[chris]

Jestem tutaj pierwszy raz, trochę sięjeszcze gubię, nie wiem czy wpisuję się w odpowiednim miejscu.
Ale zacznę od początku.
Nasze małżeństwo trwa 12 lat, mamy dwie córeczki 5 i 11 lat.
Jak w każdym małżeństwie były kłótnie i nieporozumienia, ostatnio często mówiłem żonie podczas kłótni, żeby się rozwiodła i rozpoczniemy nowe życie.
Byłem o żonę zazdrosny, chociaż nie okazywałem tego. Wydaje mi się że to była reakcja na wieczne opowiadanie i jednym z lekarzy, który pracuje z żoną. Pod moim adresem zawsze były zarzuty, natomiast o nim żona opowiadała w samych superlatywach, aż czasami mówiłem , aby nie wymieniała przy mnie jego imienia. Na początku sierpnia, żona złożyła pozew o rozwód, bez orzekania o winie, Mówiła że nie może dłużej być ze mną, że mnie nie kocha i nie chce być już moją żoną. Na wszelkie próby rozmowy reagowała płaczem i krzykiem. Zaczęliśmy chodzić do poradni psychologicznej, na prośbę żony, wcześniej proponowałem jej terapię rodzinną, ale się nie zgadzała. Podczas spotkań u p. psycholog, na drugim spotkaniu okazało się że pani jest mediatorem sądowym i będziemy dochodzić do mediacji, cały czas wierzyłem że psycholog nam pomoże, doszło do tego że żona przed podpisaniem ugody wyprowadziła się razem z dziećmi do wynajętego mieszkania. Pani oppsycholog utwierdziła ją w przekonaniu że to naturalne że jest dom mamy i dom taty. Dla mnie ti nie zrozumiale. Żona raz mówi że potrzebuje spokoju, następnym razem,że nie mogła wytrzymać w domu. Dzieci są rozbite. Bardzo duży udział ma teściowa, która przez cząły czaj nie za bardzo się interesowała nami, nagle się uaktywniła i utwierdza żonę że dobrze robi.
Co ważne, podczas mediacji żona zmieniła pozew o rozwód, na orzeczenie o separacji, cpodobno pod wpływem mediacji, lecz podejrzewam , że to dlatego że nie zgadzałem się na rozwód. Żona chciała szybko otrzymać wyrok. Zaczęliśmy chodzić na terapię rodzinną, choć każdy ma inne oczekiwania, ja chcę ratowania małżeństwa, żona tylko poprawy relacji między nami, ale jest coraz gorzej.
26.11 mieliśmy sprawę, zgodziliśmy się oboje na separację, ale sąd orzekł tylko o alimentach i odroczył sprawę do 18 marca, żona nie była z tego zadowolona. Coraz więcej ludzi sugeruje mi że żona spotyka sięz tamtym facetem, a ja nie wierzyłem że to możliwe, ale teraz coraz bardziej wydaje mi się to realne.
Bardzo kocham moją żonę , ale coraz to bardziej widzę jej determinację w postępowaniu.

Jestem tutaj pierwszy raz, trochę sięjeszcze gubię, nie wiem czy wpisuję się w odpowiednim miejscu.
Ale zacznę od początku.
Nasze małżeństwo trwa 12 lat, mamy dwie córeczki 5 i 11 lat.
Jak w każdym małżeństwie były kłótnie i nieporozumienia, ostatnio często mówiłem żonie podczas kłótni, żeby się rozwiodła i rozpoczniemy nowe życie.
Byłem o żonę zazdrosny, chociaż nie okazywałem tego. Wydaje mi się że to była reakcja na wieczne opowiadanie i jednym z lekarzy, który pracuje z żoną. Pod moim adresem zawsze były zarzuty, natomiast o nim żona opowiadała w samych superlatywach, aż czasami mówiłem , aby nie wymieniała przy mnie jego imienia. Na początku sierpnia, żona złożyła pozew o rozwód, bez orzekania o winie, Mówiła że nie może dłużej być ze mną, że mnie nie kocha i nie chce być już moją żoną. Na wszelkie próby rozmowy reagowała płaczem i krzykiem. Zaczęliśmy chodzić do poradni psychologicznej, na prośbę żony, wcześniej proponowałem jej terapię rodzinną, ale się nie zgadzała. Podczas spotkań u p. psycholog, na drugim spotkaniu okazało się że pani jest mediatorem sądowym i będziemy dochodzić do mediacji, cały czas wierzyłem że psycholog nam pomoże, doszło do tego że żona przed podpisaniem ugody wyprowadziła się razem z dziećmi do wynajętego mieszkania. Pani oppsycholog utwierdziła ją w przekonaniu że to naturalne że jest dom mamy i dom taty. Dla mnie ti nie zrozumiale. Żona raz mówi że potrzebuje spokoju, następnym razem,że nie mogła wytrzymać w domu. Dzieci są rozbite. Bardzo duży udział ma teściowa, która przez cząły czaj nie za bardzo się interesowała nami, nagle się uaktywniła i utwierdza żonę że dobrze robi.
Co ważne, podczas mediacji żona zmieniła pozew o rozwód, na orzeczenie o separacji, cpodobno pod wpływem mediacji, lecz podejrzewam , że to dlatego że nie zgadzałem się na rozwód. Żona chciała szybko otrzymać wyrok. Zaczęliśmy chodzić na terapię rodzinną, choć każdy ma inne oczekiwania, ja chcę ratowania małżeństwa, żona tylko poprawy relacji między nami, ale jest coraz gorzej.
26.11 mieliśmy sprawę, zgodziliśmy się oboje na separację, ale sąd orzekł tylko o alimentach i odroczył sprawę do 18 marca, żona nie była z tego zadowolona. Coraz więcej ludzi sugeruje mi że żona spotyka sięz tamtym facetem, a ja nie wierzyłem że to możliwe, ale teraz coraz bardziej wydaje mi się to realne.
Bardzo kocham moją żonę , ale coraz to bardziej widzę jej determinację w postępowaniu.

[Mikula]

Witaj Chris!

Dobrze, że napisałeś : ) Znalazłeś się we właściwym miejscu. Kiedy poczytasz trochę zamieszczonych tu historii (co proponuje) zobaczysz, że....nie jesteś sam w tym bagnie...Ja jestem tutaj od kwietnia i im więcej czytam, tym bardziej przekonuję się, że wszystkie nasze historie są do siebie bardzo podobne. I każdy z nas - zdradzonych, porzuconych, skrzywdzonych - przechodzi kolejno, niejako z góry przypisane, etapy. Zdradzacze/krzywdziciele podobnie.
Co można Ci doradzić.. Wiarę, spokój. Magiczne hasło - zajmij się sobą. Wiem, brzmi to może głupio w tej sytuacji, ale to jedyne, co możesz teraz zrobić.
Im bardziej będziesz "gonił" żonę, tym dalej ona będzie uciekać. Im więcej będziesz chciał z nią rozmawiać o Was, tym więcej ona będzie milczała.
Są takie słowa, które bardzo lubię. Był czas, że prócz sympatii do nich, musiałam/chciałam je wcielić w życie.

Nie można zamknąć wiatru. Ani wody.
Wiatr w zamknięciu staje się zaduchem.

Powodzenia. I bądź z nami : )

Witaj Chris!

Dobrze, że napisałeś : ) Znalazłeś się we właściwym miejscu. Kiedy poczytasz trochę zamieszczonych tu historii (co proponuje) zobaczysz, że....nie jesteś sam w tym bagnie...Ja jestem tutaj od kwietnia i im więcej czytam, tym bardziej przekonuję się, że wszystkie nasze historie są do siebie bardzo podobne. I każdy z nas - zdradzonych, porzuconych, skrzywdzonych - przechodzi kolejno, niejako z góry przypisane, etapy. Zdradzacze/krzywdziciele podobnie.
Co można Ci doradzić.. Wiarę, spokój. Magiczne hasło - zajmij się sobą. Wiem, brzmi to może głupio w tej sytuacji, ale to jedyne, co możesz teraz zrobić.
Im bardziej będziesz "gonił" żonę, tym dalej ona będzie uciekać. Im więcej będziesz chciał z nią rozmawiać o Was, tym więcej ona będzie milczała.
Są takie słowa, które bardzo lubię. Był czas, że prócz sympatii do nich, musiałam/chciałam je wcielić w życie.

Nie można zamknąć wiatru. Ani wody.
Wiatr w zamknięciu staje się zaduchem.

Powodzenia. I bądź z nami : )

[chris]

Mikula,dzięki za te słowa, widzęe że mieszkamy nie daleko od siebie.
Najgorsze są wieczory...
To popadanie z pozytywnego myślenia w totalny dół.
Wcześniej byłem jak zbity pies, brałem całą winę na siebie. Wszystko, żeby ratować nasze małżeństwo. Czuję się jak wrak. Myśli mnie dobijają. Nie wiem czy dam radę dalej tak żyć, ale mam dwie wspaniałe córki które mówią: tato, wszystko będzie dobrze, ale czuję w ich głosie coraz to mniej nadzieji.
Teraz wracam do pustego domu, to jest nie do zniesienia.
W sobotę idziemy na warsztaty dotyczące małżonków w trudnych sytuacjach, tylko nie wiem po co...
Moja żona chce tylko dogadywać się w stosunku do dzieci, mam wrażenie że mnie już przekreśliła.

Mikula,dzięki za te słowa, widzęe że mieszkamy nie daleko od siebie.
Najgorsze są wieczory...
To popadanie z pozytywnego myślenia w totalny dół.
Wcześniej byłem jak zbity pies, brałem całą winę na siebie. Wszystko, żeby ratować nasze małżeństwo. Czuję się jak wrak. Myśli mnie dobijają. Nie wiem czy dam radę dalej tak żyć, ale mam dwie wspaniałe córki które mówią: tato, wszystko będzie dobrze, ale czuję w ich głosie coraz to mniej nadzieji.
Teraz wracam do pustego domu, to jest nie do zniesienia.
W sobotę idziemy na warsztaty dotyczące małżonków w trudnych sytuacjach, tylko nie wiem po co...
Moja żona chce tylko dogadywać się w stosunku do dzieci, mam wrażenie że mnie już przekreśliła.

[Mikula]

Chris, nie będę Ci pisać, żebyś nie myślał, żebyś się nie smucił - bo to nic nie da. To po prostu trzeba przeżyć. Dzięki temu, że tu jesteś, masz szansę zobaczyć wielu innych ludzi w podobnej sytuacji - dostajesz coś bardzo waznego. Dostajesz dowód na to, ze TO da się przeżyć.
Człowiek wiele potrafi znieść. Teraz wydaje Ci się, że cały świat jest inny, smutny, nic tak samo nie smakuje, nie pachnie. To minie : ) I będziesz żył, zapewniam Cię.

Twoja żona może teraz Cię przekreśliła, ale nie wiesz, co będzie za miesiąc, tydzień, pół roku. Ważne, byś przestał już być tym poszkodowanym. Piszesz, ze wcześniej brałeś cała winę na siebie (to nic nienormalnego - każdy się płaszczy, wyje, prosi), teraz pomyśl o sobie. Możesz to robić nawet trochę na siłe, ale przeobrażaj się w uśmiechniętego człowieka, w radosnego tatę. Ratuj siebie : )

Pozdrawiam ciepło.

Ps. Nie wiem co to znaczy niedaleko, bo nie masz wpisanej miejscowości : )

Chris, nie będę Ci pisać, żebyś nie myślał, żebyś się nie smucił - bo to nic nie da. To po prostu trzeba przeżyć. Dzięki temu, że tu jesteś, masz szansę zobaczyć wielu innych ludzi w podobnej sytuacji - dostajesz coś bardzo waznego. Dostajesz dowód na to, ze TO da się przeżyć.
Człowiek wiele potrafi znieść. Teraz wydaje Ci się, że cały świat jest inny, smutny, nic tak samo nie smakuje, nie pachnie. To minie : ) I będziesz żył, zapewniam Cię.

Twoja żona może teraz Cię przekreśliła, ale nie wiesz, co będzie za miesiąc, tydzień, pół roku. Ważne, byś przestał już być tym poszkodowanym. Piszesz, ze wcześniej brałeś cała winę na siebie (to nic nienormalnego - każdy się płaszczy, wyje, prosi), teraz pomyśl o sobie. Możesz to robić nawet trochę na siłe, ale przeobrażaj się w uśmiechniętego człowieka, w radosnego tatę. Ratuj siebie : )

Pozdrawiam ciepło.

Ps. Nie wiem co to znaczy niedaleko, bo nie masz wpisanej miejscowości : )

[chris]

Jeszcze cały czas mam nadzieję, że znów wrócimy do siebie...
Ale w całej tej sytuacji zrozumialem co robiłem źle i nawet nie wiedzialem że tak bardzo kocham żonę.
Szkoda że wcześniej nie zauważyłem problemu, myślałem że poradzimy sobie sami.
Jakby można było cofnąć czas...

[ Dodano: 2007-11-30, 08:08 ]
Wczoraj wieczorem, gdy żona przyszła odebrać dzieci, powiedziała że na prośbę dzieci zaprasza mnie na Wigilię.
Nie wiem co myśleć.
Prosiłem, abyśmy zjedli ją w naszym domu, a nie w wynajętym żony.
Mówi że to jest teraz jej dom, a z naszym dotychczasowym nie jest związana.
Jestem pełen nadzieji, choć przeplata się się z obawą, bo pamiętam jej słowa, że nigdy nie podzieli się ze mną opłatkiem.

[ Dodano: 2007-12-01, 20:47 ]
dzisiaj byliśmy z żoną na warsztatach fundacji Partners "Lepiej rozmawiać"
Chyba szkoda było czasu.
Nie mogę pojąć jak fundacja lekko przechodzi nad tematem rozwodu. Dostałem książeczki typu Tata na zawsze, Nowy partner w rodzinie.
To jakaś masakra. Po wszystkim odwiozłem żonę do domu. Po krótkiej wymianie zdań żona oświadczyła mi, że już nigdy nie wróci do mnie. Chyba mam już tego dość.
Ta niepewność, manipulacja...
Z jednej strony żona mówi że separację zawsze można cofnąć, że czas pokaże.
Z drugiej, w sekundzie przekraśla wszystko mówiąc że to koniec.
Czasem myślę że się poddam, bo bez względu na to co bym zrobił i tak już nie pomogę.
Okropnie czuć się tak odrzuconym, przez kogoś kogo się kocha...

Jeszcze cały czas mam nadzieję, że znów wrócimy do siebie...
Ale w całej tej sytuacji zrozumialem co robiłem źle i nawet nie wiedzialem że tak bardzo kocham żonę.
Szkoda że wcześniej nie zauważyłem problemu, myślałem że poradzimy sobie sami.
Jakby można było cofnąć czas...

[ Dodano: 2007-11-30, 08:08 ]
Wczoraj wieczorem, gdy żona przyszła odebrać dzieci, powiedziała że na prośbę dzieci zaprasza mnie na Wigilię.
Nie wiem co myśleć.
Prosiłem, abyśmy zjedli ją w naszym domu, a nie w wynajętym żony.
Mówi że to jest teraz jej dom, a z naszym dotychczasowym nie jest związana.
Jestem pełen nadzieji, choć przeplata się się z obawą, bo pamiętam jej słowa, że nigdy nie podzieli się ze mną opłatkiem.

[ Dodano: 2007-12-01, 20:47 ]
dzisiaj byliśmy z żoną na warsztatach fundacji Partners "Lepiej rozmawiać"
Chyba szkoda było czasu.
Nie mogę pojąć jak fundacja lekko przechodzi nad tematem rozwodu. Dostałem książeczki typu Tata na zawsze, Nowy partner w rodzinie.
To jakaś masakra. Po wszystkim odwiozłem żonę do domu. Po krótkiej wymianie zdań żona oświadczyła mi, że już nigdy nie wróci do mnie. Chyba mam już tego dość.
Ta niepewność, manipulacja...
Z jednej strony żona mówi że separację zawsze można cofnąć, że czas pokaże.
Z drugiej, w sekundzie przekraśla wszystko mówiąc że to koniec.
Czasem myślę że się poddam, bo bez względu na to co bym zrobił i tak już nie pomogę.
Okropnie czuć się tak odrzuconym, przez kogoś kogo się kocha...

[Elik]

[chris]

Jasne, ale żona od czasu złożenia pozwu, jakby odcięła się od Kościoła.
Dzięki za link, szkoda że nie znałem go wcześniej.
Cały czas mam wrażenie że wszystko co robięrobię źle.
Za bardzo emocjojalnie.
Brak mi spokoju.
Ostrzegam przed fundacją partners!

[ Dodano: 2007-12-18, 13:54 ]
Jest coraz gorzej...
Żona powiedziała mi, że nie uratuję już tego małżeństwa, mogę jedynie miećdobre relacje z dziećmi.
Starsza córka już się odemnie odwraca, po mojej wizycie u p. wychowawczyni.
Żona straszy mnie ograniczeniem władzy rodzicielskiej.
Cały czas człowiek rodzinę stawiał na pierwszym miejscu, a teraz takie coś.
Nie tak miała wyglądać nasza przyszłość...
Ja na dłuższą metę tego nie widzę.

Jasne, ale żona od czasu złożenia pozwu, jakby odcięła się od Kościoła.
Dzięki za link, szkoda że nie znałem go wcześniej.
Cały czas mam wrażenie że wszystko co robięrobię źle.
Za bardzo emocjojalnie.
Brak mi spokoju.
Ostrzegam przed fundacją partners!

[ Dodano: 2007-12-18, 13:54 ]
Jest coraz gorzej...
Żona powiedziała mi, że nie uratuję już tego małżeństwa, mogę jedynie miećdobre relacje z dziećmi.
Starsza córka już się odemnie odwraca, po mojej wizycie u p. wychowawczyni.
Żona straszy mnie ograniczeniem władzy rodzicielskiej.
Cały czas człowiek rodzinę stawiał na pierwszym miejscu, a teraz takie coś.
Nie tak miała wyglądać nasza przyszłość...
Ja na dłuższą metę tego nie widzę.