Anonymous - 2007-03-15, 09:13 Dzięki, naprawdę doceniam to, że się angażujecie no ale Mila czy Ty czasem nie przesadzasz? Przecież ograniczone zaufanie to ja już mam z powodu tej całej okropnej sytuacji! A chodzi chyba oto, żeby budować zaufanie, choc już pewnie nigdy mu nie zaufam tak jak dawniej w 100%, bezgranicznie, ale może chociaż jakieś 90%. Według tego co mówisz powinniśmy: On-udawać, że nic złego nie robi, ja-udawać, że mu wierzę... I co z tego udawania wyniknie. Przecież chyba jest taki moment "po", że trzeba "stanąć w prawdzie" (mój Mąż strasznie nie lubi tego określenia, ale to jest chyba sedno sprawy). Nie obrażajcie się, że tak trochę na Was czasem "pokrzykuję", ale są rzeczy, które mnie strasznie bulwersują i wtedy nabieram takiego nieprzyjemnego tonu ale to nie znaczy, że nie chcę, żebyście do mnie pisali. Przeciwnie-kłóćcie się ze mną! To mi czasem daje do myślenia 
Anonymous - 2007-03-15, 09:25 Nie wiem czy mnie tak odbierałas ale ja pisałem ze u mni tak było żerazem udawalismy (błedne koło) wręcz przeciwnie nie mozna niczego udawac i trzeba nazywac rzeczy po imieniu a ograniczone zaufanie to raczej u dzieci sie sprawdza albo na drodze jadąc samochodem. W zyciu musi byc zaufanie bez tego ani rusz nic sie nie odbuduje bez zaufania Roki Anonymous - 2007-03-15, 09:42 Super, że też tak uważasz. Najgorsze jest to, że co ja moge zrobić kiedy On się tak wypiera. Jeszcze się okazuje, że to znów ja jestem "tą złą" bo Go oskarżam o coś czego nie zrobił... Wtedy, pół roku temu w tej rozmowie, o której napisałam wyżej, powiedział: "nic nie zrobiłem, a już zostałem osądzony i skazany"... A przecież zrobił... Czy wtedy nie gryzie sumienie? Mnie by gryzło! A jakieś udowadnianie... To takie niskie... Przecież powinniśmy szczerze rozmawiać po 14 latach (w kwietniu 15 rocznica) małżeństwa i 22 latach bycia razem jakieś kłamstewka, udawanie i szukanie dowodów...?! Właściwie to mogę też detektywa zatrudnić... Tylko czy o to chodzi?! Anonymous - 2007-03-15, 20:59 Julka! Rozumiem twoje zdenerwowanie i nie przeszkadza mi że na mnie pokrzykujesz. A wracając do sedna sprawy. Nie mówię chować głowę w piasek i udawać, że nic się nie stało. Po pierwsze musisz mieć 100% pewność co do swoich podejrzeń i niezbite dowody. Dlaczego? Jeżeli dojdzie do rozmowy, on zaprzeczy, a Ty nie mając pewności przyznasz mu rację, że być może to urojenia, a on zakończy rozmowę zdaniem, to miłe że jesteś o mnie zazdrosna. Ten dedektyw to niezła myśl. W żadnym wypadku nie polecam przymykania oczu na zdradę. Musisz zażądać, aby definitywnie zakończył znajomość z tą panią. Wtedy usłyszysz co on na to. Nie wiadomo jak się zachowa. Anonymous - 2007-03-16, 06:29 Też chciałam wynająć detektywa,pamiętam,ale nie było mnie na niego stać,ale to dobra,nawet bardzo dobra myśl,gdybym ja tak postąpiła,wiedziałabym wszystko,o wszystkim,już hohoho,pozdrawiam Anonymous - 2007-08-29, 10:03 Witajcie! Też przeżywam podobny problem, ostatnio powiedziałam mężowi żeby skończył z oszukiwaniem mnie albo opuścił mnie i mojego syna. Stwierdził że chce zostać, ale znów boję się mu zaufać. Jest na tyle bezczelny że zalożył sobie nowe konto na gg i chyba próbuje przeczekać sprawę. Zastanawiam się nad tym czy nie poinformować o tym moich teściów, gdyz jedynie oni maja jeszcze na niego jakikolwiek wpływ. Proszę napiszcie jeśli macie jakieś pomysły na rozwiązanie tej sytuacji. Mieszkam w Warszawie jeśli ktoś jest z okolic i ma ochotę na rozmowę to proszę o kontakt. MM Anonymous - 2007-08-29, 15:31 Madziu, przyjdź na spotkanie wspólnoty 13 września na Skaryszewską. Spotkasz wiele osób w podobnej sytuacji. A może Twój mąż da się namówić? Ks.Jan jest wspaniałym człowiekiem i pomógł wielu osobom. Pozdrawiam. Elżbieta Anonymous - 2007-08-31, 07:28 Dzięki Elu za odpowiedź, zbierałm sie już od dawna, tylko jak zwykle bywa brakuje na to czasu. Jeśli chodzi o mojego męża to nie ma szans żeby przyszedł na takie spotkania, on nie uznaje takich rzeczy, uważa że sam sobie pomoże. Nie wiem już jak z nim rozmawiać, próbowałam miłości stanowczej ale mąż oficjalnie mówi że wszystko jest w porzadku, wszystkie kontakty z byłymi są zamknięte, a robi swoje. Chyba musiałabym wyrzucić go z domu może to odniosłoby skutek. Anonymous - 2007-08-31, 10:07 E tam, brak czasu. Raz na dwa tygodnie znajdziesz dwie godzinki. Żyj teraz dla siebie, bez oglądania się na Pana Męża, niech on się głowi, co dzieje się z Tobą. Nowe konto na gg - to daje do myślenia. Zwłaszcza, jeżeli ukrywa przed Tobą zapisy rozmów. A teściów i owszem, możesz poinformować, niech później nie okaże się, że Ty jesteś jedynie winna. Anonymous - 2007-08-31, 16:27 Magda??? "Jeśli chodzi o mojego męża to nie ma szans żeby przyszedł na takie spotkania, on nie uznaje takich rzeczy, uważa że sam sobie pomoże." Zapytaj męża czy i za własnym pogrzebem też sam pójdzie? |
