uchronił przed najgorszym. Żyję, bo mój mąż odszedł.
Teraz przede mną sąd biskupi.
Niczego juz więcej nie zbuduję...