Anonymous - 2007-04-13, 20:28 Przy dwójce dzieci jest masa roboty. Paradoksalnie mam czasu nieco więcej dla siebie. Cały czas sie zastanawiam jak to zrobiłam. Być może jest to tylko wrażenie- bo robiąc cos dla siebie myslę o tym że to robię. To przestały byc li tylko odruchowe działania. I chociaż wszystko jest tylko i wyłącznie na mojej głowie i tęsknie żeby mnie ktos rano na przykład przy robieniu kanapek zastąpił- to widzę efekty stosowania instrukcji własnego chcenia. Dziewczyny- wy sobie przemyślcie taki przykładowy, pozornie upchany do granic robotą dzień- może też coś znajdziecie- cos co jednak robicie tylko odruchowo, więc uwagi nie zwracacie. A potem dodajcie jeszcze jakiś drobiazg. Drobiazg zawsze da sie upchnąc nie? A dzień składa się też z drobiazgów nie? Anonymous - 2007-04-14, 05:30 Ha,ha,ha,Zuza,jak mój syn coś opowiada,i na końcu zdania mówi,"no nie mamo",to ja mu odpowiadam "no nie synku",wtedy on poprawia,i mówi"tak mamo",a ja wtedy "tak synku". No bo tu coś opowiada,mówi,a na końcu mówi,nie,czyli temu zaprzecza,więc go poprawiam. Ciebie tyż będę,hihihihi  
Anonymous - 2007-04-14, 16:45 yvette- masz niestety rację. Ja sama pracowałam w wielkiej korporacji, spędzałam tam wiekszośc czasu i od tego zacząl się nasz kryzys, teraz po kolejnym macierzyńskim zdecydowałam ze nie wracam, szukam innej pracy. M. czasem opowiada co się tam na tych imprezach integracyjnych wyprawia- skóra cierpnie, to dlatego jestem taka zdenerwowana jak on idzie się "integrować", coraz częściej niestety:(:( co do urody- dbam o siebie bo lubię ładnie wyglądać, troche się juz podtuczyłam, choć teraz juz muszę uważac coby nie przegiąć w druga stronę. uwielbiam ciuszki! a ostatnio kupiłam podkład - mus, super sprawa! zacznę się jeszcze opalać na słońcu i bede całkiem fajna 
|
