[ryba]

Mirela, amelka00,
Ja też do końca tego nie rozumiem. Choć myślę sobie tak:
nie chcę skupiać się na tym co złe, ani się temu sprzeciwiać, ale myślę więc okazuję moją potrzebę dążenia do lepszego, do naprawy. Okazuję to swoją modlitwą i ogólnie postawą. Przynajmniej mam taką nadzieję...
Czy to jest sensowne?
Np. kiedy mój mąż zaczyna się "czepiać" o bzdety, mówię,że taki rodzaj rozmowy mnie nie interesuje, lub nie chcę z nim TAK rozmawiać. Póki co jest zdziwienie, ale i mniej opryskliwości.

Mirela, amelka00,
Ja też do końca tego nie rozumiem. Choć myślę sobie tak:
nie chcę skupiać się na tym co złe, ani się temu sprzeciwiać, ale myślę więc okazuję moją potrzebę dążenia do lepszego, do naprawy. Okazuję to swoją modlitwą i ogólnie postawą. Przynajmniej mam taką nadzieję...
Czy to jest sensowne?
Np. kiedy mój mąż zaczyna się "czepiać" o bzdety, mówię,że taki rodzaj rozmowy mnie nie interesuje, lub nie chcę z nim TAK rozmawiać. Póki co jest zdziwienie, ale i mniej opryskliwości.

[Mirela]

Tak :)
To wszystko ma być wyważone , spokojnie i cicho , pokornie, bez podnoszenia złych emocji, z większą wyrozumiałością i umiejętnością słuchania, oraz pozostawienia po rozmowie satysfakcji wzajemnej, bo to też ważne z jakimi emocjami konczymy rozmowe.

Tak :)
To wszystko ma być wyważone , spokojnie i cicho , pokornie, bez podnoszenia złych emocji, z większą wyrozumiałością i umiejętnością słuchania, oraz pozostawienia po rozmowie satysfakcji wzajemnej, bo to też ważne z jakimi emocjami konczymy rozmowe.

[Grażynka]

Ryba, moja koleżanka ma na imię Marzena. Ja też już się modlę za ich małżeństwo, będę wdzięczna, jeśli ktoś zechce się do mnie dołączyć.

Ryba, moja koleżanka ma na imię Marzena. Ja też już się modlę za ich małżeństwo, będę wdzięczna, jeśli ktoś zechce się do mnie dołączyć.

[Jo-anka]

Mirelka- a napisz jak go roz kochałas w sobie, bo nie doczytałam, albo powiedz gdzie juz to napisałaś. ja wbrew pozorom jeszcze mam nadzieję ze i nam się uda

Mirelka- a napisz jak go roz kochałas w sobie, bo nie doczytałam, albo powiedz gdzie juz to napisałaś. ja wbrew pozorom jeszcze mam nadzieję ze i nam się uda

[Mirela]

:)
Pisałam o tym w postach w świadectwa (prezent) i wędrówka serca.
Powiem tak:
Kiedy chodzę w domu promienna, radosna i rozadje tą miłość kiedy mąż się burzy , jest zły , i nic mu nie wychodzi, a ja jestem cicha, ale radosna ,nawet kiedy mnie obraża. I rzecz się dzieje ciekawa, bo kiedy nie daję się sprowokować do dyskusji która miała by być negatywnym uniesieniem emocji , to poprosu on pasuje. Jest bezsilny wobec tej postawy.
I dochodzi do wniosku ,że nie ma sensu dyskutować . Pozostajemy oboje z pozytywnymi emocjami. Co mnie cieszy , bo wtedy on słucha co mówię ja i jest tego nieświadomy:) A ja dalej tryskam radością , widzi mnie szczęśliwą i to mu dodaje energii i siły do walki ze swoimi słabościami. Teraz jest on dla mnie wsparciem, ma siłę z Bożej i mojej miłości.

:)
Pisałam o tym w postach w świadectwa (prezent) i wędrówka serca.
Powiem tak:
Kiedy chodzę w domu promienna, radosna i rozadje tą miłość kiedy mąż się burzy , jest zły , i nic mu nie wychodzi, a ja jestem cicha, ale radosna ,nawet kiedy mnie obraża. I rzecz się dzieje ciekawa, bo kiedy nie daję się sprowokować do dyskusji która miała by być negatywnym uniesieniem emocji , to poprosu on pasuje. Jest bezsilny wobec tej postawy.
I dochodzi do wniosku ,że nie ma sensu dyskutować . Pozostajemy oboje z pozytywnymi emocjami. Co mnie cieszy , bo wtedy on słucha co mówię ja i jest tego nieświadomy:) A ja dalej tryskam radością , widzi mnie szczęśliwą i to mu dodaje energii i siły do walki ze swoimi słabościami. Teraz jest on dla mnie wsparciem, ma siłę z Bożej i mojej miłości.

[Elżbieta]

[Mirela]

Elżbietko :)
Mój mąż nie podniósł nigdy na mnie ręki. Może by i to zrobił ,ale nigdy do tego nie dopuściłam.
Ponieważ jestem osobą która nie potrafi się gniewać ,więc kiedy on pasuje w rozmowie to ja wtedy ofiaruję mu całą swoją radość, dziękuje za wyrozumiałość, jawnie doceniam to co w tym momencie się wydarzyło. Czyli głośno zaznaaczam ,że cieszę się ,że zaoszczędziliśmy sobie negatywne emocje, dziękuje za wyrozumiałość i cmokas:)
No i jak tu się nie rozbroić jak ja jestem przylepa :)

Elżbietko :)
Mój mąż nie podniósł nigdy na mnie ręki. Może by i to zrobił ,ale nigdy do tego nie dopuściłam.
Ponieważ jestem osobą która nie potrafi się gniewać ,więc kiedy on pasuje w rozmowie to ja wtedy ofiaruję mu całą swoją radość, dziękuje za wyrozumiałość, jawnie doceniam to co w tym momencie się wydarzyło. Czyli głośno zaznaaczam ,że cieszę się ,że zaoszczędziliśmy sobie negatywne emocje, dziękuje za wyrozumiałość i cmokas:)
No i jak tu się nie rozbroić jak ja jestem przylepa :)

[Elżbieta]

[Grażynka]

Ja nie jestem po powrocie, bo mój mąż nigdy nie odszedł, przynajmniej fizycznie. Mieszka w domu i to w zasadzie wszystko. Nie wie, czy chce ze mną być, przeczekuje... Już ponad rok. Jest coraz gorzej. Nie ma rozmów, nie ma czułości. Pzrytulam kłodę, mówię do ściany... Mój optymizm i radość życia guzik pomaga... Wszystko guzik pomaga... Sposoby, które pomogły jednej osobie, niekoniecznie pomogą innej, bo nasi mężowie są różni... Ja teraz modlę się gorąco, po ludzku już nie umiem sobie z moim mężem poradzić...

Ja nie jestem po powrocie, bo mój mąż nigdy nie odszedł, przynajmniej fizycznie. Mieszka w domu i to w zasadzie wszystko. Nie wie, czy chce ze mną być, przeczekuje... Już ponad rok. Jest coraz gorzej. Nie ma rozmów, nie ma czułości. Pzrytulam kłodę, mówię do ściany... Mój optymizm i radość życia guzik pomaga... Wszystko guzik pomaga... Sposoby, które pomogły jednej osobie, niekoniecznie pomogą innej, bo nasi mężowie są różni... Ja teraz modlę się gorąco, po ludzku już nie umiem sobie z moim mężem poradzić...

[Mirela]

Przykro mi Grażynko
Mój mąż też nigdy nie odszedł. Nadużywał alkohol. Tak samo wyglądało to u mnie. Miszkaliśmy razem obok siebie. Wiem jaki to ból , kiedy ktoś ignoruje czyjąś obecność, kiedy ukochana osoba traktuje Cię jak powietrze. Wszystko to wiem, doskonale pamiętam te odczucia. Ale te odczucia , ta wrażliwość pozwoliła mi powstać . Zbliżyła mnie do Boga.
Cieszę się, że potrafiłaś odnaleźć w tej sytuacji optymizm. W moim przypadku radość, miłość, cała ta dawka energi pochodzącej od Boga zadziałała. Trzeba jedak wziąć pod uwagę ,że każdy człowiek jest inny. Myślę sobie,że dla Ciebie Pan Bóg ma przygotowany inny schemat.
Pan Bóg dokonuje naprawdę cudów :)

Pozdrawiam serdecznie:)

Przykro mi Grażynko
Mój mąż też nigdy nie odszedł. Nadużywał alkohol. Tak samo wyglądało to u mnie. Miszkaliśmy razem obok siebie. Wiem jaki to ból , kiedy ktoś ignoruje czyjąś obecność, kiedy ukochana osoba traktuje Cię jak powietrze. Wszystko to wiem, doskonale pamiętam te odczucia. Ale te odczucia , ta wrażliwość pozwoliła mi powstać . Zbliżyła mnie do Boga.
Cieszę się, że potrafiłaś odnaleźć w tej sytuacji optymizm. W moim przypadku radość, miłość, cała ta dawka energi pochodzącej od Boga zadziałała. Trzeba jedak wziąć pod uwagę ,że każdy człowiek jest inny. Myślę sobie,że dla Ciebie Pan Bóg ma przygotowany inny schemat.
Pan Bóg dokonuje naprawdę cudów :)

Pozdrawiam serdecznie:)

[Grażynka]

Mirela, mój mąż nigdy nie pił. Był dobrym mężem, wspaniałym ojcem. Trudno z nim było czasem, bo zawsze był zamknięty w sobie, ale nie ma ludzi doskonałych. Tym bardziej boli mnie, że zachowuje się wobec mnie jakbym była dla niego zupełnie obca, jakby te 20 lata przeżyte razem nic nie znaczyły... A najbardziej bolesne jest dla mnie to, że po dwudziestu latach znajomości nie stać go nawet na tyle, żeby spróbować ratować małżeństwo, że równie ważna, a może ważniejsza, jest dla niego jakaś kobieta, z którą nie spotykał się nawet długo, że nie widzi, jak krzywdzi własne dziecko...
Ja zdaję sobie sprawę, że do zdrady doszło z jakiegoś powodu i że ja też nie jestem bez winy, ale ja chcę zmienić tę sytuację, robię coś, staram się jak umiem... A on nic... Ech...

Mirela, mój mąż nigdy nie pił. Był dobrym mężem, wspaniałym ojcem. Trudno z nim było czasem, bo zawsze był zamknięty w sobie, ale nie ma ludzi doskonałych. Tym bardziej boli mnie, że zachowuje się wobec mnie jakbym była dla niego zupełnie obca, jakby te 20 lata przeżyte razem nic nie znaczyły... A najbardziej bolesne jest dla mnie to, że po dwudziestu latach znajomości nie stać go nawet na tyle, żeby spróbować ratować małżeństwo, że równie ważna, a może ważniejsza, jest dla niego jakaś kobieta, z którą nie spotykał się nawet długo, że nie widzi, jak krzywdzi własne dziecko...
Ja zdaję sobie sprawę, że do zdrady doszło z jakiegoś powodu i że ja też nie jestem bez winy, ale ja chcę zmienić tę sytuację, robię coś, staram się jak umiem... A on nic... Ech...